ТАЪСИРИ ШАБАКАҲОИ ИҶТИМОӢ БА ҶОМЕА

Шабакаҳои иҷтимоӣ дар замони муосир нақши бебаҳо ва куллӣ доранд. Онҳо роҳи асосии муошират, мубодилаи маълумот ва гирифтани хабарҳоро тағйир додаанд. Бо ёрии онҳо, одамон метавонанд бо дӯстон ва хешовандони худ дар ҳар гӯшаву канори ҷаҳон дар тамос бошанд, фикру андешаҳои худро ба осонӣ баён кунанд ва ҳатто дар мавриди масъалаҳои иҷтимоӣ ва сиёсӣ фаъол бошанд.

Аммо, дар баробари ин, истифодаи шабакаҳои иҷтимоӣ метавонад мушкилоти ҷиддӣ низ ба вуҷуд орад. Масалан: вақтсанҷӣ ва вобастагӣ бисёри одамон вақти зиёдеро дар шабакаҳои иҷтимоӣ мегузаронанд, ки ин метавонад ба кору таҳсил ва муносибатҳои воқеии онҳо таъсири манфӣ расонад. Маълумоти нодуруст ва ғаразнок: Дар шабакаҳо маълумоти бардурӯғ ва таҳрифшуда паҳн мешавад, ки метавонад ба ташвиш ва нофаҳмии ҷамъиятӣ оварда расонад.

Фишорҳои иҷтимоӣ: Муқоиса кардани ҳаёти шахсӣ бо тасвирҳои таҳриршудаи дигарон метавонад боиси паст шудани эътимоди худ ва стресс гардад. Дар маҷмуъ, шабакаҳои иҷтимоӣ абзори тавоноест, ки агар дуруст истифода нашавад, метавонад боиси мушкилоти ҷиддӣ гардад. Барои истифодаи муассир ва солими онҳо, ҳар як шахс бояд худодит дошта бошад, маълумоти худро боэҳтиёт интихоб кунад ва вақти худро мувофиқ тақсим намояд. Ман фикр мекунам, ки дар оянда нақши шабакаҳои иҷтимоӣ боз ҳам зиёдтар хоҳад шуд ва барои истифодаи дуруст ва солимашон зарур аст, ки ҳам ҷомеа ва ҳам ҳар як шахс дониши кофӣ дар бораи он пайдо кунад ва масъулиятшинос бошад.

АБДУЛЛОЕВА М.,

омӯзгори Коллеҷи омӯзгории шаҳри Хуҷанд