Ташаккули марҳилаи муосири рушди ҷомеа на танҳо тағйиротҳои дахлдорро дар сохтори сифатии он тақозо менамояд, балки мукаммалсозии низоми иҷтимоӣ-иқтисодӣ, баланд гардидани сатҳи башардӯстонаи кулли соҳаҳои ҳаёти рӯзмарра ва афзалиятнокии арзишҳои инсониро дар бар мегирад. Боигарии асосии дилхоҳ кишвар ин ҷавонон ва нерӯи инсонии он ҳамчун ҷузъи калидии рушди иҷтимоӣ-иқтисодии ҷомеа ба ҳисоб мераванд. Маъмулан, на танҳо Тоҷикистон, балки дар аксарияти кишварҳои олам, чи дар гузаштаи таърихӣ ва чӣ имрӯз, масъалаҳои марбут ба ҷавонон ҳамеша мавриди таваҷҷуҳи давлату ҳукумат қарор дорад.

Хоссатан, дар давраҳои қадим масъалаи ҷавонон дар сиёсати давлатдорӣ аҳамияти махсусу аввалиндараҷа дошт ва ба ҷавонон ҳамчун нерӯи азими ҷисмонӣ диққат медоданд ва онҳоро аз лиҳози руҳиву равонӣ барои таъмини амнияти кишвар ва ба хотири амалӣ намудани мақсадҳои стратегияи ҳарбии давлатӣ омода ва истифода мекарданд. Аз ин рӯ, ҷавони аз лиҳози ҷисмонӣ қавиву боирода яке аз захираҳои муҳими ҳар як давлат ва ҷомеа ба шумор мерафт.

Аммо, баъди рушди илму технология ва кашф гардидани яроқу аслиҳа ва муҳимоти ҷангии модели навину замонавӣ мувозинат байни нерӯи зеҳнӣ ва ҷисмонии ҷавонон тағйир ёфт. Дар ҷаҳони муосир нисбат ба нерӯи ҷисмонӣ нерӯи ақливу зеҳнии ҷавонон баратарият пайдо намуд. Бинобар ин, кишварҳои алоҳида ва ҳукуматҳо дарк намудаанд, ки дар ҷаҳони муосир идеяву назарияҳои нав яке аз омилҳои асосии рушди ҷомеаву давлат мебошад, ки дар ин қатор Тоҷикистон низ истисно нест.

Дар бунёди ҷомеаи ҳуқуқбунёду демократӣ раванди демократикунонии ҷомеаро бе иштироки фаъолонаи ҷавонон тасаввур кардан ғайриимкон аст. Имрӯз маҳз ҳамин нерӯ қодир аст, ки норасоиҳои мавҷударо дар заминаи хиради волои гузаштагон бартараф созад ва ин масъулиятро таърих пеш аз ҳама ба зиммаи ин нерӯ гузоштааст.

Тавре Сарвари давлат Эмомалӣ Раҳмон таъқид менамояд: «Даврони истиқлол ба ҷавонони соҳибмаърифат, боистеъдоду лаёқатманд, дорои нангу номуси ватандорӣ ва худшиносии миллӣ ниёз дорад».

Маҳз ҳамин гуна ҷавонон метавонанд бо ташабускориҳои худ дар пешрафти соҳаҳои ҳаётан муҳими мамлакат нақши созанда дошта бошанд.

Имрӯз ҷавонони лаёқатманду таҳсилкарда дар сохторҳои давлатӣ имкони хуби пешрафт ва дастёбӣ ба маснадҳои роҳбариро дороянд. Феълан 35 % кормандони вазорату идораҳои кишварро ҷавонон ташкил медиҳанд.

Имрӯз як қатор имкониятҳои конститутсионии ҷавонон дар ҳама ҷабҳаҳои зиндагӣ, аз ҷумла дар самтҳои фаъолияти соҳибкорӣ (моддаи 12), иштирок дар ҳаёти сиёсӣ ва идораи давлат (моддаи 27) меҳнат (моддаи 35), истироҳат (моддаи 37), ҳифзи саломатӣ (моддаи 38), иштирок дар ҳаёти фарҳангии ҷомеа (моддаи 40), таҳсил (моддаи 41) ва монанди инҳо амалӣ гардида истодаанд.

Вобаста ба таҳсил Конститутсия барои наврасону ҷавонон тамоми имкониятҳоро фароҳам овардааст, то насли ояндасози миллат аз илм, техника ва технологияҳои замони муосир бархурдор бошанд ва давлати хешро дар арсаи ҷаҳонӣ сазовор муаррифӣ намуда, парчамбардор ва посдори фарҳанги миллӣ бошанд. Дар ин замина гирифтани таҳсили ройгон дар ҳамаи зинаҳои муассисаҳои таълимии кишвар ва таҳсилоти олӣ дар хориҷи кишвар кафолат дода шудааст. Тибқи маълумоти оморӣ имрӯз зиёда 40 донишгоҳу донишкадаҳои мамлакат зиёда аз 270 ҳазор донишҷӯён ба таҳсил фаро гирифта шудаанд. Дар донишгоҳҳои хориҷи мамлакат бошад, зиёда аз 40 ҳазор ҷавонон бо ихтисосҳои замони муосир таҳсил карда истодаанд.

Дар асоси моддаи 12 Конститутсия, давлат фаъолияти озоди иқтисодӣ, соҳибкорӣ, баробарҳуқуқӣ ва ҳифзи ҳуқуқии ҳамаи шаклҳои моликият, аз ҷумла моликияти хусусиро кафолат медиҳад. Кафолати ҳуқуқии фаъолияти соҳибкории ҷавонон дар навбати аввал бевосита дар моддаи 15 Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи ҷавонон ва сиёсати давлатии ҷавонон» аз 15 июли соли 2004, №52 мустаҳкам гардидааст, ки он баробари кафолатҳои ҳуқуқӣ ҳамчунин имтиёзҳои мушаххасро пешбинӣ менамояд. Чунончӣ, дар доираи талаботи моддаи мазкур мақомоти ваколатдори давлатӣ вазифадор гардиданд, ки фаъолияти иқтисодӣ ва соҳибкории ҷавононро дар доираи татбиқи барномаҳои давлатӣ, минтақавӣ ва маҳаллии ҷавонон дар асоси озмун аз ҷиҳати моддию техникӣ ва молиявӣ дастгирӣ намуда, ҷойгиронии фармоиши давлатиро дар асоси озмун оид ба таҳвили мол, иҷрои кор, хизматрасонӣ барои эҳтиёҷоти давлатӣ ва ҷавонон дар соҳаи татбиқи сиёсати давлатии ҷавонон таъмин кунанд. Инҳо далолат аз ташаккул ва рушди иҷтимоии ҷавонон аз ҳукумату давлат медиҳад.

Дар марҳилаҳои минбаъдаи рушди давлатдорӣ ва таҳкими сиёсати давлатии ҷавонон қабули Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи ҷавонон ва сиёсати давлатии ҷавонон”, Консепсияву стратегияи давлатӣ дар самти татбиқи сиёсати давлатии ҷавонон дар ҷомеа, қабул ва амалигардонии як қатор барномаҳои соҳавии давлатӣ, мулоқоти пайваставу мунтазами Пешвои ҷавонпарвари миллат бо намояндагони ҷавонони ҷумҳурӣ, роҳандозии як зумра ҳавасмандиҳо, аз қабили стипендияҳои президентӣ, ҷоизаи ба номи Исмоили Сомонӣ барои олимони ҷавон, грантҳои ҳукуматӣ бо мақсади дастгирии ташкилоти ҷамъиятии кор бо ҷавонон, таъсисёбӣ ва баргузории ҷаласаи нахустини Шӯрои миллии кор бо ҷавонон дар назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, таҷлили ҳамасолаи Рӯзи ҷавонони Тоҷикистон, ҷавоникунонии сиёсати кадрӣ ва дар зинаҳои роҳбарикунанда таъйин гардидани шумораи зиёди ҷавонони лаёқатманд, ободу зебо гардонидани боғҳои фарҳангӣ, мавзеву гулгаштҳои фароғатӣ ва бунёди майдончаҳои варзишии муҷаҳҳаз бо талаботи замони муосир ва билохира эълон гардидани соли 2017 “Соли ҷавонон” дастовардҳои беназиртарину нотакрор дар ҳаёти ҳар як ҷавони саодатманди кишвар мебошад. Ҳукумати кишварамон ҳамаҷониба кӯшиш ба харҷ медиҳад, ки барои тарбияи насли ҷавон шароитҳои боз ҳам муносибро фароҳам орад. Яке аз чунин имконоти муҳиме, ки дар замони муосир барои ҷавонон дода шудааст, таҳсил ва таҷрибаомӯзӣ дар хориҷи кишвар мебошад. Ҳар сол бо роҳхати Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ҳамдастии созмонҳои байналмилалӣ садҳо нафар ҷавонон барои таҳсил ба хориҷа сафар мекунанд ва бо як ҷаҳон таассурот ва таҷрибаи пурарзиш бар мегарданд.

Аз ин рӯ, онҳо барои пойдории кишвар яке аз кадрҳои мустаҳкам ва лаёқатманд ба ҳисоб мераванд. Бояд як чизро қайд кунем, ки гарчанде мо барои таҳсил дар кадом гӯшаю канори ҷаҳон низ бошем, фаромӯш насозем, ки мо аз насли тоҷик ҳастем ва фарҳангу ҳисси худшиносиву худогоҳии миллиамонро аз даст надиҳем. Бинобар ин вазифаи аввалиндараҷаи ҳамаи мо ҷавонон истиқлолияти давлатамонро мустаҳкам карда, насли наврасу аз худ хурдро дар рӯҳияи ватандӯстиву ифтихори миллӣ, садоқат ба анъанаву суннатҳои таърихиву фарҳангии миллат ва эҳтиром ба арзишҳои умумибашарӣ тарбият намудан аст. Аз ин сабаб агар хостгори ояндаи дурахшон бошем, аз имрӯз барои ободонии диёр камари ҳиммат бастанамон зарур аст.

Хулоса, фаромӯш набояд сохт, ки имрӯзу фардо ва пасфардои Ватани азиз дар дасти мо ҷавонони ватанпарвар аст ва суботкорону ояндасозонаш низ мо, ҷавононем.

Гадоев Икромҷон- муовини якум, муовини директор оид ба корҳои таълиму тарбияи Литсейи касбии техникии нақлиёти роҳи оҳани шаҳри Душанбе

24 декабр дар шаҳри Санкт-Петербург Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо Президенти Федератсияи Русия муҳтарам Владимир Путин мулоқоти корӣ анҷом доданд.

Дар вохӯрӣ ҳолати кунунӣ ва дурнамои муносибатҳои Тоҷикистону Русия баррасӣ шуд.
Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нахуст ба Президенти Федератсияи Русия барои даъват ва пазироии гарм арзи сипос намуданд.
Сарони ҳарду давлат ҳамдигарро бо наздик омадани соли нави мелодӣ табрику таҳният гуфтанд.
Зимни баррасии масоили ҳамкории ду кишвар, аз ҷумла зикр гардид, ки аз рӯйи натиҷаҳои соли равон Русия ҳамоно шарики асосии иқтисодию тиҷоратии Тоҷикистон боқӣ мемонад. Гардиши мол миёни ду кишвар 19,8% афзун гардида, ҳаҷми он ба 1,79 миллиард доллари амрикоӣ баробар шудааст.
Тавре зикр гардид, ҳамкорӣ дар соҳаҳои саноат, кишоварзӣ, илму техника, маориф ва фарҳанг низ бемайлон густариши меёбад.
Масъалаҳои ҳамкорӣ дар самти таъмини амну субот, аз ҷумла амнияти иттилоотӣ, дар маркази таваҷҷуҳ қарор доштанд.
Гуфтугӯйи судманд, ҳамчунин, доир ба рушди ҳамкорӣ дар доираи созмонҳои байналмилалию минтақавӣ, аз ҷумла ИДМ, ки раёсат дар он аз соли нав ба Тоҷикистон мегузарад, сурат гирифт.

25 декабр дар шаҳри Санкт-Петербурги Федератсияи Русия мулоқоти ғайрирасмии дӯстонаи сарони кишварҳои иштирокдори Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил баргузор гардид, ки дар он Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон иштирок намуданд.

Сарвари давлати мо муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нахуст ба Президенти Федератсия Русия муҳтарам Владимир Путин барои даъват ва меҳмоннавозии анъанавӣ арзи сипос намуда, иштирокдорони вохӯриро бо наздик омадани соли нави мелодӣ табрику шодбош гуфтанд.

Ҳамчунин таъкид карда шуд, ки аз соли нав раёсат дар Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил ба Тоҷикистон мегузарад. Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон изҳори бовар намуданд, ки раёсати Тоҷикистон дар доираи консепсия ва нақшаи чорабиниҳои пешниҳоднамудаи кишвари мо бо мусоидати дигар давлатҳои иштирокдори ИДМ босамар ҷараён хоҳад гирифт.

Дар рафти мулоқот ҷонибҳо атрофи доираи васеи масъалаҳои байналмилалӣ ва минтақавӣ мубодилаи афкор анҷом доданд.

Дирӯз дар маҳфили навбатӣ аз рӯи ду асари Сарвари давлат – “Чеҳраҳои мондагор” ва “Тоҷикон дар оинаи таърих. Аз Ориён то Сомониён” хониши сиёсӣ баргузор гардид.

Маҳфилро директори муассиса Ирматова Замира ифтитоҳ намуда, қайд кард, ки мақоми асарҳои пурғановати Пешвои миллат дар ҷодаи тарбияи ҷавонон дар натиҷаи мутолиаи асарҳои “Тоҷикон дар оинаи таърих”, “Нигоҳе ба тамаддун ва таърихи ориёӣ”, Муҳити зиндагӣ ва олами андешаҳои Имоми Аъзам”, “Имоми Аъзам – рӯзгор, осор ва афкор”, “Мавлоно ва тамаддуни инсонӣ”, “Бист қадами созанда”, “Забони миллат - ҳастии миллат”, “Чеҳраҳои мондагор”, “Уфуқҳои истиқлол” таъсири хуб дорад.

“Пешвои миллат ояндаи миллатро маҳз дар таълиму тарбияи баланди ҷавонон мебинанд. Омӯзиши таърихи ниёгонро аз рукнҳои муҳими расидан ба ин матлаб ҳисобида, таъкид сохтаанд, ки: “Як сарчашмаи воқеии худшиносии миллӣ, қабл аз ҳама, бунёди давлати соҳибистиқлол, ваҳдати миллӣ, рӯ овардан ба гузаштаи пурифтихор, ҳифзи тамаддуну мероси фарҳангии ниёгон ва поси хотири шахсиятҳои тавонову фарзандони бузурги миллат мебошад. Воқеан, мактаби худшиносӣ, истиқлолият ва давлату давлатдории миллӣ баробари чандин омилҳои объективию субъективӣ боз як омӯзгори хеле сахтгиру нуқтасанҷ дорад, ки онро таърих меноманд. Сабақҳои ибратомӯзи таърих роҳи гузаштаву имрӯзу ояндаро пешорӯи мо қарор дода, чун ҳаками одил гиреҳи бурду бохтҳои силсилаи давлату давлатдории тоҷиконро бароямон мекушояд”, - таъкид кард сарвари муассиса.

Қайд гардид, ки Пешвои миллат бо китоби “Тоҷикон дар оинаи таърих. Аз Ориён то Сомониён” ба рисолати таърихии мардуми тоҷик бори аввал дар илми таърихнигорӣ баҳои сазовор дода, ҳамзамон аз арзишҳои ахлоқии таърихӣ ёд мекунад, ки барои насли имрӯз дарку маърифати он ҳатмист.

Дар идомаи маҳфил аз ҷониби омӯзгорони муассиса гуфта шуд, ки китоби дигари Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон “Чеҳраҳои мондагор” низ дорои арзиши баланди илмиву таърихӣ ва аҳамияти бузурги тарбиявӣ мебошад. Китоби мазкур ифодагари таърихи пурғановати тоҷик мебошад. Муаллиф дар бораи ҳаёт ва фаъолият, ҳамчунин фидокориву ҷоннисориҳои фарзандони фарзонаву далери миллати хеш тадқиқоти ҷолиб бурда, дар ниҳоди хонанда, хосса ҷавонони Ватан, эҳсоси худшиносӣ, худогоҳӣ ва ватандориро такмил медиҳад.

Дар охири маҳфил таъкид шуд, ки омӯзиши асарҳои пурарзиши Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ–Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои мардуми кишвар, бахусус наврасону ҷавонон мояи ифтихор, намунаи ибрат, дарси худшиносиву меҳанпарастӣ аст.

Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи муроҷиатҳои шахсони воқеӣ ва ҳуқуқӣ” 23-юми июли соли 2016 қабул шуда, қонуни мазкур муносибатҳоро вобаста ба тартиби пешниҳод ва баррасии муроҷиатҳои шахсони воқеӣ ва ҳуқуқӣ ба танзим медарорад.

Муроҷиати хаттӣ яке аз роҳҳои асосии ҳуқуқии ифодаи назар ва расонидани дархостҳо, шикоятҳо ва пешниҳодҳои шахсони воқеӣ ва ҳуқуқӣ ба мақомоти давлатӣ, ташкилотҳо ё шахсони алоҳида мебошад. Он дар асоси меъёрҳои ҳуқуқӣ танзим шуда, барои ҳимояи ҳуқуқу манфиатҳои муроҷиаткунанда истифода мегардад. Дар шароити имрӯзаи ҷомеаи демократӣ, муроҷиати хаттӣ на танҳо воситаи иртибот байни шаҳрванд ва давлат, балки як воситаи муҳими пешбурди адолат ва ҳаллу фасли мушкилоти ҷамъиятӣ мебошад.

Шахси воқеӣ ҳар як шахси инфиродии дорои ҳуқуқу ӯҳдадориҳои шаҳрвандӣ мебошад, ки метавонад ҳамчун муроҷиаткунанда амал кунад. Дар муқоиса, шахси ҳуқуқӣ субъекти ҳуқуқиест, ки дар асоси қонунгузорӣ таъсис ёфта, дорои имконият барои бастани созишномаҳо ва пешбурди фаъолияти расмӣ мебошад.

Фарқияти калидӣ миёни ин ду категория дар он аст, ки шахси воқеӣ шахси инфиродӣ аст (шахсони алоҳида), дар ҳоле ки шахси ҳуқуқӣ як ташкилот ё муассиса мебошад, ки ҳамчун як шахс аз нуқтаи назари қонун эътироф шудааст.

Муроҷиат ин ариза, пешниҳод, шикоят ё дархости хаттӣ ё шифоҳие мебошад, ки шахсони воқеӣ ё ҳуқуқӣ ба мақомоти давлатӣ, ташкилотҳо ё шахсони мансабдор барои ҳалли масъалаҳои гуногун пешниҳод мекунанд.

Ариза ин муроҷиатест, ки шахси воқеӣ ё ҳуқуқӣ барои ҳалли масъалаҳои шахсӣ ё ҳуқуқии худ ба мақомоти давлатӣ, ташкилотҳо ё шахсони мансабдор пешниҳод мекунад. Масалан, Ариза барои қабул шудан ба кор, барои барқарор кардани ҳуқуқ, барои гирифтани маълумотнома ё иҷозатнома ва ғайраҳо.

Шикоят ҳуҷҷатест, ки дар он шахси воқеӣ ё ҳуқуқӣ нисбати қонуншиканӣ ё поймол гардидани ҳуқуқу манфиатҳои қонунии худ муроҷиат мекунад. Аз ҷумла, шикоят барои иҷро нашудани уҳдадориҳо, шикоят аз фаъолияти ғайриқонунии мақомоти давлатӣ ё шахси мансабдор, шикоят аз паст будани сифати хизматрасонӣ

Пешниҳод (таклиф) ин муроҷиатест, ки бо мақсади беҳтар кардани фаъолият, ҷорӣ намудани ислоҳот ё пешниҳоди андеша оид ба ҳалли масъалаҳои ҷамъиятӣ ирсол карда мешавад. Масалан, пешниҳод барои беҳтар намудани қонунгузорӣ, пешниҳод барои такмили фаъолияти корӣ ё хизматрасонӣ, пешниҳод оид ба беҳтарсозии шароити иҷтимоӣ ва монанди ин.

Дархост ҳуҷҷати дигарест, ки шахси воқеӣ ё ҳуқуқӣ барои гирифтани маълумот, ҳуҷҷатҳо ё фаҳмондадиҳӣ ба мақомоти давлатӣ ё ташкилотҳо пешниҳод мекунад. Мисол, дархост барои гирифтани маълумотнома, дархост барои пешниҳоди нусхаи ҳуҷҷатҳо ва дархост барои фаҳмондадиҳии ҳуқуқӣ.

Бояд гуфт, ки муроҷиатҳои хаттӣ бояд дорои маълумоти зерин бошанд: Ному насаб, суроға ва рақами телефон (барои шахсони воқеӣ); номи пурраи ташкилот, суроға ва маълумоти тамосӣ (барои шахсони ҳуқуқӣ); мазмуни мушаххаси муроҷиат ва имзову санаи пешниҳод.

Ҳамин тавр, муроҷиатҳои хаттӣ мутобиқи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи муроҷиатҳои шахсони воқеӣ ва ҳуқуқӣ» баррасӣ мешаванд. Мақомоти давлатӣ ва ташкилотҳо вазифадоранд онҳоро дар муҳлати муқарраршуда баррасӣ ва ҷавоб диҳанд.

Муроҷиати хаттӣ бояд дорои хусусиятҳои зерин бошад: Тартиб ва шакли дуруст (муроҷиат бояд бо забони давлатӣ ва дар шакли расмӣ таҳия карда шавад), маълумоти асосӣ (дар муроҷиат бояд ному насаби шахси муроҷиаткунанда, суроға, мазмуни мушаххас ва ҳадафи муроҷиат муайян карда шавад), ҳуҷҷатҳои замимашуда (дар ҳолатҳои зарурӣ муроҷиат бояд бо ҳуҷҷатҳо ва далелҳои тасдиқкунанда замима гардад). Шахсони ҳуқуқӣ, барои муроҷиат, бояд номи ташкилот, рақами қайди давлатӣ ва маълумоти дигари марбутаро дарҷ кунанд.