Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон

  • Хабарҳо
single-product

2025-05-05 21:38:25

БАРДОШТ АЗ ОЛИМПИАДАИ ҶУМҲУРИЯВӢ БАЙНИ ДОНИШҶӮЁНИ МУАССИСАҲОИ ТАҲСИЛОТИ МИЁНАИ КАСБӢ

Тавре ба ҳамагон маълум аст, рӯзҳои 17-18 апрели соли равон бо ибтикори Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Коллеҷи политехникии ноҳияи Данғара даври ниҳоии Олимпиадаи ҷумҳуриявии донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти миёнаи касбӣ аз фанҳои таълимии забон ва адабиёти тоҷик, забони русӣ, забони англисӣ ва таърихи халқи тоҷик дар соли таҳсили 2024 - 2025 баргузор гардид.

Баргузории олимпиада аз фанҳои таълимии мазкур дар шароити имрӯз муҳим буда, ҳавасмандии донишҷӯёнро барои омӯзиши фанҳои таълимии таърихи халқи тоҷик, забони модарӣ ва забонҳои хориҷӣ бештар гардонд. Зеро тавре ки Пешвои миллат таъкид менамоянд, “Ифтихор аз гузаштаи таърихии халқу миллати худ вақте баҷову шоиста аст, ки онро донӣ, дарк кунӣ ва аз бурду бохташ огоҳ шавӣ.

Вагарна ифтихорат пучу бепоя аст ва ба ҷуз саргарангию гумроҳӣ ҳосиле нахоҳад дошт”. Дар воқеъ, иштироки донишҷӯён дар олимпиада аз фанни “Таърихи халқи тоҷик” шаҳодат дод, ки донишҷӯёни мо таърихи гузаштаи хешро ба таври амиқ медонанду дар бораи он он боифтихор суҳбат мекунанд.

Боиси ифтихор аст, ки дар даври якуми олимпиада дар муассисаҳои 5500 нафар донишҷӯ иштирок намуда, 320 нафар ғолибони ҷойи якум аз муассисаҳои шаҳру ноҳияҳои кишвар ба даври ҷумҳуриявӣ роҳ ёфтанд.

Воқеан, дар замони имрӯз бо рушди бемайлони техникаву технологияи нав раванди ҷаҳонишавӣ ва бархурди тамаддунҳо вусъат ёфта, омезиши фарҳангҳоро ба вуҷуд овардааст. Аз ин рӯ, он миллатҳое, ки дар сатҳи пасти тафаккур ва маънавиёт қарор доранд, хоҳу нохоҳ гирифтори бегонапарастӣ гашта, аслу насаби хешро фаромӯш месозанд ва бад ин васила, аз саҳнаи пурталотуми таърих берун мегарданд. Бинобар ин, рӯй овардан ба омӯзиши таърих, ки пайвасткунандаи дирӯзу имрӯзу фардои миллат аст ва воқиф гаштан аз корномаи ниёгони худ ҳалқаи занҷираро бо ҳам пайваст намуда, мавҷудияти миллатро нигоҳ медорад. Беҳуда нест, ки бузурге гуфтааст: “Миллат ва халқе, ки таърихи худро намеомӯзад, аз он сабақ намегирад, парандаи нобиноеро мемонад, ки аз ошёнаи худ парвоз кардааст. Касе гуфта наметавонад, ки фурудгоҳи ӯ куҷост: болои об, шӯълаи оташ ва ё дарахти сарсабз…”.

Сарвари давлат омили рӯй овардани хешро ба таърих дар он медонанд, ки ҳамчун насли воқеии имрӯзаи ин миллат: “…мо бояд ба ояндагон зарурати донистани гузаштаи худро талқин намоем ва онҳоро аз саҳифаҳои дурахшони миллатамон, ки сабақи бузурги худогоҳӣ мебошанд, огоҳ созем ва дар қалбашон меҳру муҳаббат, садоқату вафодориро бедор намуда, ба онҳо аз ин таърихи пуршараф ифтихор карданро ёд диҳем, зеро эътиқод ва эътимод доштан ба таърих, фарҳанг ва адабиёт такягоҳи устувори миллат ба шумор меравад”. Аз ин рӯ, интихоби фанни таълимии мазкур дар олимпиада ва санҷиши дониши донишҷӯён бо саволҳои тестӣ аз рӯи он тадбири муҳим буд, ки амалӣ гашт.

Фанни дигари таълимие, ки дар олимпиада аз рӯи он санҷиш сурат гирифт, “Забон ва адабиёти тоҷик” аст, ки донишҷӯён роҷеъ ба мавзӯъҳои мухталиф иншо навиштанд. Интихоби иншо ба сифати меъёри санҷиши дониш яке аз авлавиятҳои олимпиада буд, зеро маҳз иншонависӣ маҳорати эҷодкориро дар ниҳоди донишҷӯён ташаккул дода, боиси рушди забони модарӣ ва инкишофи нутқи онҳо мегардад.

Ҳақ ба ҷониби Пешвои миллат аст, ки забон дар ҳамаи давру замонҳо ба инкишоф ниёз дорад. Забони модарии мо, ки аз замони устод Рӯдакӣ ҳамчун забони давлатдорию илму шеър оғоз гардидааст, имрӯз дорои хазинаи ғанӣ буда, бо захираҳои мавҷудаи он метавонанд ҳазорон асарҳо офарид. Инчунин, забон воситаи муомилаву муоширати байни одамон ва ибрози фикру андеша аст. Донистани забон ба кас имконият медиҳад, ки фикрашро озодона баён карда, роҷеъ ба мавзуъҳои гуногун эодкорӣ намояд.

Дар баробари донистани забони модарӣ, имрӯз омӯзиши забонҳои хориҷӣ низ барои донишҷӯён шарти муҳимтарин аст. Аз ин рӯ, дар олимпиада аз забонҳои русӣв а англисӣ дар шакли диктант, нақли хаттӣ ва тарҷумаи матн санҷишҳо мавҷуд буданд.

Бояд гуфт, ки Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон пайваста дар суханрониҳояшон ба масъалаи омӯзиши забонҳои хориҷӣ таваҷҷӯҳи хоса зоҳир намуда, ҳар як шаҳрванди кишварро вазифадор намуданд, ки забон омӯзад ва ҳамқадами замон бошад. Зеро дар шароити имрӯз инсон ҳамон вақт ҳамқадами замон шуда метавонад, ки аз фарҳангу маданияти худ ва дигарон огоҳ бошад.

Дар ин баробар ташкили хатсайри сайёҳӣ ба мавзехҳои ҷолиби ноҳияи Данғара ва Осорхонаи Пешвои миллат яке аз лаҳзаҳои хотирмони олимпиадаи мазкур буд. Тавре ки дар ин хатсайри сайёҳӣ иттилоъ доданд, дар ноҳия мавзеъҳои ҷолиби сайёҳӣ бо шарофати Истиқлоли давлатӣ аз нав барқарор карда шуданд, аз ҷумла мавзеъҳои таърихию фарҳангӣ, ки ифодагари таърихи қадимӣ будани ноҳия мебошад, аз қабили Мақбараи Хоҷа Шақиқи Балхӣ, Мақбараи Мавлоно Тоҷиддин, Қалъаи Золи Зар, Гавҳорасангҳо, Мавзеъи Чанорҳои Ҳазорсола, Расадхонаи Санглох, ъ Осорхонаи Пешвои миллат ва ғайраҳо, ки таҷассумгари санъати меъморӣ ва арзишҳои бойи таърихро дар худ инъикос менамоянд.

Дар маҷмӯъ, ташкили озмуну олимпиадаҳои ҷумҳуриявӣ дар шаҳру ноҳия ва минтақаҳои гуногуни ҷумҳурӣ агар аз як ҷиҳат боиси таҳкими дӯстии донишҷӯёни кишвар гардад, аз дигар паҳлӯ, ба рушди сайёҳии дохилӣ замина мегузорад, зеро аксарияти донишҷӯён маҳз бо шарофати чунин сабқатҳо ба мавзеъҳои гуногуни кишвар сафар карда, бо таърих, имкониятҳои сайёҳӣ ва инфросохтори мавҷудааш шинос мешавад. Аз ин рӯ, пешниҳод дорем, ки дар оянда чунин озмуну олимпиадаҳо зиёд шуда, дигар шаҳру ноҳияҳои вилоятҳои Суғду Хатлон, тобеи марказ ва Вилояти мухтори Куҳистони Бадахшон аз рӯи фанҳҳои таълимӣ баргузор карда шаванд.

Акмал Оқилзода, директори Коллеҷи омӯзгории шаҳри Хуҷанд

single-product

2025-05-05 17:41:32

РУШДИ ЭНЕРГЕТИКА ДАР СОЛҲОИ СОҲИБИСТИҚЛОЛӢ

Соҳаи энергетика дар Ҷумҳурии Тоҷикистон яке аз бахшҳои муҳими стратегии иқтисодиёт ва заминаи асосии рушди устувори кишвар ба ҳисоб меравад. Дар доираи сиёсати хирадмандонаи Пешвои миллат муҳатарам Эмомалӣ Раҳмон ва бо дастгирии Ҳукумати кишвар рушди ин соҳа дар солҳои соҳибистиқлолӣ дар маркази таваҷҷуҳ қарор гирифтааст.

Яке аз иқдомҳои муҳими Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон – ин сохтмони нерӯгоҳи бузурги обии “Роғун” мебошад. Ин нерӯгоҳ бо иқтидори умумии 3600 МВт тавоноии содироти миллионҳо кВт/соат нерӯи барқро дар сол дорад. Ҳукумати кишвар бо истифода аз тамоми захираҳои дохилӣ ва ҷалби сармоягузориҳои хориҷӣ сохтмони иншооти мазкурро дар солҳои охир бо суръати баланд ба роҳ мондааст.

Ба истифода супоридани ду агрегати аввали он далели муҳим дар роҳи расидан ба истиқлолияти комили энергетикӣ мебошад. Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ҳамкорӣ бо шарикони байналмилалӣ, аз ҷумла Федератсияи Русия ва Ҷумҳурии Исломии Эрон ду нерӯгоҳи бузурги дигар - Сангтӯда -1ва Сангтӯда – 2 ро ба истифода додааст, ки нақши муҳимро дар таъминоти барқӣ иҷро мекунанд.

Бо назардошти аҳамияти ҳифзи муҳити зист ва талаботи ҷаҳонӣ ба энергетикаи сабз Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, инчунин, таваҷҷуҳи зиёд ба рушди энергетикаи барқароршаванда (офтобӣ, бодӣ, биомасса) дода истодааст. Дар минтақаҳои дурдасту кӯҳистони кишвар, ки пайвастшавӣ ба шабакаи умумии барқ душвор аст, истифодаи панелҳои офтобӣ ва дигар таҷҳизоти инноватсионӣ ҷорӣ гардидааст.

Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, инчунин, дар самти иҷрои барномаҳои давлатӣ, аз ҷумла Барномаи рушди соҳаи энергетика то соли 2030 нақши фаъол мебозад. Дар доираи ин барномаҳо, тадбирҳои ҷиддӣ ҷиҳати беҳсозии шабакаҳои интиқол ва тақсими нерӯ, инчунин, истифодаи технологияи муосир амалӣ шуда истодааст.

Дар сатҳи байналмилалӣ Ҳукумат дар ҷалби сармоягузории хориҷӣ ва ҳамкорӣ бо созмонҳои ҷаҳонӣ, аз қабили Бонки Умумиҷаҳонӣ, Бонки Осиёи Рушд ва Бонки Аврупоии Таҷдид ва Рушд низ фаъолона иштирок мекунад. Лоиҳаи CASA – 1000, ки интиқоли нерӯи барқи изофии Тоҷикистону Қирғизистонро ба Афғонистон ва Покистон пешбинӣ мекунад, намунаи муваффақи ҳамкории минтақавӣ ва эътимоди байналмилалӣ ба сиёсати энергетикаи Тоҷикистон мебошад.

Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар баробари пешбурди лоиҳаҳои ҷорӣ, ба самтҳои зерин низ аҳмияти бештар медиҳад: Ташаккули бозори рақобатпазири энергетикӣ, баланд бардоштани самаранокии истифодаи энергия, ҷори намудани шабакаҳои интеллектуалӣ (smart grid ), паҳн намудани технологияҳои тоза ва каммасраф.

Мақсади асосии давлат дар соҳаи энергетика таъмини боэътимод ва сифатноки эҳтиёҷи рӯзафзуни аҳолии ҷумҳурӣ бо захираҳо ва маҳсулоти энергетикӣ, фароҳам овардани шароити зарурӣ барои истифодабарандагони энергетика ва кафолати амнияти энергетикии мамлакат мебошад.

Президенти Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон борҳо таъкид намуданд, ки рушди мунтазами иқтисодиёти мамлакат бе истиқлолияти энергетикӣ ғайриимкон аст. Барои рушди энергетика кӯшишҳои зиёд ва назаррас анҷом дода шуданд. Новобаста аз корҳои анҷомдода, мутаассифона, сатҳи талафоти неруи барқ дар мамлакат нигаронкунанда мебошад.

Дар баъзе ҳолатҳо шахсони воқеӣ, мансабдор ва ҳуқуқӣ бо мақсади насупоридани маблағи истифодаи неруи барқ нишондоди таҷҳизоти ҳисоби барқиро тағйир медиҳанд ё бе пайвасткунӣ ба чунин таҷҳизот барқро истифода мебаранд.

Бо мақсади бартарафсозии ҳама гуна дахолатҳои беасос ба таҷҳизоти ҳисоби барқӣ ва вайронкуниҳои қоида ва меъёрҳои истифодаи қувваи барқ 15 апрели соли 2025 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар қатори дигар қонунҳо ба Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи ворид намудани тағйир ба Кодекси ҳуқуқвайронкунии маъмурии Ҷумҳурии Тоҷикистон» ва Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи ворид намудани илова ба Кодекси ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон» имзо гузоштанд. Тибқи тағйир ба моддаи 382 Кодекси ҳуқуқвайронкунии маъмурии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки «Риоя накардани қоидаҳои истифодаи қувваи барқ ва гармӣ»-ро дар бар мегирад, барои истифодаи қувваи барқ бе пайвасткунӣ ба таҷҳизоти ҳисоби барқӣ, худсарона пайваст шудан (насб шудан) ба шабакаҳо ва дастгоҳҳои таъминоти барқ, истифодаи қувваи барқ ва гармӣ бе асбобҳои зарурии назоратӣ ва баҳисобгирӣ ё бе шартнома бо ташкилоти таъминоти қувваи барқ ва гармӣ, кандан ва шикастани пломбаҳои муқарраршудаи асбобҳои андозагирӣ, инчунин аз берун дахолат намудан ба таҷҳизоти ҳисоби барқӣ ва тағйир додани нишондоди он бо мақсади насупоридани маблағи истифодаи қувваи барқ ҳангоми набудани аломатҳои таркиби ҷиноят, нисбат ба шахсони воқеӣ ба андозаи аз бист то сӣ, ба шахсони мансабдор аз сӣ то панҷоҳ ва ба шахсони ҳуқуқӣ аз дусад то сесад нишондиҳанда барои ҳисобҳо ҷарима таъйин карда мешавад.

Мутобиқи моддаи 23 Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи буҷети давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон барои соли 2025» як нишондиҳанда барои ҳисобҳо барои соли 2025 75 сомонӣ муқаррар гардидааст, ки муҷозоти ҷаримавӣ аз рўи ин нишондод ҳисоб карда мешаванд. Барои риоя накардани қоидаҳои истифодаи қувваи барқ ва гармӣ дар моддаи 382 Кодекси ҳуқуқвайронкунии маъмурӣ ҷазои маъмурӣ дар намуди ҷарима пешбинӣ гардидааст. Аз ҷумла:

— ба шахсони воқеӣ ба андозаи аз бист то сӣ нишондиҳанда барои ҳисобҳо, яъне аз 1500 то 2250 сомонӣ;

— ба шахсони мансабдор аз сӣ то панҷоҳ нишондиҳанда барои ҳисобҳо, яъне аз 2250 то 3750 сомонӣ;

— ба шахсони ҳуқуқӣ аз дусад то сесад нишондиҳанда барои ҳисобҳо, яъне аз 15 000 то 22 500 сомонӣ.

Барои риоя накардани қоидаҳои истифодаи қувваи барқ ба ғайр аз ҷавобгарии маъмурӣ инчунин ҷавобгарии ҷиноятӣ низ пешбинӣ гардидааст.

Мақсади ворид намудани иловаи моддаи 2531 Кодекси ҷиноятӣ – ин пешгирии вайрон кардани қоида ва меъёрҳои қувваи барқ мебошад ва ҳангоми содир гардидани чунин ҷиноятҳо ба давлат ва ба мардум зарар расонида мешавад, чунки ҳангоми суиистифодаи нодурусти барқ, истифодаи қувваи барқ бе пайвасткунӣ ба таҷҳизоти ҳисоби барқӣ баъзе минтақаҳо дар фасли сармо бе барқ мемонанд.

Дар ин ҷо принсипи инсондӯстӣ ба инобат гирифта шудааст, яъне қонунгузор пас аз татбиқи ҷазои маъмурӣ ба гунаҳгор имконият медиҳад, ки ислоҳ шавад ва танҳо агар гунаҳгор ислоҳ нагардад ва давоми як соли пас аз татбиқи ҷазои маъмурӣ боз чунин кирдорро содир кунад, мавриди таъқиби ҷиноятӣ қарор мегирад.

Ҳар истифодабарандаи қувваи барқ уҳдадор аст, ки таҷҳизоти ҳисоби барқиро бо тартиби муқарраргардида насб намуда, сипас ба истифодаи қувваи барқ шуруъ намояд. Аз ин рӯ, асбобҳои андозагирии барқӣ бояд аз стандарти давлатӣ ва назорати техникӣ гузаронида шуда, бо гузоштани пломбаҳои муқарраршуда ва ҳуҷҷати дахлдор тасдиқ карда шаванд. Истифодабарандагон ҳуқуқи худсарона ва бе риояи тартиби муқарраршуда кандани плобаҳои асбобҳои андозагирии барқиро надоранд.

Дар маҷмуъ, саҳми Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар рушди соҳаи энергетика бисёр назаррас буда, он ба таъмини амнияти энергетикӣ, рушди иқтисодиёт ва баланд бардоштани сатҳи зиндагии мардум мусоидат мекунад. Таъмини истиқлолияти энегетикӣ, истифодаи оқилонаи захираҳои табиӣ, ҷалби сармоягузорӣ ва рушди ҳамкориҳои минтақавӣ ва байналмилаӣ – ҳамаи инҳо гувоҳи онанд, ки энергетика ҳамчун омили калидии рушди кишвар дар маркази сиёсати давлатӣ қарор дорад. Бо чунин иқдомҳо Тоҷикистон метавонад дар оянда ба як кишвари содироткунанди муҳими нерӯи барқ табдил ёбад.

Турахон Шарифов, устои таълими истеҳсолии Литсейи касбии техникии сохтмони шаҳри Душанбе

single-product

2025-05-05 17:39:17

СУҲБАТИ ТЕЛЕФОНИИ ПЕШВОИ МИЛЛАТ ЭМОМАЛӢ РАҲМОН БО РАИСОНИ НОҲИЯҲОИ РАШТУ ТОҶИКОБОД

Субҳи 5 май Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо раисони ноҳияҳои Рашту Тоҷикобод Зарина Идизода ва Қадриддин Фақерзода суҳбати телефонӣ анҷом доданд.

Зимни суҳбат гузориши раисони ҳарду ноҳия, пеш аз ҳама, доир ба рафти бартарафсозии оқибатҳои офатҳои табиӣ, барқарорсозии хонаву иншооти зарардида ва сохтмони манзилҳои нави зист барои оилаҳое, ки хонаҳояшон комилан вайрон шудааст, шунида шуд.

Зикр гардид, ки корҳо, тибқи супоришҳои Пешвои миллат, дар ҳамаи самтҳо, аз ҷумла бартарафсозии оқибатҳои заминҷунбии шадиди 13 апрел рухдода, барқарорсозии хонаҳои мардум ва биною иншооти дигари зарардида ва ҳам сохтмони хонаву муассисаҳои нав муташаккилона идома дорад.

Раисони ҳарду ноҳия бо арзи сипос ба Сарвари давлат иттилоъ доданд, ки дар пайи расидани кумакҳои саривақтӣ, аз қабили хӯрокворӣ, доруворӣ ва дигар лавозимоти тиббӣ, хаймаҳои зист, маводи сохтмонӣ ва техникаю таҷҳизоти зарурӣ ва бо ҷалби қувваи кофии корӣ аз ҳисоби наҷотдиҳандагон ва хизматчиёни ҳарбии Кумитаи ҳолатҳои фавқулода ва мудофиаи гражданӣ ва дигар сохторҳои низомӣ бартарафсозии оқибатҳои офатҳои табиӣ хуб идома дорад.

Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид доштанд, ки корҳо бо сифати хуб ва суръати баланд ба роҳ монда шаванд ва кӯшиш ба харҷ бояд дод, ки ҳарчи зудтар шароити зисти мардуми зарардида муҳайё гардад.

Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ҳамчунин, ба ҷараёни корҳои кишоварзӣ, аз ҷумла киштукори баҳорӣ таваҷҷуҳ зоҳир намуда, доир ба муташаккилона, саривақт ва босифат ба роҳ мондани корҳо ва истифодаи босамар аз ҳар ваҷаб замини корам дастуру тавсияҳо доданд. Таъкид гардид, ки ба кишти картошка, ки нони дуюм номида мешавад, таваҷҷуҳи ҷиддӣ зоҳир намоянд, то ки аз он ҳосили фаровон рӯёнда шавад.

Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон доир ба ин масоил ҳамчунин бо роҳбарони чанде аз вазорату идораҳои дахлдор суҳбати телефонӣ анҷом дода, ба онҳо низ барои суръат бахшидан ба корҳои зарурӣ супоришҳои мушаххас доданд.

single-product

2025-05-05 17:36:19

ЯК ВОХӮРИИ МУҲИМ

Дар Коллеҷи техникию омӯзгории ноҳияи Рӯдакӣ вохӯрии намояндаи Агентии назорати давлатии молиявӣ ва мубориза бо коррупсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон бо кормандониу омӯзгорони Коллеҷи техникию омӯзгории ноҳияи Рӯдакӣ баргузор гардид.

Дар вохӯрӣ сарнозирони Раёсати муқовимат бо коррупсияи Агентии назорати давлатии молиявӣ ва мубориза бо коррупсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон, лейтенанти калони адлия Сайфиддинзода Нуриддин Сайфиддин, майори адлия Шамсиддинзода Насим Шамсиддин, директори Коллеҷ Хоҷазода Давронҷон Қурбоналӣ ва кормандону омӯзгорони муассисаи мазкур иштирок намуданд.

Дар оғози чорабинӣ директори муассиса Давронҷон Хоҷазода суханронӣ карда, қайд намуд, ки коррупсия дар шароити муосир аз як мушкили дохилӣ ба масъалаи байналмилалӣ мубаддал гардида, ин зуҳуроти номатлуб дар ҷараёни таҳқиқ нишон дод, ки решаҳои амиқи таърихӣ дошта, ҳамзамон бо ташаккулёбии давлатҳо ба вуҷуд омада ва зуҳур намудааст.

«Набояд фаромӯш кард, ки коррупсия дар баробари дигар хатарҳои ҷаҳонӣ ба яке аз масъалаҳои глобалӣ табдил ёфта, ба раванди иқтисодию иҷтимоии ҷомеа ва мафкураи инсоният таъсири манфӣ мерасонад», - гуфт номбурда.

Дар идомаи вохӯрӣ намояндаи Агентии назорати давлатии молиявӣ мубориза бо коррупсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон, лейтенанти калони адлия Сайфиддинзода Нуриддин баромад карда, қайд намуд, ки раванди ташаккули мафҳуми имрӯзаи коррупсия ҳазорсолаҳоро дарбар гирифта, то ҳол ҳамчун хатари ҷиддӣ ва яке аз муаммоҳои печидаи замони муосир боқӣ мондааст.

«Яке аз таърифҳои бештар истифодашавандаи коррупсияро Конгресси нуҳуми Созмони Милали Муттаҳид пешниҳод намудааст: «Коррупсия - сӯистеъмол аз ваколатҳои хизматӣ бо мақсади ба даст овардани фоидаи шахсӣ мебошад»», - гуфт номбурда.

Инчунин, қайд гардид, ки муқовимат ба коррупсия ба яке аз самтҳои асосии сиёсати дохилӣ ва хориҷии давлатҳо дар ҷаҳони муосир табдил ёфтааст, зеро кишваре нест, ки бо ин мушкил рӯ ба рӯ нашуда бошад ва алайҳи он муборизаи сартосарӣ набарад.

Дар рафти вохӯрӣ таъкид гардид, ки Агентӣ дар самти таъмини ҳифзи ҳуқуқ, озодӣ ва манфиатҳои қонунии инсон ва шаҳрванд, инчунин ҳимояи ҷомеа ва давлат аз коррупсия, ошкорсозӣ ва бартарафсозии ҳуқуқвайронкуниҳои коррупсионӣ, густариши чораҳои пешгирикунанда ва ҳамкорӣ бо қишрҳои ҷомеаи шаҳрвандӣ, ҳамчунин тақвияти ҳамкориҳои байналмилалии Тоҷикистон дар ин самт тадбирҳои муҳимро таҳия ва татбиқ менамояд, ки имрӯз низ бо иқдомоти нав идома меёбанд.

single-product

2025-05-05 17:22:19

САҲМИ ТОҶИКИСТОН ДАР ҒАЛАБАИ ҶАНГИ БУЗУРГИ ВАТАНӢ

Рӯзи Ғалаба барои тамоми мардуми сайёра, аз ҷумла халқи Тоҷикистон санаи бисёр муҳим ва воқеан тақдирсозу таърихӣ мебошад. Ин рӯзро ба хотири арҷгузорӣ ба иштирокчиёни Ҷанги Бузурги Ватанӣ ва заҳматкашони ақибгоҳ яке аз санаҳои муҳимми таърихӣ - Рӯзи ғалаба бар фашизм медонанд ва ин санаро ҳамасола тантанавор ҷашн мегиранд.

Мо, имрӯз ба ёди онҳое, ки барои пирӯзии некӣ бар бадӣ ва хушбахтиву оромии аҳли башар ҷони худро нисор кардаанд, сари таъзим фуруд меорем. Дар таърихи башарият санаҳое ҳастанд, ки бо гузашти солҳо аҳамият ва ҷойгоҳи онҳо дар сарнавишти инсоният боз ҳам бештар аён мегардад.

Рӯзи Ғалаба бар фашизм дар радифи чунин санаҳои фаромӯшнашавандаи таърихӣ мақоми махсус дорад. Зеро дар он солҳои мудҳиш низоми фашистӣ ба озодиву истиқлолияти аксари давлатҳо ва халқҳои ҷаҳон хатари ҷиддӣ эҷод карда буд. Маҳз дар натиҷаи муборизаи муштараку қотеонаи халқҳои гуногуни олам оташи он ҷанги даҳшатнок хомӯш, озодии мардуми сайёра таъмин ва вабои фоҷиабори фашизм бартараф карда шуд. Ин пирӯзӣ натиҷаи дӯстиву муборизаи якҷояи халқҳо бар зидди хатари мудҳиш - фашизми гитлерӣ ва намунаи олии фидокории фарзандони миллатҳои гуногун барои таъмин намудани сулҳу озодӣ мебошад.

Бояд гуфт, ки пирӯзӣ бар фашизм ба ивази ҷони даҳҳо миллион нафар сарбозону афсарон, аз ҷумла фарзандони Тоҷикистон, аҳолии осоиштаи дар минтақаҳои таҳти амалиёти ҷангӣ ва ақибгоҳ қарордошта, маъюб шудани миллионҳо нафари дигар ва гуруснагиву маҳрумиятҳои гӯшношунид ба даст омадааст.

Яъне таърихи башар ҷангеро, ки боиси чунин қурбонии зиёди ҷонӣ ва хисороти аз ҳисоб беруни моддиву маънавии сайёраи Замин шуда бошад, ёд надорад. Дар он солҳо беш аз 300 ҳазор нафар шаҳрвандони кишвари мо ба ҷанг сафарбар гардида, дар майдони муҳориба зиёда аз 90 ҳазор нафари онҳо ҳалок ва беш аз 60 ҳазор нафар маҷрӯҳ шуданд.

Бале, тоҷикон ҳанӯз аз замонҳои дур бо меҳру садоқат ба Ватан, меҳанпарастӣ ва ҳуввияти баланди миллии хеш машҳури ҷаҳон буданд. Таърих гувоҳ аст, ки фарзанди тоҷик ҳамеша ҳимояи марзу буми хешро ба ивази ҷони хеш ҳам бошад, адо кардааст. Дар тули таърих фарзонафарзандони диловари тоҷик аз қабили Спитамен, Муқаннаъ, Темурмалик, Восеъ ва дигарон ҷони худро ба кафи даст гирифта, мардовор ҷон супурданро аз таслими душман шудан беҳтар донистанд. Мардонагӣ ва садоқати аҷдодони мо дар набзи ашъори безаволашон низ хеле хуб ба мушоҳида мерасад:

Зи баҳри бару буму фарзарди хеш,

Зану кудаки хешу пайванди хеш.

Ҳама сар ба сар тан ба куштан диҳем,

Аз он беҳ ки кишвар ба душман диҳем.

Чунин арҷгузорӣ нисбат ба сарзамини хеш то имрӯз ҳамеша побарҷо буд ва то ҳол идома дорад. Инро ниёгони мо солҳои 1941-1945 бори дигар исбот намуданд. Зеро бовуҷуди он ки ҷанг фарсангҳо аз Тоҷикистон дур буд ҷавонмардони ин сарзамин бо ғурури баланди миллӣ довталабона ба ҷанг рафта, дар майдони мубориза алайҳи фашизм бо корнамоиҳои беназири худ бори дигар ба ҷаҳониён насли Рустами Достон буданашонро нишон доданд. Нақши тоҷикон дар ин ҷанг хеле назаррас мебошад. Боиси ифтихор аст, ки барои ҷасорат ва шуҷоат дар набардҳо дар мубориза бо фашизм 56 ҳазор нафар тоҷикистониён бо ордену медалҳои ҷангӣ сарфароз шуда, 54 нафар ба унвони олии Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ ноил ва 15 нафар ба дараҷаи ордени Шараф комёб шудаанд.

Воқеан боиси ифтихори мост, ки Тоҷикистон ҳанӯз аз оғози ҷанг дар баробарӣ фиристодани зиёда аз 300 ҳазор сарбозони далеру шуҷоъ ба фронт, инчунин бо таъмин намудани артиши Шӯравӣ ба либосу хӯрока барои пирӯз омадан дар Ҷанги Бузурги Ватанӣ нақши ногусастание гузоштааст. Ногуфта намонад, ки ғалабаи Иттиҳоди Шӯравӣ дар Ҷанги Бузурги Ватанӣ на танҳо ба ҷумҳуриҳои иттиҳод балки барои тамоми сокинони сайёра бисёр судманд ба ҳисоб меравад. Зеро дар он замоне, ки фашизм дар ҳоли пешрафт буд тамоми миллатҳои сайёраро хатари аз даст додани истиқлолияти сиёсӣ таҳдид мекард. Яъне Иттиҳоди Шӯравӣ бо ғалаба бар фашизм на танҳо марзу буми худро аз душман ҳифз намуд, балки дигар сокинони сайёраро низ аз гирифторӣ ба гирдоби фашизм эмин нигоҳ дошт.

Хушбахтона дар замони соҳибистиқлолӣ таҳти роҳбарии хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар баробари ятимону маъюбон ва оилаҳои камбизоату бесаробон пирони рӯзгордида ва иштирокчиёни ҷангу меҳнат низ таҳти меҳрубонӣ ва нигоҳубини арзанда қарор доранд. Сарвари давлат ба ин масъала таваҷҷуҳи зиёд доранд ва дар бисёр баромадҳои худ таъкид менамоянд, ки таъмини онҳо бо шароити мусоиди зиндагӣ вазифаи ҷонии ҳар як роҳбар, шахсони фаъол, соҳибкорон ва афроди ҳимматбаланд мебошад. Имрӯз мо бо таҷлили ҳамасолаи Рӯзи ғалаба ба инсоният нишон медиҳем, ки мо танҳо бо муттаҳидӣ ва дӯстӣ метавонем сайёраро аз ҳар гуна даҳшату хунрезӣ ва қувваҳои ифротӣ эмин нигоҳ дорем.

Ҷашн гирифтани Рӯзи ғалаба махсусан барои дар рӯҳияи ватандӯстиву хештаншиносӣ, садоқад ба давлату миллати хеш ва далериву ҷавонмардӣ, бузург кардани насли ҷавону наврас нақши бузург дорад. Инчунин, пос доштани номи онҳое, ки ба хотири рӯзгори орому осудаи мо ҷонбозӣ намудаанд, қарзи виҷдонии ҳар яки мост. Вобаста ба ҳамин масъала сарвари давлат чунин изҳори ақида намудаанд: "9 май рӯзи шодиву нишот ва санаи ёдбуди онҳоест, ки барои озодии халқҳо ҷони худро нисор кардаанд. Ҷашн гирифтани Рӯзи ғалаба ва эҳтиром гузоштан ба фарзандони содиқи халқи тоҷик вазифаи муқаддаси ҳар яки мо ва наслҳои оянда буда, омили муҳимтарини тарбияи насли ҷавони мамлакат дар рӯҳияи ватандӯстиву ватандорӣ, шуҷоату мардонагӣ ва ҷасорату далерӣ мебошад". Яъне истиқболи арзандаи Рӯзи ғалаба-рӯзи пирӯзии сулҳу дӯстӣ, оромиву нишот ва инсоният бар ҷангу душманӣ, ваҳшату хунрезӣ ва кибру хусумат аз ҳар лиҳоз хеле муҳим мебошад.

Сокинони Тоҷикистон хотираи онҳоеро, ки аз ҷанг барнагаштаанд, яъне ҷони худро ба хотири озодӣ аз истеъмори фашистӣ қурбон кардаанд, ҳеҷ гоҳ аз хотир фаромӯш намекунанд ва эҳтироми онҳоеро, ки бо пирӯзӣ ба Ватан баргаштаанд, ҳамеша ба ҷой меоранд.

Дар солҳои Ҷанги Бузурги Ватанӣ дар баробари родмардони тоҷик, ҳамчунин занону куҳансолон ва наврасони кишварамон дар ақибгоҳ шабонарӯзӣ заҳмат кашида, дар таъмини афсарону сарбозон бо маводи ғизоӣ, сару либос ва дигар лавозимоти зарурӣ кумак мерасониданд ва саҳми шоистаи худро барои наздик овардани ғалаба мегузоштанд.

Омӯхтани таҷрибаи зиндагӣ ва корномаву фаъолияти собиқадорони ҷангу меҳнат ва истифодаи маслиҳату рӯзгори ибратомӯзи онҳо ба наслҳои имрӯзу фардои Ватани азизамон дар роҳи ҳифзи истиқлолу озодӣ, рушди кишвари соҳибихтиёри тоҷикон, ҳимояи марзу буми он ва манфиатҳои милливу давлатӣ дастури зиндаи амал ва сабақи зиндагӣ ба ҳисоб меравад.

Бояд гуфт, ки бо гузашти солҳо, хусусан дар шароити торафт авҷ гирифтани нооромиву бесуботӣ дар кишварҳо ва минтақаҳои гуногуни сайёра аҳамияту арзиши ин санаи таърихӣ дар байни мардуми олам меафзояд.

Рӯзи ғалаба на танҳо ба собиқадорони ҷангу меҳнат ва шахсони калонсол, балки барои наслҳои наврас ва ҷавони имрӯза низ гиромӣ мебошад, зеро он нишонаи олии ватандӯстиву фидокорӣ ва сабақи бузурги шуҷоату мардонагӣ ба хотири ҳимояи Ватан ба ҳисоб меравад.

Мардуми Тоҷикистон ҳар сол дар рӯзҳои таҷлили ҷашни ғалаба афсарону сарбозони дар майдонҳои набард ҳалокшудаи халқамонро ёдоварӣ намуда, номи неки ҷавонмардони бошарафи худро гиромӣ медоранд.

Мо бо ифтихору эътимод иброз медорем, ки Қувваҳои Мусаллаҳи Тоҷикистони озоду соҳибистиқлол давомдиҳандагони анъанаҳои неки наслҳои калонсоли халқамон буда, бо истифода аз сабақу корномаҳои гузаштагони некноми хеш барои ҳимояи марзу буми кишвар ва таъмини зиндагии орому осоиштаи сокинон чун сипари боэътимоди мамлакат ҳамеша дар ҳоли омодабош қарор доранд.

Хусусан, дар охири асри бистум ва ибтидои садсолаи бисту якум таҳдиду хатарҳои нав, аз ҷумла терроризму ифротгароӣ ва дигар ҷиноятҳои муташаккили фаромиллӣ, тағйирёбии иқлим ва оқибатҳои вазнини он, инчунин паҳншавии ҳар гуна бемориҳои хатарноки сироятӣ амнияти давлатҳо ва халқҳоро халалдор намуда, мардуми сайёра, аз ҷумла сокинони кишвари моро ба ташвишу нигаронии ҷиддӣ дучор сохтаанд.

Дар чунин шароит сабақҳои талхи Ҷанги Бузурги Ватанӣ ва ҷанги таҳмилии шаҳрвандии солҳои навадуми асри гузашта ҳар яки моро ҳушдор медиҳад, ки барои ҳифзи сулҳи пойдор, суботу оромӣ ва зиндагии осудаи шаҳрвандони мамлакат ҳамеша ҳушёру омода бошем.

Таҷлили ҳамасолаи Рӯзи Ғалаба ба аҳли башар бори дигар собит месозад, ки мустаҳкам намудани дӯстиву ҳамкорӣ ва робитаҳои неку созандаи халқу давлатҳои гуногун омили асосии таъмин намудани сулҳу суботи сайёра, рушди давлату халқҳои ҷаҳон ва рӯзгори орому осудаи мардуми олам буда, инсоният танҳо бо саъю талоши муштарак метавонад бар зидди ҳама гуна нерӯҳои бадхоҳ истодагарӣ намояд.

Исматов Ҷавонмеҳр,омӯзгори Коллеҷи тиббии шаҳри Панҷакент

 

single-product

2025-05-03 13:38:08

ТАҚСИМОТИ МУТАХАССИСОНИ ҶАВОН БА ҶОЙИ КОР ДАР КОЛЛЕҶИ МУҲАНДИСИЮ ОМӮЗГОРИИ ШАҲРИ ДУШАНБЕ

Бо мақсади амалигардонии “Тартиби тақсимот ва бо ҷойи кор таъмин намудани мутахассисони ҷавон”, ки бо Қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 27 майи соли 2017, №262 тасдиқ шудааст ва иҷрои фармоиши Раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 3 апрели соли 2025, №88 “Дар бораи тақсимоти мутахассисони ҷавон дар соли 2025” дар Коллеҷи муҳандисию омӯзгории шаҳри Душанбе вобаста ба тақсимоти асосии хатмкунандагоне, ки муассисаро аз ҳисоби буҷети давлатӣ дар соли 2025 хатм менамоянд, вохӯрӣ баргузор гардид.

Дар ҷаласаи мазкур Дилшод Давлатшоҳзода, сармутахассис ва Латиф Абдураҳмонзода, мутахассиси пешбари шуъбаи кадрҳо, котибот ва корҳои махсуси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Наҷибулло Рабизода, директори муассиса, Матлуба Исматова, ҷонишини директор оид ба корҳои тарбиявии Литсейи касбии политехникии шаҳри Душанбе ва Ф. Назруллоева, мудири шуъбаи кадрҳо ва бойгонии Литсейи касбии техникии сохтмони шаҳри Душанбе иштирок намуданд.

Ҷаласаро директори муассиса оғоз бахшида, қайд намуд, ки вобаста ба ин масъала фармоиши директори муассиса аз 10 апрели соли 2025, 34-ИТ ба тасвиб расида, комиссияи дохиликоллеҷӣ оид ба тақсимоти пешакии хатмкунандагоне, ки аз ҳисоби буҷети давлатӣ муассисаро дар соли 2025 хатм менамоянд, дар ҳайати 11 нафар таъсис дода шуда, шахсони масъул вазифадор гардиданд, ки то баргузории тақсимоти асосӣ тадбирҳои зарурӣ андешида, ҳуҷҷатгузориро дуруст ба роҳ монанд.

Ҳамзамон, қайд гардид, ки санаи 16 апрели соли 2025 тақсимоти пешакии хатмкунандагони муассиса доир гардида, муҳтаво ва талаботи “Тартиби тақсимот ва бо ҷои кор таъмин намудани мутахассисони ҷавон”, ки бо қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 27 майи соли 2017, №262 тасдиқ шудааст, “Тартиби баргардонидани маблағҳое, ки аз ҳисоби буҷети давлатӣ барои тайёр кардани мутахассисон харҷ шудаанд”, ки бо қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 29 ноябри соли 2022, №563 тасдиқ шудааст, ба хатмкунандагон фаҳмонида дода шуда, бо ҳуқуқ, уҳдадорӣ, оқибатҳои риоя накардани санадҳои зикргардида ва бо имтиёзҳое, ки ба мутахассисони ҷавон муқаррар шудаанд, аз ҷониби сардори шуъбаи кадрҳо, корҳои махсус ва бойгонии коллеҷ фаҳмонида дода шудааст.

Инчунин, бо мақсади дар сатҳи баланд баргузор гардидани тақсимоти асосии хатмкунандагон ба унвонии кумита ва муассисаҳои таҳсилоти ибтидоии касбии шаҳри Душанбе мактуби расмӣ ҷиҳати иштироки намояндагони муассисаҳо дар ҷаласаи тақсимоти асосии хатмкунандагон қаблан ирсол гардида буд.

Қайд намудан ба маврид аст, ки соли 2025 коллеҷро аз рӯи ихтисосҳои 2-010201-Таҳсилоти ибтидоӣ, 2-080101.01-Таълими касбӣ (мошинсозӣ) 2-080101.05-Таълими касбӣ (сохтмон), 2-080101.31-Таълими касбӣ (нақлиёти автомобилӣ), 2-430103 Таъминоти барқ (аз рӯи соҳаҳо), 2-270131 - Иқтисодиёт ва ташкили истеҳсолот ва 2-400101- Таъмини барномавии технологияи иттииоотӣ 46 нафар мутахассиси ҷавон, ки аз ҳисоби буҷети давлатӣ таҳсил намуда истодаанд, коллеҷро хатм менамоянд, ки аз ин шумора 9 нафар духтар ва 37 нафарашонро писарон ташкил медиҳанд.

Ҳамзамон, тибқи ҷадвали тасдиқгардида мутахассисони ҷавон вобаста ба ҷой зисташон тақсимбандидӣ гардида, баъди бо мувафақият хатм намудани Коллеҷ тариқи роҳхат сафарбар карда мешаванд.

Сипас Дилшод Давлатшоҳзода, сармутахассиси шуъбаи кадрҳо, котибот ва корҳои махсуси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукмати Ҷумҳурии Тоҷикистон суханронӣ намуда, ба хатмкунандагон муҳтавои санадҳои болозикро шинос намуда, оид ба оқибатҳои риоя накардани онҳо, ҳамчунин, як қатор имтиёзҳое, ки аз ҷониби Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба мутахассисони ҷавон муқаррар шудааст, маълумот дод.

single-product

2025-05-02 18:50:21

ЭМОМАЛИИ НУРАЛӢ ДАР ФИНАЛИ “DUSHANBE GRAND SLAM-2025”

Эмомалии Нуралӣ ҷудокори номошнои тоҷик ба финали Мусобиқаи байналмилалии ҷудо “Dushanbe Grand Slam - 2025” баромад ва барои нишони заррин мубориза мебард.

Ӯ дар рӯзи аввали “Dushanbe Grand Slam - 2025”, ки имрӯз доир гардида истодааст, дар вазни -66 кг баромад намуд. Ӯ то роҳ ёфтан ба финали мусобиқа дар рақобати аввал озод буд ва дар даври дуввум Тенго Зиракашвилиро мағлуб намуд. Дар рақобати дуввум, дар даври 1/4 ниҳоӣ ҷудокори мо Артём Штурбабини узбекистониро шикаст дод ва ба даври нимниҳоии мусобиқа роҳ ёфт.

Эмомалии Нуралӣ дар даври нимниҳоӣ бо ҷудокори дигари кишварамон Ёсин Бобокалонов вориди майдони рақобат шуд ва ба ӯ ғолиб баромада, ба финал роҳ ёфт.

Ҷудокори мо рақиби худро дар финали ин мусобиқа интизор аст ва тамоми талошашро барои ба даст овардани медали тиллои ин сабқат равона мекунад.

Ёдовар мешавем, ки маблағи умумии ҷоизаҳои молии мусобиқа 154 ҳазор евроро ташкил медиҳад. Ғолибон дар ҳар вазн (7 вазн байни мардон ва 7 вазн байни занон) бо 5000 евро, барандагони медали нуқра бо 3000 евро ва соҳибони медали биринҷӣ бо 1500 евро қадрдонӣ мешаванд.

Дар “Dushanbe Grand Slam-2025”, ки аз 2 то 4 май идома меёбад, 226 варзишгар (123 мард ва 103 зан) аз 27 давлати ҷаҳону 4 қитъаи олам ширкат доранд.

single-product

2025-05-02 18:48:53

МИРЗО ТУРСУНЗОДА-ШОИР ВА ҚАҲРАМОН ХАЛҚИ ТОҶИК

«Муҳаббати поки устод Мирзо Турсунзода ба сарзамини аҷдодӣ, обу хоки Ватан, бешубҳа, барои наслҳои зиёди миллат ҳамчун намунаи олии ибрат, хизмат хоҳад кард».

Эмомалӣ Раҳмон

Рӯзи ман сар мешавад ҳар рӯз бо шеъри Ватан,

Шод бодо рӯҳи ту, то нек бошад рӯзи ман.

Мекунад шеъри дилошӯбад маро аз худ бадар,

То ба даҳрам мекунад, сад решапайванди дигар.

Аз давраҳои қадим миллати тоҷик дорои шахсиятҳои бузургест, ки дар рушду нумуи фарҳанги ҷаҳонӣ саҳми шоиста гузошта, номи хешро дар лавҳаи таърих абадан сабт намуданд. Дар ин радиф, бо ифтихор метавон номи фарзонафарзанди тоҷик Қаҳрамони Тоҷикистон, Шоири халқии Тоҷикистон, абармарди арсаи сиёсат Мирзо Турсунзодаро ба забон овард, ки, пеш аз ҳама, дар олам ҳамчун шоири сулҳсаро машҳур аст.

Қаҳрамони Тоҷикистон, шоир ва нависандаи машҳури халқи тоҷик, Мирзо Турсунзода яке аз чеҳраҳои дурахшони адабиёти муосир тоҷик аст, ки барои хидмати шоёнаш ба унвони олии Қаҳрамони Тоҷикистон мушарраф гардидааст. Ӯ 2-юми майи соли 1911 дар деҳаи Қаратоғи ноҳияи Шаҳринав дар оилаи усто Турсуни наҷҷор ба дунё омадааст.

Мирзо Турсунзода фарзанди замони худ буд ва эҷодиёти ӯ аз адабиёту ҳунари форсии тоҷикии даврони Шӯравӣ намояндагӣ мекард. Адабиётшиносон таъкид кардаанд, ки М.Турсунзода ба ҳайси як чеҳраи адабӣ каси одӣ набуд ва ҳаллоқияти эҷодии ӯро чун рамзи миллати овозадори тоҷик мешинохтанд ва эҳтиромоте, ки нисбаташ дар дунёи бурунмарзӣ доштанд, дар айни замон маънии эътирофи миллати тоҷикро медод. Яъне обрӯю эътиборе, ки М.Турсунзода дар кишвари худ сазовор гардид, чун падидаи мусбат ҷумҳуриҳои ҳамзабону ҳамхуни ҳамсояро думбола гирифта буд. Мирзо Турсунзода аз ҷониби бузургтарин донишмандон ва шахсиятҳои сиёсию давлатии ватанию хориҷӣ чун шоири тарғибгари сулҳу дӯстӣ шинохта шуда, ба фаъолияти адабию сиёсияш баҳои баланд додаанд.

Падараш усто Турсун соли 1928 дар синни 74-солагӣ аз олам гузаштааст, ӯро дар оромгоҳи деҳаи Қаратоғи гузари Шӯробдара ба хок супоридаанд. Модараш Холбибӣ соли 1920 дар синни 58-солагӣ вафот кардааст, ӯро дар оромгоҳи деҳаи Қаратоқи маҳаллаи Чармгарӣ дафн намудаанд.Мирзо Турсунзода солҳои 1920-1921 таҳсили ибтидоиро дар мактаби кӯҳнаи деҳа гирифта, аввалин бор аз Мулло Ҳалим ном мударриси номдори деҳаи Қаратоқ хондану навиштанро омӯхтааст. Соли 1925 Мирзо Турсунзода таҳсилро дар мактаб-парваришгоҳи Душанбе давом дод. Солҳои 1926-1927 дар Техникуми омӯзгории шаҳри Душанбе хонда, худи ҳамон сол ба сафи комсомоли ленинӣ дохил шуд. Мирзо Турсунзода яке аз толибилмони пешқадами техникум буд, бинобар ин ӯро барои идомаи таҳсил ба Дорулмуаллимини тоҷикии шаҳри Тошканд фиристоданд. Мирзо Турсунзода соли 1931 донишгоҳро хатм карда, барои хизмат ба Душанбе омадааст.

Дар солҳои Ҷанги Бузурги Ватанӣ тараннуми ғояҳои ватанпарварӣ ва дӯстии халқҳо дар эҷодиёти Мирзо Турсунзода мавқеи марказиро ишғол менамояд. Шеърҳои ватандӯстонаи ӯ “Хайр, модари азиз”, “Хотираи капитан”, “Ҳамшираҳо”, “Сарчашмаи мардонагӣ”, “Ҳаргиз”, “Ба ҷанг”, “Баҳодури тоҷик”, “Фарзанди ту меояд” дар солҳои ҷанг хеле шуҳрат ёфта, мақбули хонандагон гардида буданд. Дар достони “Писари Ватан” ғояи дӯстии халқҳо васфи худро ёфтааст. Достони “Арӯс аз Москва” низ ба ҳамин мавзӯъ бахшида шудааст.

Воқеан, агар ба эҷодиёти устод Мирзо Турсунзода назар андозем, бештари талошу мароқаш ба васлу ҳамгироии мардумони Осиё ва дӯстиву рафоқати халқиятҳои олам бахшида шудааст. Донишманд ва профессор Иброҳим Усмонов фаъолиятҳои гуногуни устод Турсунзодаро дар муаррифии фарҳангу адабу тамаддуни тоҷикон дар миёни халқҳои ҷаҳон муҳим арзёбӣ карда, меафармояд: «Мирзо Турсунзода адиби хеле варзидаву бузург, ки шоирону нависандагони Ҳиндустону Покистон, Эрону Афғонистон ва дигар мамолики Осиёиву африкоӣ ба ӯ чун шахсияти барҷастаи адабиёт ва инсони неруманду сулҳпарвар рӯ меоварданду эҳтиромаш мекарданд». Мавриди зикр аст, ки ҳамин заҳамоти устод Мирзо Турсунзодаро дӯсташ Файз Аҳмад Файз, шоир ва нависандаи покистонӣ, чунин менигорад: «Аввалин бор Турсунзодаро соли 1949 дидам ва баъдҳо дар Москва ва Тошкент вохӯрдам. Турсунзода шахсияте буд, ки бо ҳама инсонҳо чи коргар, чи адиб, муносибати дӯстона мекард, зеро ӯ бо одамон бо чашму дил суҳбат мекард. Ёд дорам, боре ӯ дар яке аз шаҳрҳои Покистон бо коргарон ба забони форсӣ-тоҷикӣ суҳбат менамуд ва онҳо ӯро мефаҳмиданд, зеро ӯ бо чашму дил сухан мегуфт. Мирзо Турсунзода на фақат шоири бузурги тоҷик, балки муътабартарин ва азизтарин намояндаи халқи тоҷик буд. Дар ҳама ҷо ӯро дӯст медоранд. Ӯ Ватани худро, халқи худро дӯст медошт».

Устод Мирзо Турсунзода, ки бештари умраш дар сафар, ҷаласаҳои шаҳри Маскав мегузашт, аз аҳвол ва таҳсили донишҷӯёни тоҷик гоҳ-гоҳ воқиф мешуд. Соли 1970 бо донишҷӯёни донишгоҳи театри шаҳри Москва суҳбат карда мегӯяд: “Фарзандонам- аз донишманду соҳибҳунарон бештар омӯзед. Касби пешгирифтаи шумо заҳмату ҷустуҷӯи пайвастаро тақозо мекунад. Ҳол шумо худро дар баҳри беканори ҳунар афкандаед, дигар роҳи бозгашт нест, Фақат шиновари тавоно шудан шуморо ба соҳили мурод мерасонад. Вақтро беҳуда сарф накунед, ки ноаён вале тез мегузарад. Ба қавле чун киштие дар об истода намояду чун тир бигзарад. Дӯстёбӣ низ ҳунар аст. Бо инсонҳои наҷибу боистеъдод дӯсту бародар шавед. Дӯстони ҷонӣ, бохираду ҳунарманд қуввати дил мешаванд. Ба воситаи шумо онҳо тоҷику Тоҷикистони азизро дӯст медоранд, эҳтиром мекунанд... Як чизро ҳаргиз фаромӯш накунед, халқу ватан бо умеди зиёд шуморо ба таҳсил фиристодааст. Ин масъулият ва бахти бузург аст.” Ин таъкидҳои устод ба мову Шумо дахл дорад ва барои 100-солаҳои дигар як роҳнамо аст.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ки маҳз бо ибтикори эшон Мирзо Турсунзода созовори унвони олии Қаҳрамони Тоҷикистон сазовор гаштааст, дар бораи фаъолияти адабию сиёсии ин шоири баландмақоми миллати тоҷик чунин мегӯянд: «Муҳаббати поки устод Турсунзода ба сарзамини аҷдодӣ, обу хоки Ватан, бешубҳа, барои наслҳои зиёди миллат ҳамчун намунаи олии ибрат хизмат хоҳад кард».

Николай Тихонов, шоири бузурги рус ва дӯсти наздики М. Турсунзода, ки борҳо ба Тоҷикситон омада ва дар бисёр сафарҳои хориҷӣ бо шоири бузурги тоҷик буд, дар мавриди ашъори ӯ менависад: «...ашъори Мирзо Турсунзода ба сони мурғи афсонавӣ аз рӯи қуллаҳои баланду дарёҳои паҳновар гузашта, бо ҳаққоният, самимият ва пардози зебои шоиронаи худ ақлу дили ҳамзамононро тасхир кардааст». Михаил Шолохов, нависандаи бузурги рус, дорандаи ҷоизаи Нобел дар мавриди М. Турсунзода чунин таманниёт кардааст: «Бигзор, килки ту бо ранги нилуфар ҷовидонӣ нақшу нигор бандад»!

Нависандаи машҳури қирғиз Чингиз Айтматов мегӯяд, ки «Мирзо Турсунзода барои ман ҳамеша як намояндаи барҷастаи маданият ва адабиёти қадими тоҷик будааст ва ҳаст... Мирзо Турсунзода як шахсияти бемислу назирест» ва дар масъалаи тавири зан-модар дар ашъори Турсунзодаро ёдовар шуда мегӯяд: «Вақти гап задан дар бораи яке аз мавзӯъҳои дӯстдоштааш – дар бораи занон хеле боназокат буд. Дар ин мавзӯъ бо назокати тамом ва бо фасоҳати шоирона гап мезад ва ба тарзи мароқангезе фикр меронд. Ба назарам, ин ҷиҳат сазовори тақдире мебошад. Бисёр занон вайро барои ҳамин парастишкорона ҳурмат мекарданд, ки ӯ бо суханон, бо муомилаву рафтор ва бо маданияти ботинии худ дар дили онҳо роҳ меёфт ва шӯр меангехт».

Шоир ва нависандаи машҳури халқи тоҷик, Мирзо Турсунзода аз соли 1946 то охири ҳаёти худ дар вазифаи раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон кор карда, дар ривоҷу равнақи адабиёт, тарғиби сулҳу дӯстӣ хизматҳои беназир кардааст. Мирзо Турсунзода дар эодиёти худ мавзӯҳои муҳими инсонӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангиро ба таври амиқ ба риштаи назм кашидааст. Дар эҷодиёти Мирзо Турсунзода мавзуҳҳои сулҳу дӯстӣ мавқеи махсус дорад. Чи тавре, ки худи шоир мегӯяд:

Одамон аз дӯстӣ ёбанд бахт,

Душманӣ орад ба мардум рӯзи сахт.

Қаҳрамони Тоҷкистон Устод, Мирзо Турсунзода аз ибтидои ҳаёти худ барои сулҳу дӯстии инсонҳо талош карда, пайваста таъкид мекард, ки «Миллионҳо одамони тамоми қитъаҳои дунё бо чашми умед ба мо менигаранд ва мо ҳеҷ як қувваи худро дареғ надошта, дар оянда ҳам байрақи муборизаи сулҳро дар дастамон маҳкам медорем ва ба тамоми одамони софдили дунё дасти дӯстӣ дароз мекунем». Аз ин лиҳоз, мо фарзандони Тоҷикистонро зарур аст, то ба дастурот ва роҳнамоиҳои устод Турсунзода ва ташаббусҳои созандаи давлату Ҳукумати мамлакат пайравӣ намуда, баҳри ободии Ватан ва пояндагии сулҳу субот ва ваҳдату ягонагии мардум саҳм гузорем

Мирзо Турсунзода 24 сентябри соли 1977 дар синни 66-солагӣ аз олам чашм пўшидааст. Маросими мотам дар пойтахти ҷумҳурӣ сурат гирифтааст. Барои абадӣ гардонидани хотираи М. Турсунзода Хонаи адибони Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон ба номи ӯ гузошта шуд. Шаҳри Турсунзода соли 1978 номи ӯро гирифт. Дар шаҳри Хуҷанд ва шаҳри Душанбе Осорхонаи адабии ёдгории Мирзо Турсунзода фаъолият мекунад. Ба Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон номи шоир дода шудааст. Соли 1988 дар зодгоҳи шоир – деҳаи Қаратоғ Осорхонаи ба номи М. Турсунзода кушода шудааст. Нимпайкараи шоир соли 1981 ва ба муносибати 90-солагии шоир соли 2001 муҷассамааш дар шаҳри Турсунзода гузошта шудааст. Инчунин муҷассамаи дар гардиши роҳи зодгоҳаш дар ҳудуди ноҳияи Шаҳринав қомат афрохтааст.

Хизматҳои ватандӯстонаи шоир одилона дар назди халқаш қадр карда шуд. Барои хизматҳои бузурги адибию ҷамъиятияш, ҳамчун мубориз ва тарғибгари сулҳу амонӣ ва ғояҳои интернатсионалӣ дар роҳи мустаҳкам гардонидани сулҳу дӯстии мамлакатҳо, матонат дар бунёди пояҳои адабиёт ва тарғиби Тоҷикистон, густариши нуфузи байналхалқии Тоҷикистон, бо фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон аз 07 майи соли 2001 ба шоири халқии Тоҷикистон, ходими намоёни ҷамъиятӣ Мирзо Турсунзода унвони олии «Қаҳрамони Тоҷикистон» дода шуд. Ин тантанаи адолат, баҳои одилона ва қадршиносии сарвари давлат ба заҳмати шоиру фарзанди шарафманди миллат аст, ки “Ба мисли гӯшту нохун ҳамеша бо ватан” буд.

Тоҳир Одилов- вакили Маҷлиси

вакилони халқи ноҳияи Рӯдакӣ,

мудири кафедраи техникӣ-технологии

Коллеҷи техникию омӯзгории ноҳияи Рӯдакӣ

single-product

2025-05-02 18:42:47

ВАТАНДӮСТӢ - ПОЯИ АСОСИИ ВАҲДАТИ МИЛЛӢ

Ватандӯстиву меҳанпарастӣ принсипи ахлоқию сиёсӣ ва ҳисси иҷтимоӣ, мазмуни аслиаш меҳру муҳаббат ва садоқат ба Ватан ва омода будани инсон ба боло гузоштани манфиатҳои ӯ аз манфиатҳои шахсии худ мебошад. Ватандӯстӣ муносибати ҳиссӣ нисбат ба Ватан буда, дар хидмат кардан ба Ватан ва муҳофизат намудани он ифода меёбад.

Нишонаҳои ватандӯстӣ дар ҷамъияти ибтидоӣ пайдо шудаанд. Бо мурури замон ҳисси дилбастагӣ ба замин ва забони худ бо дарки вазифаҳои шаҳрвандӣ дар назди ҷамъият пайваст гардид. Кӯшиши одамон барои инкишоф додани ҳаёти иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангии ватани худ, ҳифзи он аз истилогарони хориҷӣ нишонаи барҷастаи ватандӯстӣ аст.

Ифтихор намудан аз дастовардҳо ва фарҳанги ватани худ, бо хоҳиши худ маҳфуз нигоҳ доштани хислат ва хусусиятҳои фарҳангии он, ҳимояи манфиатҳои Ватан ва халқи худ сифатҳои беҳтарини ватандӯстӣ мебошанд. Дар шароити бавуҷудоии миллатҳо ва давлатҳои миллӣ, ватандӯстӣ қисми таркибии шуури ҷамъиятӣ, инъикоскунандаи инкишофи омилҳои умумимиллии он мегардад.

Ватандӯстӣ дар ҳамаи давру замонҳо яке аз хислатҳои неки инсоният ба шумор меравад.

Ватандӯстӣ имрӯз як рукни асосии мафкураи миллии Тоҷикистон мебошад. Ин масъаларо гаштаю баргашта Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар суханрониҳои худ таъкид менамояд.

Месазад, ки нуктаеро аз Паёми Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистонро дар ин бахш ёдовар шавем, ки иброз намуда буданд: «Вазифаи имониву муқаддаси ҳар як фарди бонангу номуси миллат-аз шаҳрванди оддӣ то корманди баландпояи мақомоти давлатӣ таблиғи бедории миллӣ, зиракию хушёрии сиёсӣ, хисси баланди ифтихори ватандориву ватандӯстӣ, густариши ғояҳои худогоҳиву худшиносии миллӣ ва муҳимтар аз ҳама, таҳкими Ваҳдати миллӣ мебошад».

Пешвои миллат ба мо тавсия ва супоришоти муайяну мушаххас додааст, то дар масоили зикргардида кору фаъолият, пажуҳишу омeзишро бештар намоем ва маъниҳои нобу муассир ба насли наврас бирасонем. Онҳоро чунон тарбия намоем, ки шаҳрвандон ва ватанпарастони асил ба воя бирасанд.

Тавре ки Пешвои миллат изҳор доштанд: «Дар замири ҳар як фарди ҷомеа тарбия кардан ва таҳкиму тақвият бахшидани ҳисси баланди ватандўстиву ватандорӣ, худшиносии миллӣ, эҳтиром ба арзишҳои маънавӣ ва муқаддасоти миллӣ яке аз омилҳои муҳимми пойдории давлати соҳибистиқлол мебошад».

Ватандӯстӣ, меҳандӯстӣ, ватанпарварӣ — принсипи ахлоқию сиёсӣ ва ҳисси иҷтимоӣ, мазмуни аслиаш меҳру муҳаббат ва садоқат ба Ватан ва омода будани инсон ба боло гузоштани манфиатҳои ӯ аз манфиатҳои шахсии худ мебошад. Ватандӯстӣ муносибати ҳиссӣ нисбат ба Ватан буда, дар хидмат кардан ба Ватан ва муҳофизат намудани он ифода меёбад. Махсусан, оила, мактаб ва ҷомеа дар тарбияи ватандӯстии ҷавонон нақши асосӣ дорад, зеро маҳз дар ҳамин ҷо арзишҳои ибтидоӣ, эътиқод ва муносибатҳои кўдак ташаккул меёбанд.

Мақсади тарбияи ватандўстӣ тарбия намудани шаҳрвандоне мебошад, ки омодаанд дар ҳаёти ҷомеа фаъолона иштирок намуда, манфиатҳои кишвари худро ҳифз намоянд, дар нашъунамо ва рушди он саҳм гузоранд.

Киромуддин НАЗАРЗОДА, ҷонишини директори

Литсейи касбии техникии сохтмони шаҳри Хуҷанд

single-product

2025-05-01 11:17:00

ИМКОНИЯТҲОИ ИҶТИМОИИ ҶАВОНОН, ВАСИЛАИ ТАШАККУЛИ ШАХСИЯТИ ОНҲО

Ташаккули марҳилаи муосири рушди ҷомеа на танҳо тағйиротҳои дахлдорро дар сохтори сифатии он тақозо менамояд, балки мукаммалсозии низоми иҷтимоӣ-иқтисодӣ, баланд гардидани сатҳи башардӯстонаи кулли соҳаҳои ҳаёти рӯзмарра ва афзалиятнокии арзишҳои инсониро дар бар мегирад. Боигарии асосии дилхоҳ кишвар ин ҷавонон ва нерӯи инсонии он ҳамчун ҷузъи калидии рушди иҷтимоӣ-иқтисодии ҷомеа ба ҳисоб мераванд. Маъмулан, на танҳо Тоҷикистон, балки дар аксарияти кишварҳои олам, чи дар гузаштаи таърихӣ ва чӣ имрӯз, масъалаҳои марбут ба ҷавонон ҳамеша мавриди таваҷҷуҳи давлату ҳукумат қарор дорад.

Хоссатан, дар давраҳои қадим масъалаи ҷавонон дар сиёсати давлатдорӣ аҳамияти махсусу аввалиндараҷа дошт ва ба ҷавонон ҳамчун нерӯи азими ҷисмонӣ диққат медоданд ва онҳоро аз лиҳози руҳиву равонӣ барои таъмини амнияти кишвар ва ба хотири амалӣ намудани мақсадҳои стратегияи ҳарбии давлатӣ омода ва истифода мекарданд. Аз ин рӯ, ҷавони аз лиҳози ҷисмонӣ қавиву боирода яке аз захираҳои муҳими ҳар як давлат ва ҷомеа ба шумор мерафт.

Аммо, баъди рушди илму технология ва кашф гардидани яроқу аслиҳа ва муҳимоти ҷангии модели навину замонавӣ мувозинат байни нерӯи зеҳнӣ ва ҷисмонии ҷавонон тағйир ёфт. Дар ҷаҳони муосир нисбат ба нерӯи ҷисмонӣ нерӯи ақливу зеҳнии ҷавонон баратарият пайдо намуд. Бинобар ин, кишварҳои алоҳида ва ҳукуматҳо дарк намудаанд, ки дар ҷаҳони муосир идеяву назарияҳои нав яке аз омилҳои асосии рушди ҷомеаву давлат мебошад, ки дар ин қатор Тоҷикистон низ истисно нест.

Дар бунёди ҷомеаи ҳуқуқбунёду демократӣ раванди демократикунонии ҷомеаро бе иштироки фаъолонаи ҷавонон тасаввур кардан ғайриимкон аст. Имрӯз маҳз ҳамин нерӯ қодир аст, ки норасоиҳои мавҷударо дар заминаи хиради волои гузаштагон бартараф созад ва ин масъулиятро таърих пеш аз ҳама ба зиммаи ин нерӯ гузоштааст.

Тавре Сарвари давлат Эмомалӣ Раҳмон таъқид менамояд: «Даврони истиқлол ба ҷавонони соҳибмаърифат, боистеъдоду лаёқатманд, дорои нангу номуси ватандорӣ ва худшиносии миллӣ ниёз дорад».

Маҳз ҳамин гуна ҷавонон метавонанд бо ташабускориҳои худ дар пешрафти соҳаҳои ҳаётан муҳими мамлакат нақши созанда дошта бошанд.

Имрӯз ҷавонони лаёқатманду таҳсилкарда дар сохторҳои давлатӣ имкони хуби пешрафт ва дастёбӣ ба маснадҳои роҳбариро дороянд. Феълан 35 % кормандони вазорату идораҳои кишварро ҷавонон ташкил медиҳанд.

Имрӯз як қатор имкониятҳои конститутсионии ҷавонон дар ҳама ҷабҳаҳои зиндагӣ, аз ҷумла дар самтҳои фаъолияти соҳибкорӣ (моддаи 12), иштирок дар ҳаёти сиёсӣ ва идораи давлат (моддаи 27) меҳнат (моддаи 35), истироҳат (моддаи 37), ҳифзи саломатӣ (моддаи 38), иштирок дар ҳаёти фарҳангии ҷомеа (моддаи 40), таҳсил (моддаи 41) ва монанди инҳо амалӣ гардида истодаанд.

Вобаста ба таҳсил Конститутсия барои наврасону ҷавонон тамоми имкониятҳоро фароҳам овардааст, то насли ояндасози миллат аз илм, техника ва технологияҳои замони муосир бархурдор бошанд ва давлати хешро дар арсаи ҷаҳонӣ сазовор муаррифӣ намуда, парчамбардор ва посдори фарҳанги миллӣ бошанд. Дар ин замина гирифтани таҳсили ройгон дар ҳамаи зинаҳои муассисаҳои таълимии кишвар ва таҳсилоти олӣ дар хориҷи кишвар кафолат дода шудааст. Тибқи маълумоти оморӣ имрӯз зиёда 40 донишгоҳу донишкадаҳои мамлакат зиёда аз 270 ҳазор донишҷӯён ба таҳсил фаро гирифта шудаанд. Дар донишгоҳҳои хориҷи мамлакат бошад, зиёда аз 40 ҳазор ҷавонон бо ихтисосҳои замони муосир таҳсил карда истодаанд.

Дар асоси моддаи 12 Конститутсия, давлат фаъолияти озоди иқтисодӣ, соҳибкорӣ, баробарҳуқуқӣ ва ҳифзи ҳуқуқии ҳамаи шаклҳои моликият, аз ҷумла моликияти хусусиро кафолат медиҳад. Кафолати ҳуқуқии фаъолияти соҳибкории ҷавонон дар навбати аввал бевосита дар моддаи 15 Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи ҷавонон ва сиёсати давлатии ҷавонон» аз 15 июли соли 2004, №52 мустаҳкам гардидааст, ки он баробари кафолатҳои ҳуқуқӣ ҳамчунин имтиёзҳои мушаххасро пешбинӣ менамояд. Чунончӣ, дар доираи талаботи моддаи мазкур мақомоти ваколатдори давлатӣ вазифадор гардиданд, ки фаъолияти иқтисодӣ ва соҳибкории ҷавононро дар доираи татбиқи барномаҳои давлатӣ, минтақавӣ ва маҳаллии ҷавонон дар асоси озмун аз ҷиҳати моддию техникӣ ва молиявӣ дастгирӣ намуда, ҷойгиронии фармоиши давлатиро дар асоси озмун оид ба таҳвили мол, иҷрои кор, хизматрасонӣ барои эҳтиёҷоти давлатӣ ва ҷавонон дар соҳаи татбиқи сиёсати давлатии ҷавонон таъмин кунанд. Инҳо далолат аз ташаккул ва рушди иҷтимоии ҷавонон аз ҳукумату давлат медиҳад.

Дар марҳилаҳои минбаъдаи рушди давлатдорӣ ва таҳкими сиёсати давлатии ҷавонон қабули Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи ҷавонон ва сиёсати давлатии ҷавонон”, Консепсияву стратегияи давлатӣ дар самти татбиқи сиёсати давлатии ҷавонон дар ҷомеа, қабул ва амалигардонии як қатор барномаҳои соҳавии давлатӣ, мулоқоти пайваставу мунтазами Пешвои ҷавонпарвари миллат бо намояндагони ҷавонони ҷумҳурӣ, роҳандозии як зумра ҳавасмандиҳо, аз қабили стипендияҳои президентӣ, ҷоизаи ба номи Исмоили Сомонӣ барои олимони ҷавон, грантҳои ҳукуматӣ бо мақсади дастгирии ташкилоти ҷамъиятии кор бо ҷавонон, таъсисёбӣ ва баргузории ҷаласаи нахустини Шӯрои миллии кор бо ҷавонон дар назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, таҷлили ҳамасолаи Рӯзи ҷавонони Тоҷикистон, ҷавоникунонии сиёсати кадрӣ ва дар зинаҳои роҳбарикунанда таъйин гардидани шумораи зиёди ҷавонони лаёқатманд, ободу зебо гардонидани боғҳои фарҳангӣ, мавзеву гулгаштҳои фароғатӣ ва бунёди майдончаҳои варзишии муҷаҳҳаз бо талаботи замони муосир ва билохира эълон гардидани соли 2017 “Соли ҷавонон” дастовардҳои беназиртарину нотакрор дар ҳаёти ҳар як ҷавони саодатманди кишвар мебошад. Ҳукумати кишварамон ҳамаҷониба кӯшиш ба харҷ медиҳад, ки барои тарбияи насли ҷавон шароитҳои боз ҳам муносибро фароҳам орад. Яке аз чунин имконоти муҳиме, ки дар замони муосир барои ҷавонон дода шудааст, таҳсил ва таҷрибаомӯзӣ дар хориҷи кишвар мебошад. Ҳар сол бо роҳхати Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ҳамдастии созмонҳои байналмилалӣ садҳо нафар ҷавонон барои таҳсил ба хориҷа сафар мекунанд ва бо як ҷаҳон таассурот ва таҷрибаи пурарзиш бар мегарданд.

Аз ин рӯ, онҳо барои пойдории кишвар яке аз кадрҳои мустаҳкам ва лаёқатманд ба ҳисоб мераванд. Бояд як чизро қайд кунем, ки гарчанде мо барои таҳсил дар кадом гӯшаю канори ҷаҳон низ бошем, фаромӯш насозем, ки мо аз насли тоҷик ҳастем ва фарҳангу ҳисси худшиносиву худогоҳии миллиамонро аз даст надиҳем. Бинобар ин вазифаи аввалиндараҷаи ҳамаи мо ҷавонон истиқлолияти давлатамонро мустаҳкам карда, насли наврасу аз худ хурдро дар рӯҳияи ватандӯстиву ифтихори миллӣ, садоқат ба анъанаву суннатҳои таърихиву фарҳангии миллат ва эҳтиром ба арзишҳои умумибашарӣ тарбият намудан аст. Аз ин сабаб агар хостгори ояндаи дурахшон бошем, аз имрӯз барои ободонии диёр камари ҳиммат бастанамон зарур аст.

Хулоса, фаромӯш набояд сохт, ки имрӯзу фардо ва пасфардои Ватани азиз дар дасти мо ҷавонони ватанпарвар аст ва суботкорону ояндасозонаш низ мо, ҷавононем.

Гадоев Икромҷон- муовини якум, муовини директор оид ба корҳои таълиму тарбияи Литсейи касбии техникии нақлиёти роҳи оҳани шаҳри Душанбе

 

single-product

2025-05-01 11:05:35

РӮЗИ ҒАЛАБА - РАМЗИ ЯГОНАГӢ ВА ҲАМБАСТАГИИ МИЛЛАТҲО

Дар таърихи инсоният рӯзҳое ҳастанд, ки барои наслҳои оянда на танҳо як санаи таърихӣ, балки рамзи фахр, ибрат ва сабақи зиндагӣ мегарданд. Яке аз чунин рӯзҳои муқаддас ва пурифтихор - Рӯзи Ғалаба бар фашизм мебошад, ки ҳамасола дар Тоҷикистон рӯзи 9-уми май ҷашн гирифта мешавад. Ин сана дар худ на танҳо пирӯзии халқҳои Иттиҳоди Шӯравӣ бар фашизм, балки иттиҳоду ягонагии миллатҳоро таҷассум мекунад. Рӯзи Ғалаба моро ба арзишҳои инсонӣ, сулҳу ваҳдат ва дӯстии байни миллатҳо водор месозад.

Мардуми тоҷик дар солҳои вазнини Ҷанги Бузурги Ватанӣ (1941–1945) саҳми намоён ва ҳалкунанда доштанд. Беш аз 300 ҳазор нафар аз ҷумҳурӣ ба сафи Артиши Сурх ҷалб гардиданд ва дар муҳорибаҳои хунин иштирок карданд. Аз ҷумла, садҳо нафар бо ордену медалҳо сарфароз гашта, даҳҳо нафари онҳо бо унвони Қаҳрамони Иттифоқи Советӣ қадршиносӣ гардиданд. Ба ғайр аз саҳми бевосита дар ҷабҳа, мардуми заҳматкаши Тоҷикистон дар ақибгоҳ бо меҳнати фидокорона аз артиши фронтӣ пуштибонӣ мекарданд, заминҳои кишоварзӣ васеъ карда шуданд, маҳсулоти ғизоӣ ва либоси ҳарбӣ омода мегардиданд.

Бо вуҷуди душвориҳо, духтарону занони тоҷик бо равған, гандум, сабзавот ва матоъҳои даркорӣ фронтро таъмин карданд. Дар ин солҳо кӯдакон дар саҳроҳо меҳнат мекарданд, мактабҳо ба пойгоҳҳои омӯзишӣ табдил ёфтанд, ва тамоми миллат дар фазои ягона барои ҳимояи Ватан мубориза мебурданд.

Ҷанги Бузурги Ватанӣ мисоли равшани он аст, ки дар лаҳзаҳои душвортарини таърих маҳз ягонагӣ, дӯстӣ ва эҳтироми байни миллатҳо қувваи бузург ба бор меорад. Дар ҷанг намояндагони зиёда аз 100 миллату халқият бар зидди душмани умумӣ муттаҳид гардида, паҳлӯ ба паҳлӯ дар як фронт меҷангиданд ва ба якдигар ҳамчун бародар менигаристанд. Ин руҳия имрӯз низ бояд ҳамчун намуна ва сабақи таърихӣ ҳифз ва густариш дода шавад.

Ягонагии халқу миллатҳо, ки дар солҳои ҷангӣ таҷассум ёфта буд, имрӯза низ асоси суботи ҷомеа ва таҳкими давлатдории муосир маҳсуб мешавад. Рӯзи Ғалаба моро ҳушдор медиҳад, ки танҳо бо дӯстиву ҳамбастагӣ метавон бар ҳар гуна хатару таҳдид пирӯз шуд.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар суханрониҳо ва паёмҳои худ ҳамеша ба қаҳрамониҳои халқи тоҷик дар ҷанг арҷ мегузоранд. Ҳар сол дар арафаи Рӯзи Ғалаба чорабиниҳои вижа баргузор мегарданд, аз ҷумла, мулоқоти Пешвои миллат бо собиқадорон, ташкили намоишгоҳҳо, конфронсҳои илмӣ, суҳбатҳои ватандӯстӣ ва озмунҳои мактабӣ.

Дар Паёми Пешвои миллат ба Маҷлиси Олӣ омадааст: «Таърих гувоҳ аст, ки мардуми шарифи тоҷик дар ҳама марҳалаҳои душвори таърих бо иродаи қавӣ, ватандӯстӣ ва иттиҳоди миллӣ пирӯз омадааст».

Ин иқдомҳо ва суханон намунаи олии эҳтиром ба таърихи миллӣ ва ташвиқ ба тарбияи ватандӯстӣ дар насли нав мебошанд.

Имрӯз, вақте ҷаҳон бо таҳдидҳои нав – терроризм, экстремизм, тағйироти иқлим ва буҳронҳои иқтисодӣ рӯбарӯст, сабақҳои Рӯзи Ғалаба ба ҳайси роҳнамо хидмат мекунанд. Он моро меомӯзад, ки оромии ҷомеа бе сулҳ ва бе иттиҳод имконнопазир аст. Дар ин росто, муассисаҳои таълимӣ, васоити ахбори омма, ҷомеа ва аҳли фарҳанг бояд якҷо барои нигоҳдошти арзишҳои сулҳ ва ҳамбастагӣ кӯшиш намоем.

Мо бояд дар шуури насли нав эҳсоси масъулият, худшиносии миллӣ ва ифтихор аз таърихро бедор созем, зеро насле, ки гузаштаашро намешиносад, ояндаи устувор сохта наметавонад.

Рӯзи Ғалаба дар баробари як ҷашни таърихӣ будан, рамзи ваҳдати миллӣ, дӯстии халқҳо ва қудрати иттиҳод мебошад. Саҳми халқи тоҷик дар ин пирӯзӣ, далели ҷасорату ифтихори миллӣ аст. Пешвои миллат бо сиёсати ватандӯстонаи худ дар таҳкими ин арзишҳо саҳми шоиста мегузоранд.

Аз ин рӯ, моро зарур аст, ки на танҳо ин рӯзро таҷлил кунем, балки бо тамоми ҳастӣ онро эҳсос намоем, дар дили ҷавонон шӯълаи ифтихорро фурӯзон кунем ва сулҳу суботи кишвари худро, ки бо хуни гузаштагон ба даст омадааст, ҳифз намоем.

Наврӯз КАРИМОВ,

ассистенти кафедраи ҷамъиятшиноси

коллеҷи информатика ва техникаи компютерии шаҳри Душанбе

single-product

2025-05-01 11:03:00

НАҚШИ АСАРҲОИ БАДЕӢ ДАР РУШДИ НУТҚИ КӮДАКОН

Забон яке аз воситаҳои муҳимтарини робитаи инсонӣ ва таҳкими фикри инсон ба ҳисоб меравад. Рушди нутқи кӯдакон ҳамчун як ҷузъи муҳими ташаккули шахсияти онҳо дар зинаҳои аввалини ҳаёт сурат мегирад. Дар ин синну сол муҳити атроф, хонавода ва махсусан, адабиёти бадеӣ нақши калидӣ мебозанд.

Асарҳои бадеӣ на танҳо воситаи фароғат, балки як мактаби тарбия ва василаи муассири рушди натқи кӯдакон мебошанд. Тавассути онҳо кӯдак забонро меомӯзад, фикр мекунад, тасвир мекунад ва ниҳоят ба ифодаи дурусти фикру эҳсосоти худ қодир мегардад. Аз ин рӯ, тавсияи мутақобилаи омӯзгорон ва волидайн ин аст, ки китобҳои бадеиро аз рӯзҳои аввал дар ҳаёти кӯдакон ворид намоянд.

Асарҳои бадеӣ аз якчанд ҷиҳат ба нутқу тафаккури кӯдак таъсироти мусбат мерасонад. Асарҳои бадеӣ, ба хусус, афсонаҳо ва ҳикояҳои кӯдакона дорои лаҳни сода ва калимаҳои шевову равон мебошанд. Хондан ва шӯнидани чунин асарҳо кӯдакро бо вожаҳои нав, ибораҳои ифоданок ва услуби гуфтори адабӣ ошно мекунанд.

Яке аз роҳҳое, ки кӯдакон метавонанд зудтар забони адабиро аз асарҳои бадеӣ ёд гиранд, ин тақлидкорӣ дар зинаҳои аввали ҳаёт мебошад. Чунки онҳо нав бо одаму олам ошно мегарданду чизе аз дунёи мо намедонанд ва аввалин коре, ки мекунанд, ин тақлиду пайравӣ кардан ба одамони муҳит, бахусус, падару модар мебошанд. Падару модароне, ки бо ҳамин давраи ҳаётии кӯдакон шиносанд, хуб дарк карда метавонанд, ки барои онҳо хонадни афсонаву ривоятҳо, панду андарз, шеъру латифаҳо ва чистону мақолҳо аз аҳамият холӣ нест. Вақте кӯдак ҳикоя ё шеърро0 мешунавад, талош мекунад тарзи гуфтори қаҳрамонро тақлид кунад. Ҳамин раванд боис мегардад, ки кӯдак ба истифодаи дурусти иншо ва тартиби ҷумлаҳо, инчунин лафзи дурусту равон таваҷҷуҳ кунад. Ин гуна тақлид дар ташаккули нутқи шифоҳӣ ва хаттии кӯдак хеле муассир аст.

Кӯдак метавонад аз таъсири қаҳрамонони дӯстдоштааш, ки эҳсосоташро ифода мекунанд (шодӣ, ғам, тарс, умед ва ғ.), ёд гирад, ки эҳсосоти худро бо забон баён намояд. Ин қобилият дар рушди нутқи эмотсионалӣ ва ҳамзамон равоншиносии муоширати кӯдак нақши бузург мебозад. Нутқи равшану муназзам ба кӯдак имкон медиҳад, ки худро беҳтар фаҳмонад ва дар ҷомеа мустақилона ширкат варзад.

Асарҳое, ки образи асосии онҳо қаҳрамонони далеру зираку кордон ҳастанд, бениҳоят ба тафаккури зеҳнии кӯдакон фоидабахшанд. Чунки ин навъи асарҳо барои ҳалли проблемаҳои гуногун муассир ҳастанд. Масалан, кӯдак ҳангоми афтидан дар масъалаҳо ё суҳбатҳои баҳсбарангез мефаҳмад, ки чӣ тавр бояд ба дигарон муроҷиат кард, посух дод ва суханро оғоз ё анҷом намуд.

Бисёре аз асарҳои бадеӣ дорои паёмҳои ахлоқӣ ва фарҳангӣ ҳастанд. Кӯдак на танҳо нутқ, балки мафҳумҳои боарзишро, ки бо забони таъсирбахш ифода шудаанд, меомӯзад. Масалан, мефаҳмад, ки ростгӯӣ, меҳрубонӣ ва ёрӣ додан ба дигарон амалҳои неканд ва ин амалҳо дар нутқи ӯ ҳамчуни ифодаҳои ибратбахш ҷой мегиранд.

Ҳамин тариқ, асарҳои бадеӣ на танҳо барои фароғат, балки дар тарбия ва ташаккули шахсияти кӯдак нақши муҳим мебозанд. Арзишҳои монанди ростгӯӣ, меҳрубонӣ, адолат ва кӯмак ба дигарон дар асарҳо бо забони содда ва таъсирбахш баён мегарданд. Аз ҳамин лиҳоз, омӯзгор ва волидайни масъулиятпазирро лозим аст, ки ҳамин паҳлуҳоро дар зиндагии кӯдакон бештар ҷорӣ кунанд.

Нодира ПАРДАЕВА,

омӯзгори Коллеҷи омӯзгории шаҳри Ҳисор

single-product

2025-05-01 10:57:48

ҲУНАРМАНД ҲАР ҶО РАВАД, ҚАДР БИНАД ВА ДАР САДР НИШИНАД

Омӯхтани касби дӯстдошта ва фаъолият намудан аз рӯи шуғли писандида ҳамеша ба инсон ҳам фароғати рӯҳӣ ва ҳам фароғати ҷисмонӣ мебахшад. Мақоми касбу ҳунар на танҳо дар наздик сохтани насли наврас ба неъматҳои эстетикии ҳаёт бузург аст, балки ба пешрафти сатҳи маънавиёти оила, рӯзгордорӣ ва ғанӣ гардидидани захираҳои моддӣ дар оила нақши муассир дорад.

Аҷдоди соҳибмаърифати мо бо шавқу завқи баланд ба касбу ҳунарҳои милливу аҷдодӣ, амсоли оҳангарӣ, мисгарӣ, зардӯзӣ, дӯзандагӣ, бофандагӣ, кулолгарӣ, шонатарошӣ, кордсозӣ, қолинбофӣ, чармгарӣ, олкорӣ таваҷҷуҳи хоса зоҳир намуда, на танҳо дар зинда нигоҳ доштани урфу одат ва анъанаҳои миллӣ, ҳамчунин дар тарғибу муаррифии фарҳанги бою ғанӣ ва беҳдошти сатҳи зиндагӣ онро васеъ истифода менамуданд.

Мутафаккирони бузурги форсу тоҷик анвои ҳунару шахсияти ҳунармандро дар асару эҷодиёти гаронарзиши хеш ба назму наср тавсиф намудаанд. Ҳар як чакидаҳои бузургони илму адаби тоҷик мо имрӯзиёнро ба омӯзиши илму ҳанар талқин менамояд. Ба ин маънӣ Саъдии Шерозӣ мефармояд: «Ҳунарманд ҳар ҷо равад, қадр бинад ва дар садр нишинад» ё дар ҷойи дигар зикр медорад, ки «Ҳунар чашмаи зоянда аст ва давлати поянда ва гар ҳунарманд аз давлат бияфтад, ғам набошад, ки ҳунар дар нафси худ давлат аст». Дар воқеъ, мардуми соҳибҳунар муҳтоҷ ба касе намешавад ва касби андӯхтаи ӯ боис ба ғанӣ гардидани иқтисодиёти оила ва ҳаёти осоиштаи хонавода мегардад.

Бо шарофати соҳибистиқлолӣ ва талаботи бозори муосири меҳнат имрӯз дар ҷумҳурӣ барои гирифтани касбу ҳунар шароити зиёде фароҳам оварда шудааст. Дар ҳамаи ноҳияҳои мамлакат дар литсейҳои кабии техникӣ курсҳои кӯтоҳмуддати касбомӯзӣ, шаҳодатномакунии малакаи касбӣ ва ғайраҳо мавҷуданд.

Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон мунтазам барои беҳтар кардани инфрасохтори таълимӣ ва касбомӯзӣ, таълими амалии муҳаққиқон ва мутахассисон ва татбиқи барномаҳои махсуси касбомӯзӣ дар тамоми кишвар таваҷҷуҳи махсус зоҳир менамояд.

Бо мақсади ҷоннок намудани раванди таълиму тарбия ва соҳибкасб гардидани шаҳрвандон бо қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 6 сентябри соли 2023, №429 Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон таъсис дода шуд. Айни замон, дар назди Кумитаи мазкур 65 муассисаи таҳсилоти ибтидоии касбӣ ва 88 муассисаи таҳсилоти миёнаи касбӣ фаъолият мекунад, ки дар онҳо аз рўйи зиёда аз 500 ихтисос мутахассисони дорои таҳсилоти миёнаи касбӣ ва касбҳои коргарӣ омода карда мешавад.

Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни ироаи Паёми навбатии худ санаи 28.12.2024 ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар қатори тамоми соҳаҳои ҳаёти кишвар ба рушди касбомӯзӣ, танзими бозори меҳнат, раванди муҳоҷират, тавсеаи шуғли пурмаҳсул, таҳсилоти касбӣ андешидани тадбирҳо ҷиҳати бо ҷойҳои муносиби корӣ таъмин намудани аҳолии қобили меҳнат аҳаммияти хосса доданд, ки рушди касбомӯзӣ ва талабот ба касбҳои коргарӣ дар шароити иқтисодии кишвар ва ҷаҳон яке аз мавзуъҳои асосии паём буд. Роҳбари давлат таъкид намуданд: «Дар шароити ҷаҳони муосир, касбомӯзӣ ва омодагии мутахассисон барои рушди тамоми бахшҳои кишвар аҳамияти басо муҳим дорад».

Раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон Фарҳод Раҳимӣ дар суҳбат бо хабарнигори АМИТ «Ховар» санаи 10.11.2025 иброз дошта буданд, ки ҳадафу мароми давлат ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба фардои дурахшони наврасону ҷавонон ва тамоми шаҳрвандон равона гардидааст. Аз ин рӯ, барои ташкили ҷойи кори нав дар дохили ҷумҳурӣ ва омӯзонидани касбҳои коргарӣ ба шаҳрвандон мунтазам тадбирҳо андешида мешаванд. Дар ин зинаи таҳсил аз рӯйи 14 самт ва 135 ихтисос кадрҳои коргарӣ омода гардида, дар назар аст, ки теъдоди ихтисосҳо то ба 1000 адад зиёд карда шавад.

Мувофиқи маълумоте, ки Раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон зимни суҳбат баён намуданд, дар соли 2024 литсейҳои касбии техникии ҷумҳуриро 8 ҳазору 73 нафар аз рӯйи 53 ихтисос хатм намуданд, ки 2 ҳазору 674 нафари онҳо духтарон мебошанд. Бештари хонандагон ин литсейҳоро аз рӯйи ихтисосҳои дӯзанда, системаи компютерӣ ва интернет-технология, монтёри барқӣ оид ба таъмир ва хизматрасонии таҷҳизоти барқӣ, челонгар оид ба таъмири муҳаррики автомобил, ҳисобдор бо донистани компютер, тракторчӣ-мошинисти истеҳсолоти кишоварзӣ, кафшергари газию барқӣ ва кафшергари барқӣ хатм намуда, 2235 нафар бо ҷойи кор таъмин шуда, 2018 нафар барои идомаи таҳсил ба муассисаҳои таҳсилоти миёна ва олии касбӣ дохил шуданд.

Қобили қайд аст, ки дар ҷомеаи муосир бо шуғли муносиб фарогирии аҳолӣ, хусусан ҷавонон яке аз воситаҳои асосии бадастоварии баробарии иҷтимоӣ ба ҳисоб рафта, дар ин замина тарбия намудани ҷавонон дар руҳияи меҳнатдӯстӣ ва фарогирии ҳарчӣ бештари онҳо ба шуғли пурмаҳсул ба мақсад мувофиқ дониста мешавад. Дар ин замина, бо ташаббуси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон соли дуюм аст, ки бо мақсади инкишофи шавқу завқи хонандагон, дар амалия истифода намудани донишҳои назариявӣ, тақвияти кӯшиши онҳо ба корҳои эҷодӣ, тарғиби интихоби касб, фароҳам овардани шароити муносиб барои дарёфти хонандагони лаёқатманд, тақвияти тафаккури техникии онҳо ва рушди малакаи касбӣ байни хонандагони муассисаҳои таҳсилоти ибтидоии касбӣ озмуни ҷумҳуриявии «Малакаи касбӣ»-ро аз рӯи номинатсияҳои «Барқчӣ оид ба таъмири қисмҳои барқии мошин», «Челонгар оид ба таъмири муҳаррики мошин», «Кафшергари барқию газӣ», «Ҳисобдор бо донистани компютер», «Системаи компютерӣ ва интернет-технология», «Дуредгар», «Дӯзанда», «Монтёри барқӣ оид ба таъмир ва хизматрасонии таҷҳизоти барқӣ», «Тракторчӣ-мошинисти истеҳсолоти кишоварзӣ» ва «Челонгар оид ба тайёр намудани ҷузъҳо ва қисмҳои техникӣ-санитарӣ» баргузор гашта истодааст.

Ин раванди муфид аз он шаҳодат, ки Ҳукумати кишвар таҳти роҳбарии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумхури Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба рушди иқтисоди миллӣ аҳаммияти хос дода, баҳри омодасозии кадрҳои ҷавон ва таъсиси муассисаҳои касбомӯзӣ аз тамоми имконот истифода мебарад.

Дар маҷмуъ, бояд таъкид намуд, ки омӯхтани касбу ҳунарҳои миллию муосир дар ҷавонӣ боис ба пешбурди зиндагии шоиста мегардад. Аз ин рӯ, ҳар як нафарро мебояд, ки новобаста ба самти фаъолият ҳатман як касбро аз худ намояд, зеро касбомӯзӣ омили муваффақият ва таъмини зиндагии сазовор аст.

Аҳмадшо Саидзода н.и.п, дотсент, директори Литсейи касбии техникии сохтмони шаҳри Душанбе

 

single-product

2025-04-22 12:02:01

ИФРОТГАРОИИ ҶАВОНОН - ХАТАР БА ОЯНДАИ ҶОМЕА

Миёни мардум ҳикматест машҳур, ки «ҳақиқатро инкор кардан мушт бар санги хоро задан аст». Агар амиқтар дида андӯзем, бешак, ҳақиқат заволнопазир ва устувору тавоно бувад ва онро нодида гирифтану ба ин ҳикмати баҳснопазиру ҳазорҳо маротиба дар заминаи воқеаҳои таърихӣ собитшуда шубҳа кардан камоли аблаҳист.

Тоҷикистони азизи мо, ки имрӯз рӯ ба тараққӣ овардаю марҳила ба марҳила, тадриҷан пеш мераваду пайваста ободу зебо, тинҷу осоишта мешавад ва дар кулли ҷодаҳои зиндагӣ ба муваффақиятҳои беназир мушарраф мегардад, ба ҳамагон аён аст ва ҳатто, шаҳрвандони бурунмарзӣ инро эътироф менамоянду ба миллати сарфарози мо таҳсин мегӯянд.

Бунёдкориву созандагиҳоеро, ки абармардони халқи куҳанбунёди тоҷик, хосса Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти мамлакат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар дарозои 34 соли Истиқлолияти давлатӣ роҳандозӣ намуданд, таърихи беш аз ҳазорсолаи ин миллати фархунда ёд надорад.

Халқи сарбаланду соҳибтамаддуни тоҷик имрӯз дигар бедору ҳушёр аст ва парчами ваҳдату якдилӣ дар даст дораду бо дастуру ҳидоятҳои Пешвои хирадманду матинирода ва накукори хеш-Эмомалӣ Раҳмон барои рушди боз ҳам бештари Ватани аҷдодӣ якдилу якҷон ва бо тасмиму қарорҳои наку аз пайи бунёдкориҳои азиму муҳташам аст.

Боиси таассуф аст, ки барои онҳое, ки нотавонбинанду худкоманду тинати нопок доранд, ин ҳама дастовардҳову шарафмандиҳои кишвари хуршедии мо дардовару беқарорсозанд. Ва онҳо аз рӯи ғаразу хусусмат ва ҳасаду рашк ба ҳар васила талош меварзанд, то санги буҳтону иғво ба ин кохи пуршукӯҳу азими ваҳдат биафкананд ва дарди носури хешро таскин бубахшанд. Афсӯс, ки зумрае аз чунин бадтинатону ҳангомасозон ва манфиатҷӯёну ватанбезорони дилкӯр аз байни худи мо-тоҷикзодагон берун ҷастаанд ва чун фарзандони нохалаф хиёнат ба Модар-Ватан кардаанду мекунанд. Иддае аз онҳо бо созмонҳои террористию ифротгаро пайвастаанду қисме дигар, худ дар алоҳидагӣ ба аъмоли хиёнатгароёна ва ваҳшиёна пардохтаанд. Бо итминони комил метавон гуфт, ки ба ин зумра ашхос роҳбарият ва аъзои ҳизби мамнӯи наҳзати исломӣ шомил ҳастанд.

Ифротгароӣ, ки хатари ҷиддӣ ба амнияту субот ва Истиқлолияти ҷумҳурии мо дорад, яке аз масоили муҳим ва мубрам дар замони имрӯз ҳифзи Истиқлолияти давлатӣ, Ваҳдати миллӣ ва якпорчагии Тоҷикистони азиз ба шумор меравад. Дар ин замина зарур аст, ки аҳли ҷомеаро аз равандҳои муосири ҷаҳонишавӣ ва созмону гурӯҳҳои ба ном исломии ифротгаро огоҳ намоем, то ба доми амиқи ин қабил афроди тундраву беватан гирифтор нагарданд.

Солҳои охир гаравиши ҷавонони сабукфикр ва каммаърифат ба ифротгароӣ дар ҷомеаи Тоҷикистон ба вуқӯъ пайвастааст. Таҳлил ва баррасии иттилои ҳамарӯзаи моҳворавӣ ва баҳсу мунозираи иддае аз ҷавонони гумроҳ дар шабакаҳои иҷтимоӣ ва дигар сафаҳоти шахсӣ аз он шаҳодат медиҳанд, ки ҷавонони ифротманиш ва тундгаро ҳанӯз мекӯшанд, ки сафи ҳамақидаҳояшонро биафзоянд. Албатта, ин ҳолат боиси нигаронист. Барои ҷалавгирӣ аз бегонашавӣ ва дигар падидаҳои номатлуб моро мебояд, ки ҳисси худшиносӣ ва ифтихори миллии ҷомеаро баланд бардорем. Аз ин рӯ, лозим донистем, ки пиромуни ин мавзӯъ чанд нуктаро баён дорем, то заррае ҳам бошад, дар ин ҷода саҳмгузор гардем.

Бешубҳа, аз ифтихори миллӣ то хиёнат ба Ватан масофаи андаке дар миён аст. Чанд соли охир дар дунё созмонҳое арзи ҳастӣ кардаанд, ки аз вазъи осоиштаи мамолик истифода намуда, миёни аҳолии он ҷамоҳир ниҳодҳои динӣ таъсис додаанд, ки ҳадафашон ноором сохтани ҷомеа мебошад. Онҳо зумрае аз ҷавонони содда ва ноогоҳро ба осонӣ ба гурӯҳҳои хеш шомил месозанд ва дар зеҳнашон идеологияи ғайримақбулро ворид менамоянд.

Надонистани таърих ва аркони саҳеҳи дини ислом, махсусун, фиқҳ ва ақидаи тавҳидӣ, надоштани масъулияти шаҳрвандӣ баъзе ҷавонони беиттилоъ аз Қуръону суннатро бегонапарасту тахрибкор ва хатарзо намудааст. Бисёр таассуфовар аст, ки ин қабил одамон, агар онҳоро «одам» гуфтан ҷоиз бошад, масъулияти инсонгарӣ ва худопарастии худро дар қатлу куштор, тундгӯию тундхӯӣ ва ба куфру бидъат ҳукм намудани дигар мусалмонон медонанд.

Иддае аз ҷавонони гумроҳу бехабар аз дини Исломи ноб аз Тоҷикистон ба гурӯҳҳои ифротгаро дар мамолики исломӣ гаравидаанд. Онҳо барои дарёфти ормонҳои имонӣ ва исломӣ бехабар аз онанд, ки алакай қурбонии бозингарони мансабхоҳ ва душманони Ватани хеш гардидаанд. Душманони миллати тоҷик ва мазҳаби ҳанафӣ такфир, ифрот ва ситезаҷӯиро таблиғ менамоянд ва ҳаргиз таълимоти саҳеҳу дурусти дини мубини Исломро намеомӯзонанд. Онҳо бо шеваҳои гуногун ва методҳои санҷидашудаи террористон ва экстремистон неруҳои созандаи ҷавонони исломиро бо роҳи фиребу дасиса ба манфиати созмонҳои бадкирдору бадкеши худ истифода мебаранд.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, дар яке аз суханрониҳои худ таъкид намуда буданд: «Мо бояд ҳаргиз фаромӯш накунем ва ба ҷавонони имрӯза низ талқин намоем, ки аз оғози солҳои 90-ум халқи Тоҷикистон бо сабаби поймол гардидани меъёрҳои ҳуқуқӣ, хусусан, меъёрҳои конститутсионӣ оқибатҳои даҳшатноку фоҷиабори мухолифати мусаллаҳона ва ҷанги таҳмилии шаҳрвандиро бо чашми худ дид ва ин моҷаро давлати моро қариб ба вартаи нобудшавӣ оварда расонид».

Дар даврони истиқлолият ифтихори ватандорӣ яке аз маҳакҳои асосии бақои давлат ва миллат маҳсуб меёбад. Тарбия ва мавҷудияти эҳсоси ватандӯстӣ аз падару модар вобастааст. Рафтори намунавии волидайн дар рӯҳияи хештаншиносӣ василаи беҳтарини тарбияи фарзанд мебошад.

Зинатшо ИМАТШОЕВ,

директори Литсейи касбии техникии

нақлиёти автомобилии шаҳри Душанбе

single-product

2025-04-22 12:00:15

Мизи мудавар таҳти унвони ДӮСТИИ ХАЛҚҲО-ОМИЛИ АСОСИИ ҲАМГИРОИ ВА РӮЗИ ПОЙТАХТ

Дар асоси дастуру супоришҳои директори муассиса, номзади илмҳои тиб Ашуриён Шаҳло Сайфуллозода ва нақшаи корҳои ба нақша гирифтаи кафедра санаи 21.04.2025 дар толори маҷлисгоҳи бинои 3 аз тарафи омӯзгорони кафедраи Фармакология ва забони лотинӣ бо иштироки Муовини директор оид ба таълими амалӣ Абдулмуминзода Ҳ.А

Декани факултаҳои кори фармасевтӣ баъди хатми синфи "9" Саидзода.Н.Х ва Ғаффурзода Ҳ.Н. мудири кафедраи Фармакогнозия ва кимёи фармасевтӣ Сулаймонова О.Ғ. ва мудири кафедраи Технологияи дорусозӣ ва ташкили иқтисоди фарматсия Ҳасанова З.Ш дар якҷоягӣ бо донишҷӯёни факултетҳои кори фармасевтӣ баъди хатми (9) ва тибби ташхисӣ бахшида ба Рӯзи Пойтахт ва дӯстии се ҳамсояи ҳамсарҳад мизи мудавар баргузор гардид

Намоиши сиёсиро н.и.т Давлатзода А.С оғоз намуда, маърӯза дар мавзуи Дӯстии халқҳо-омилиии асосии ҳамгироӣ ироа намуданд.

Омӯзгорони кафедра Одинаева А.С маърӯза дар мавзӯи Дӯстии абадӣ ва бародарии самими-асоси иттиҳод ва замина барои фардои дурахшон ва

Буриев Ф.Ҳ. маърӯза дар мавзӯи Душанбе имрӯз, зебост фардо зеботар бо видео роликҳо оиди қаҳрамониҳои фарзанди фарзонаи миллат, сарвари давлат муҳтарам Эмомали Раҳмон пешкаши меҳмонон намуданд. Дар анҷоми чорабини муовини директор оид ба таълими амалӣ Абдулмуминзода Ҳ.А барои гузаронидани чунин чорабинии пурмуътаво, сиёсӣ ва ҷиҳати тарбиявӣ доша, изҳори сипос намуда, иброз намуданд,ки Тоҷикистонро имрӯз нисбати дирӯзу солҳои пеш ободу озоду зебо, мардумашро дар амну осоиш мебинем. Дар ин кор саҳми Президенти Тоҷикистон, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон хеле воло аст.

 

single-product

2025-04-21 07:21:45

ДУШАНБЕ - ШАҲРИ ҶАВОНОН ВА МАРКАЗИ ИМКОНИЯТҲОИ РУШДИ ИЛМӢ

Имрӯз шаҳри Душанбе на танҳо пойтахти Ҷумҳурии Тоҷикистон, балки маркази зебоӣ, фарҳанг, илму маориф ва рушду инкишофи ҷавонон маҳсуб меёбад. Ҷавонони тоҷик дар даврони Истиқлолият таҳти сарварии Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз имкониятҳои беназири таълимӣ ва илмӣ бархурдоранд, ки ба онҳо имкон медиҳад дар самтҳои гуногуни ҳаёт, аз ҷумла илм, технология, иқтисодиёт, сиёсат ва фарҳанг рушд намоянд.

Яке аз дастовардҳои муҳим дар самти сиёсати давлатии ҷавонон, ин фароҳам овардани заминаҳои мустаҳкам барои таҳсил ва касбомӯзии насли наврас дар зинаҳои гуногуни таҳсилоти олӣ ва баъдидипломӣ мебошад. Имрӯз дар шаҳри Душанбе даҳҳо донишгоҳу донишкада, марказҳои илмӣ-тадқиқотӣ ва муассисаҳои таълимии сатҳи ҷаҳонӣ амал мекунанд, ки муҳити созгор ва имкониятҳои васеъро барои касбомӯзӣ ва рушди тахассусии ҷавонон муҳайё месозанд.

Имкониятҳои таҳсилоти олӣ ва илмӣ дар Душанбе

Дар пойтахти кишвар донишгоҳҳои бонуфузи ҷумҳуриявӣ ва байналмилалӣ амал менамоянд. Донишгоҳи миллӣ, Донишгоҳи тиббӣ, Донишгоҳи аграрӣ, Донишгоҳи технологии Тоҷикистон ва дигар муассисаҳои таҳсилоти олӣ макони асосии парвариши кадрҳои баландихтисос ба шумор мераванд. Баробари таҳсил дар зинаи бакалавр ва магистр, имрӯз ҷавонон имкони идомаи таҳсил дар зинаи доктор PhD ва доктори илмро низ доранд. Ин раванд дар солҳои охир ба таври ҷиддӣ густариш ёфта, тавассути барномаҳои таҳсилоти баъдидипломӣ ва дастгирии давлат бо стипендияҳо ва грантҳои таҳқиқотӣ амалӣ мешавад.

Мақомоти давлатӣ ва муассисаҳои илмӣ-тадқиқотӣ ба ҷавонон шароити мусоид фароҳам меоранд, то онҳо тавонанд дар соҳаи илм тадқиқоти амиқ анҷом диҳанд ва ҳамчун докторони илм ба ҷомеа хидмат расонанд. Ба ибораи дигар, Душанбе имрӯз на танҳо маркази таҳсил, балки платформаи рушди илмӣ, инноватсионӣ ва эҷодкорӣ барои ҷавонон аст.

Дастгирии давлатӣ ва муҳити инноватсионӣ

Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва шахсан Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба рушди ҷавонон таваҷҷуҳи аввалиндараҷа медиҳанд. Барномаҳои давлатӣ оид ба рушди илм ва дастгирии ҷавонон, стипендияҳои президентӣ, озмунҳои ҷумҳуриявӣ ва байналмилалӣ барои донишҷӯён ва муҳаққиқони ҷавон муҳити мусоиди пешравиро ба вуҷуд овардаанд. Муассисаҳои инноватсионӣ, марказҳои стартап ва корхонаҳои хурди истеҳсолӣ, ки дар пойтахт фаъолият доранд, ба ҷавонон имкони амалӣ намудани идеяҳои илмӣ ва тиҷоратиро медиҳанд.

Ҳамчунин, тавассути ҳамкорӣ бо кишварҳои хориҷӣ, барномаҳои мубодилаи донишҷӯён ва таҳсил дар донишгоҳҳои хориҷӣ роҳандозӣ шудаанд, ки ин имкониятҳои байналмилалиро низ барои ҷавонони тоҷик васеъ мегардонад. Дар якҷоягӣ, ҳамаи ин омилҳо сабаби он шудаанд, ки Душанбе имрӯз ба як маркази ҷалби ҷавонони дорои истеъдод ва ҳавасманд ба илм табдил ёбад.

Ҷавонон – ояндасозони миллат

Мо, ҷавонони имрӯза, бояд қадри ин шароит ва имкониятҳоро бидонем ва тамоми нерӯву дониши худро ба таҳсил, илм, таҳқиқот ва хизмат ба Ватан равона намоем. Ба зинаи баландтарини таҳсилот расидан, ба мисли гирифтани дараҷаи доктори илм, танҳо орзу нест, балки ҳадафи воқеиест, ки дар шароити имрӯза дастрас ва амалӣ мебошад.

Душанбе, ҳамчун шаҳри ҷавонон, ҳамаи дарҳоро барои мо боз кардааст. Мо бояд бо истифода аз ин имкониятҳо, на танҳо рушди шахсии хешро таъмин кунем, балки саҳми худро дар пешрафти ҷомеа, давлат ва миллат гузорем. Ҷавонони бомаърифат ва соҳибилм такягоҳи асосии рушди давлат мебошанд.

Хулоса

Дар замони муосир, пойтахти кишварамон – шаҳри Душанбе, ба як шаҳри воқеии ҷавонон табдил ёфтааст. Ҷавонон метавонанд дар муҳити солим ва рушддиҳанда таҳсил намоянд, ба илм машғул шаванд, ба зинаҳои баланди тахассусӣ, аз ҷумла доктори илм, расанд ва ҳамчун пешсафони ҷомеа дар арсаи байналмилалӣ парчами Тоҷикистонро баланд бардоранд. Барои ин ҳама шароит муҳайёст – фақат ҳавас, меҳнат ва масъулият даркор.

Сарбозов БЕҲРУЗҶОН, мудири шуъбаи таълими Коллеҷи муҳандисии техникии ноҳияи Нуробод

 

 

 

single-product

2025-04-19 15:42:44

ДУШАНБЕ-ШАҲРИ ИҚБОЛУ САОДАТ

Ба ҳамагон маълум аст, ки ҳамасола чун анъана ҳар шанбеи сеюми моҳи апрели ҳар сол сокинони шарафманди шаҳри Душанбе ва дар қатори онҳо тамоми шаҳрвандони мамлакат Рӯзи пойтахтро бо тантана ва шукӯҳу шаҳомати хос таҷлил менамоянд.

Душанбе шаҳри калонтарини ҷумҳурӣ, маркази илму фарҳанг - пойтахти ватани азизамон Тоҷикистони маҳбуб мебошад. Дар канори ин шаҳри нозанин идораҳои муҳимми давлатӣ, марказҳои бузурги илмию фарҳангӣ, донишгоҳу донишкадаҳои олӣ ва дигар иншоотҳои муҳимми идорӣ ҷойгир гашта, пойтахти азизи моро ба яке аз мар­казҳои бузурги илмию фарҳангӣ табдил додаанд.

Ҳамин тариқ, шаҳри Душанбе маркази сиёсӣ, фарҳангӣ ва иқтисодии ватанамон мебошад. Дар домани ҳамешасабзи ин шаҳри зебоманзар намояндагони миллатҳои мухталиф дӯстона зиндагӣ доранд. Душанбе маҳз бо заҳмату талош ва ҷонбозиҳои тоҷикон ва дигар миллатҳои бародар мақоми шоиста касб карда, ба ҷаҳониён чун шаҳри дилоро муаррифӣ гаштааст.

Агар ба таърихи шаҳри Душанбе назар афканем, мебинем, ки ҳанӯз каме бештар аз як қарн пеш ин шаҳри имрӯз замонавию пуриқтидор деҳаи хурде буд. Дар замони шуравӣ шаҳри Душанбе тадриҷан васеъ шуда, ободу зебо мегардад ва ҳамчун пойтахт симои худро пайдо карда, сол аз сол ба маркази сиёсӣ ва иқтисодиву фарҳангии Тоҷикистон табдил меёбад. Дар муддати начандон тулонӣ аз як деҳаи хурд ба шаҳри азим табдил ёфтани Душанбе бори дигар дар аснои таърих аз он шаҳодат медиҳад, ки миллати тамаддунсози мо дар тӯли таърихи чандинҳазорсолаи худ фарҳанги ғаниву рангини маънавию моддӣ, афкори камназири фалсафӣ, адабиёти оламшумул, санъати нодири шаҳрсозӣ ва ҳунармандиву меъмориро ба вуҷуд оварда, ба ганҷинаи тамаддуни башар саҳми басо арзишманд гузоштааст.

Бо шарофати Истиқлоли давлатӣ, баракати сулҳу ваҳдати миллӣ, саъю талошҳои пайвастаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва заҳматҳои пайвастаи Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ на танҳо сол ба сол, балки рӯз то рӯз симои шаҳри Душанбе боз ҳам дигаргунтар гашта, биноҳои баландошёнаву маъмурӣ, марказҳои савдою хизматрасонӣ, маишӣ бунёд ёфта, гулгашту хиёбонҳои ҷадид қабои сабз ба бар намуда, пойтахтро сабзу гулпӯш намуданд, ки ин аз созандагӣ ва меҳанпарастии миллати шарифи мо дарак медиҳад.

Воқеан, пойтахти Ватани маҳбубамон дар ҷодаи ташаккулёбӣ ва ба ҳам омадани нерӯҳои созандаи кишвар нақши муассир дорад, зеро таҳкими суботу оромӣ ва ҳамдигарфаҳмиву зиндагии осоиштаи аҳли ҷомеа худ кафили осоиши тамоми каламрави мамлакат мебошад.

Дар ҳақиқат, пойтахти азизамон – шаҳри Душанбе маҳз дар замони соҳибистиқлолии мамлакат бо ташаббусу ғамхории Ҳукумати кишвар ва азму талоши Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Душанбе дар байни шаҳрҳои минтақа тадриҷан мақому манзалати миллӣ ва ҷойгоҳи шоистаи худро пайдо карда, айни замон ба яке аз шаҳрҳои сабзу хуррам, ободу зебо ва рушдёбанда табдил ёфтааст. Дар ин муддати начандон тулонӣ эъмор гардидани даҳҳо корхонаҳои истеҳсолӣ, муассисаҳои таълимӣ ва тандурустиву фарҳангӣ, боғу гулгаштҳо, иншооту биноҳои замонавии маъмуриву хизматрасонӣ, аз қабили Китобхонаи миллӣ, Осорхонаи миллӣ, марказҳои бузурги тиҷоратӣ ва бинои муҳташами Кохи Наврӯз ба симои шаҳри Душанбе ҳусни тоза зам намуданд. Ҳамчунин қомат афрохтани Қасри миллат, Нишони давлатӣ, парафшон шудани Парчами миллӣ, бунёд гардидани Боғи ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ, маҷмааи Наврӯзгоҳ, Боғи «Пойтахт» барои истироҳату фароғати кӯдакону наврасон ва Маркази ҳамноми тиҷоратӣ аз қабили ободкориҳое мебошанд, ки бозгӯи санъати баланди шаҳрсозии мардуми мо ба ҳисоб мераванд.

Шаҳри Душанбе макони зиндагиву фаъолияти ҳазорон шахсиятҳои маъруф, аҳли илм ва адабу санъати тоҷик, аз ҷумла Қаҳрамони Тоҷикистон Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад, ки барои ободиву пешрафти Тоҷикистони азиз ва шаҳри Душанбе, инчунин ҷиҳати пуштибониву муаррифии шоистаи халқи тоҷик азму талошҳои фидокорона анҷом додаанд. Имрӯз дар шаҳри Душанбе нерӯҳои асосии илмиву техникӣ ва фарҳангиву адабии мамлакат муттаҳид гардида, дар рушду тараққиёти илму фарҳанги ватанӣ ва ба ҷаҳониён муаррифӣ кардани дастовардҳои кишвари соҳибистиқлоламон фаъолона саҳмгузорӣ менамоянд.

Ободониҳои имрӯз дар пойтахти Ватани азизамон шудаистода, албатта, ба сатҳи маънавиёти ҷомеа, ахлоқу рафтори сокинон ва фарҳанги шаҳрдорӣ бетаъсир намемонанд ва итминони комил дорем, ки бо роҳбарии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, иқдомҳои наҷиби Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ ва қудрати созандаи халқи азизамон шаҳри Душанбе боз ҳам зебову дилоро мегардад.

Аҳмадшо САИДЗОДА,

директори Литсейи касбии техникии сохтмони шаҳри Душанбе

single-product

2025-04-19 15:38:29

ОЛИМПИАДАИ ҶУМҲУРИЯВӢ БАЙНИ ДОНИШҶӮЁНИ МУАССИСАҲОИ ТАҲСИЛОТИ МИЁНАИ КАСБӢ ДАР НОҲИЯИ ДАНҒАРА ҶАМЪБАСТ ГАРДИД

Дар Коллеҷи политехникии ноҳияи Данғара олимпиадаи ҷумҳуриявии донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти миёнаи касбӣ аз фанҳои таълимии забон ва адабиёти тоҷик, забони русӣ, забони англисӣ ва таърихи халқи тоҷик дар соли таҳсили 2024-2025, ки рӯзҳои 17-18 ҷараён дошт ҷамъбаст гардид.

Дар маросими ҷамъбастии олимпиадаи ҷумҳуриявӣ Раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон академик Фарҳод Раҳимӣ, муовини якуми Раиси Кумита Давлатзода Баҳрулло Раҳмон, муовини раиси ноҳияи Данғара, Зуҳро Ҳакимзода, роҳбарон, омӯзгорону донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти миёнаи касбии ҷумҳурӣ иштирок намуданд.

Чорабиниро академик Фарҳод Раҳимӣ ифтитоҳ намуда, иштирокдорони даври ниҳоии олимпиадаи ҷумҳуриявии донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти миёнаи касбиро барои фаъолона ширкат намудан ва то ба ин давр расиданашон таҳният гуфта, зикр кард, ки ҳамаи Шумо барои мо ғолиб ҳастед, зеро то даври ҷумҳуриявӣ роҳ ёфтед.

Бо ташаббуси бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамасола дар кишвар озмуну олимпиадаҳои гуногун ташкил ва баргузор мегардад, ки олимпиадаи мазкур низ дар доираи дастуру ҳидоятҳои Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баргузор гардид, - иброз дошт Ф. Раҳимӣ.

Раиси Кумита иброз доштаннд, ки дар Паёми имсолаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии мамлакат соҳаи таҳсилоти касбӣ ҳамчун самти афзалиятноки соҳаҳои хоҷагии мамлакат таъкид гардида, Сарвари давлат иброз доштанд, ки маблағгузории соҳа сол ба сол афзоиш ёфта, барои баланд бардоштани сифати таълим, ҷорӣ намудани технологияҳои нав ва таҳкими заминаҳои моддиву техникии муассисаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ тадбирҳои зарурӣ андешида мешаванд.

Таъкид гардид, ки Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба масъалаҳои рушди сармояи инсонӣ, тақвияти иқтидорҳои истеҳсолӣ ва истифодаи технологияҳои муосир, ташкили истеҳсоли молу маҳсулоти рақобатнок бо арзиши баланди иловашуда, пайванди илм бо истеҳсолот ва ташаккул додани иқтисоди ба дониш ва ихтироъкориву навоварӣ асосёфта таваҷҷуҳи аввалиндараҷа зоҳир намуданд.

Ёдовар мешавем, ки даври якуми олимпиада, ки моҳи март дар муассисаҳои таҳсилоти миёнаи касбии шаҳру ноҳияҳои мамлакат бо иштироки беш аз 5500 донишҷӯ баргузор шуда, ба даври ниҳоӣ 322 нафар ғолибони ҷойи 1-ум аз 85 муассисаи таҳсилоти миёнаи касбӣ роҳ ёфтанд.

Дар даври ниҳоӣ аз 85 муассиса 322 нафар иштирок намуда, аз 43 муассиса беҳтаринҳо сазовори ҷойҳои 1, 2, 3 ва ифтихорӣ гардида, ба ғолибон Ҷом, Диплом ва туҳфаҳои хотиравӣ тақдим гардид.

Олимпиада бо ташаббуси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон баргузор гардида, мақсади он тарғиби ҷаҳонбинии илмӣ ва ҷалби бештари донишҷӯён ба омӯзиши забонҳои хориҷӣ мебошад.

Ҳамзамон, донишҷӯёну омӯзгорон аз муассисаҳои таҳсилоти миёнаи касбии ҷумҳурӣ аз ҷойҳои таърихию саёҳӣ, инчунин аз Осорхонаи Пешвои миллат дидан намуда, ба худ тассуроти нек бардоштанд.

Марвид ба зикри хос аст, ки ҷиҳати беҳтар ба роҳ мондани сифати таҳсилот дар муассисаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ инчунин, соҳибкасб намудани шаҳрвандон бо Қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон №429 аз 6 сентябри соли 2023 Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон таъсис дода шуд.

Дар охир аз рӯи натиҷаи медаллҳои ба дастоварда Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ, сазовори ҷойи аввал, Коллеҷии тиббии шаҳри Бохтар сазовори ҷойи дуюм, Коллеҷи омӯзгории ба номи Хосият Махсумоваи шаҳри Душанбе сазовори ҷойи сеюм ва Коллеҷи техникии Тоҷикистон дар шаҳри Душанбе сазовори ҷойи чорум гардиданд.

 

Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон

Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон

Фарҳод Раҳимӣ - Раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон

Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон

Ҷаҳони ҳунар