Рӯзҳои 10-11 апрел дар Литсейи касбии техникӣ сохтмонии шаҳри Хуҷанд даври вилоятии озмуни ҷумҳуриявии “Малакаи касбӣ” миёни муассисаҳои таҳлоти ибтидоии касбии шаҳру ноҳияҳои Хуҷанд, Бобоҷон, Ғафуров, Мастчоҳ, Истиқлол, Исфара, Конибодом ва Ашт, баргузор гардид, ки дар кори он Ҷамолиддин Назарзода, муовини сардори Раёсати таҳсилоти ибтидоии касбии Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон иштирок ва суханронӣ намуд.

Озмуни ҷумҳуриявии «Малакаи касбӣ» ҳамасола дар байни хонандагони муассисаҳои таҳсилоти ибтидоии касбӣ аз рӯйи 15 ихтисос, аз ҷумла барқчӣ оид ба таъмири қисмҳои барқии автомобил, челонгар оид ба таъмири муҳаррики автомобил, кафшергари барқию газӣ, ҳисобдор бо донистани компютер, системаи компютерӣ ва интернет технология, дуредгар, дӯзанда, монтёри барқӣ оид ба таъмир ва хизматрасонии таҷҳизотҳои барқӣ, тракторчӣ-мошинисти истеҳсолоти кишоварзӣ ва челонгар оид ба тайёр намудани ҷузъҳо ва қисмҳои техникӣ санитарӣ гузаронида мешавад.

Озмун дар ду давр баргузор гардида, хонандагон бо супоридани тест аз рӯи фани таълимӣ ва нишон додани маҳорат аз рӯи ихтисос иштирок менамоянд.

Дар ин давра аз 12 муассиса 250 нафар хонанда аз рӯи 15 ихтисос иштироки фаъолона намуда, баъди ҷамъбасти натиҷаи имтиҳон ғолибон ба даври ҷумҳуриявии он роҳхат мегиранд.

Маврид ба зикри хос аст, ки даври ҷумҳуриявии озмуни мазкур 15 - 16 майи соли 2025 дар Литсейи касбии техникии нақлиёти автомобилии шаҳри Душанбе баргузор мегардад.

Дар шаҳри Бокуи Ҷумҳурии Озорбойҷон ҷаласаи дуюми гурӯҳи кории Барномаи ҳамкориҳои иқтисодии минтақавии Осиёи Марказӣ (CAREC) оид ба рушди малакаҳо ҷараён дорад, ки дар кори он дар ҳайати Ҷумҳурии Тоҷикистон Ализода Алишер Ҳикматулло, муовини раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, низ иштирок намуда истодааст.

Вохӯрии мазкур рӯзҳои 3-5 апрели соли равон аз ҷониби Бонки Осиёии Рушд бо ҳадафи беҳбуди ҳамкориҳои минтақавӣ дар соҳаҳои маориф ва таҳсилоти касбӣ баргузор гардида, намояндагони кишварҳои аъзо дар раванди он дар бораи ислоҳот дар соҳаи дахлдор суханронӣ менамоянд.

Дар вохӯрӣ дурнамои рушди ҳамкориҳоро дар соҳаҳои маориф ва таҳсилоти касбӣ мавриди баррасӣ қарор гирифта, иштирокдорон роҷеъ ба таҳияи стандартҳои таълимӣ дар кишварҳои худ, ки тибқи таснифоти стандарти байналмилалии таҳсилот амалӣ мешавад, маълумот доданд.

Дар мулоқот зикр гардид, ки давоми чанд соли охир дар кишварҳои аъзои гуруҳи корӣ таснифҳо, стандартҳои таълимӣ, нақшаву барномаҳои таълимӣ ва талаботи тахассусӣ барои тамоми зинаҳои таҳсилоти касбӣ комилан нав карда шудаанд, аз ҷумла дар Ҷумҳурии Тоҷикистон.

Дар Литсейи касбии махсуси маъюбони шаҳри Душанбе ҷашни Наврӯзи байналмилалӣ бо шукӯҳ ва шаҳомати хоса баргузор гардид. Дар тантанаҳои идона раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон академик Раҳимӣ Фарҳод, муовини якуми раиси Кумита Баҳрулло Давлатзода, директори муассиса Шаҳло Сироҷова, кормандону омӯзгорон ва хонандагон иштирок намуданд.

Дар қисмати расмии чорабинӣ академик Фарҳод Раҳимӣ суханронӣ намуда, қайд кард, ки Наврӯз яке аз қадимтарини идҳои ориёӣ буда, мaҳз бо зaҳмaту тaлошҳои пaйвaстaи Пешвои муaззaми миллaт, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтaрaм Эмомaлӣ Рaҳмон aз ҷониби Мaҷмaaи умумии Созмони Милaли Муттaҳид бa ҳaйси ҷaшни ҷaҳонӣ пaзируфтa шуд.

"Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ба шарофати Истиқлоли давлатӣ Наврӯз бо тамоми ғановату рангорангии худ эҳё гардида, ҳоло ба ҷашни милливу давлатии мо, тоҷикон ва рамзи худшиносиву ифтихори миллӣ, ваҳдату ҳамдилии мардум ва пайванди наслҳо табдил ёфтааст.

Наврӯзи байналмилалӣ яке аз маросимҳои суннатии мардуми тоҷик ба ҳисоб меравад, ки бо сифатҳои башардӯстонааш аз ҷониби ҷомеаи ҷаҳонӣ ҳамчун дастоварди камназири фарҳанги умумиинсонӣ пазируфта шудааст. Ҷашни Наврӯз таҷассумгари некиву накӯкорӣ, хуррамиву хушҳолӣ, шодмониву нишот ва саодату пирӯзиро буда, фарҳанги оламшумули мардуми тоҷикро тавассути ойинҳои худ машҳури олам гардонидааст”, - гуфт раиси Кумита.

Сипас, барномаи фарҳангии хонандагони муассиса, ки аз шеъру тарона ва рақсу сурудҳои наврӯзӣ иборат буд, пешниҳоди ҳозирин гардонида шуд. Ҳамзамон, ҳунармандони маъруфи кишвар Нигина Амонқулова ва Шуҳрат Сайнаков бо сурудҳои хеш хотири хонандагони муассисаро шод намуданд.

Аз тарафи хонандагон низ баромадҳои ҷолиб ба саҳна гузошта шуд. Ташаккур ба ҳар як иштирокчӣ барои саҳми арзишманд дар барпокунӣ ва таҳкими ин ҷашни бузург!

Мо дар Тоҷикистон муносибатҳоро бо Қирғизистон ва Узбекистон, ки бар пояҳои накуҳамсоягӣ, баробарҳуқуқӣ, эҳтиром ва бо назардошти манфиатҳои ҳамдигар асос ёфтаанд, баҳои баланд медиҳем.

ЭМОМАЛӢ РАҲМОН

Дӯстӣ яке аз арзишҳои муҳимтарини инсоният ба шумор рафта, на танҳо барои равнақу таҳкими муносибатҳо, балки ҷиҳати рушди ҷомеа ва таъмини суботи ҷаҳонӣ нақши муассиру созанда дорад. Бинобар ин, ҳар қавму миллат барои зиндагии осоишта ва ободии кишвар бояд муносибатҳои дӯстона ва ҳамдигарфаҳмиро бо ҳамсояҳои худ дар меҳвари сиёсати хориҷиаш қарор диҳад, чунки дӯстии халқҳо ҳамчун омили саодатбахш на танҳо дар сатҳи фардӣ, балки дар робитаҳои минтақавӣ ва байнимилалӣ низ аҳамияти бузург дорад.

Халқҳои минтақаи Осиёи Марказӣ, аз ҷумла тоҷикон, ӯзбекон ва қирғизҳо дар тӯли таърих бо ҳам робитаи қавии фарҳангӣ ва иҷтимоӣ доштанд. Маҳз ҳамин дӯстии дерина ба онҳо имкон дод, ки тамоми мушкилоти мавҷударо якҷоя ҳал намоянд ва барои рушди устувори минтақа саҳми арзишманди хешро гузоранд.

Бояд қайд кард, ки дар марҳилаи нави таърихӣ Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамеша барои таҳкими дӯстӣ ва ҳамкории байни миллатҳо ташаббус намуда, чун мунодии сулҳу амонӣ барои ҷомеаи башарӣ пешниҳодҳои созандаву наҷотбахшро ба миён гузоштаанд, чун Даҳсолаи таҳкими сулҳ ба хотири наслҳои оянда.

Пешвои миллати тоҷикон бар он назаранд, ки сулҳу суботи минтақа танҳо бо мустаҳкам кардани робитаҳои дӯстона ва ҳусни ҳамҷаворӣ таъмин карда мешавад. Дар ин замина, ташаббусҳои сарони давлатҳо ҷиҳати таҳкими дӯстии халқҳои Қирғизистон, Тоҷикистон ва Ӯзбекистон барои минтақа ва ҷаҳон аҳамияти вижа дорад.

Таърих гувоҳ аст, ки бо шарофати сиёсати дурбинонаи Президенти Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон солҳои охир муносибатҳои байни ин кишварҳо ба сатҳи нав баромада, ҳамкориҳои дипломатӣ, иқтисодӣ ва фарҳангӣ густариш ёфтанд. Кушодани роҳу пулҳо барои рафтуои озоди шаҳрвандон чун заминаи рушди тиҷорат ва барқарорсозии муносибатҳои иқтисодӣ самараи ҳамин сиёсати дӯстона мебошад.

Як намунаи равшани ин ҳамкориҳо бастани созишномаҳо байни Тоҷикистон ва кишварҳои ҳамсоя оид ба истифодаи захираҳои обӣ, барқарор кардани рафтуомади марзӣ ва афзоиши савдои байнисарҳадӣ мебошад. Ин тадбир барои беҳбудии сатҳи зиндагии мардуми минтақа мусоидат намуда, густариши ҳамкории бештарро миёни халқҳо таъмин менамоянд.

Пайки ифтихор аст, ки 31-уми март дар шаҳри бостонии Хуҷанди Тоҷикистон сарони се давлати дӯст ва бародар–Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, Президенти Ҷумҳурии Қирғизистон муҳтарам Садир Жапаров ва Президенти Ҷумҳурии Ӯзбекистон муҳтарам Шавкат Мирзиёев дар тантанаҳои ҷашнӣ иштирок намуда, дар рафти он як қатор созишномаҳои муҳими ҳамкориро ба имзо расониданд, ки барои рушди иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангии давлатҳои ҳамсоя саҳми назаррас хоҳанд гузошт.

Дӯстии халқҳои тоҷик, ӯзбек ва қирғиз гарави сулҳу субот дар минтақаи Осиёи Марказӣ мебошад ва барои наслҳои оянда намунаи ибрат хоҳад буд. Ин дӯстӣ бояд ҳифз ва таҳким бахшида шавад. Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид намуданд, ки «кишварҳо ва мардумони моро риштаҳои қавии дӯстии бисёрсола, накуҳамсоягӣ ва рушди муштарак бо ҳам мепайванданд».
Ҳамин тавр, ташаббусҳои оқилонаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои таҳкими дӯстии байни халқҳо на танҳо ба манфиати давлатҳо, балки барои тамоми минтақаи Осиёи Марказӣ муҳиму арзишманд мебошад, зеро танҳо бо роҳи ҳамкорӣ ва ҳамдигарфаҳмӣ метавон ба ояндаи равшану зиндагии осуда ноил гардид.

АШУРИЁН Шаҳло Сайфуллозода, н.и.т., директори Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ

Имрӯз дар Муассисаи давлатии «Боғи Ирам»-и шаҳри Душанбе бо ташаббуси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ифтихори таҷлили ҷашни байналмилалии Наврӯз Фестивали муассисаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии мамлакат таҳти унвони “Наврӯз-пайвандгари қалбҳо ва тамаддунҳо” баргузор гардид.

Дар чорабинӣ Фарҳод Раҳимӣ, раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Сафарзода Анвар Ислом, сардори Раёсати маориф, фарҳанг ва иттилооти Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Одилзода Дилбар Раҳим, муовини Раиси шаҳри Душанбе, Набизода Мадина Раҳмат муовини якуми раиси Кумитаи кор бо занон ва оилаи назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раҳимзода Шабнам Карим, муовини якуми раиси Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Саиднуриддинзода Аҳлиддин Саиднуриддин муовини директори Агентии ҳифзи мероси таърихию фарҳангии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Ҳаётзода Алиакбар, сардори шуъбаи илм ва муассисаҳои таълимии Вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон ва намояндагони дигар вазорату идораҳо иштирок намуданд.

Нахуст ҳайати меҳмонон бо намоиши ҳунарҳои мардумии ва дастовардҳои муассисаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии шаҳри Душанбе ва шаҳру ноҳияҳои тобеи марказ, оинҳои наврӯзӣ, бозиҳои миллии варзишӣ, пухтани таомҳои наврӯзӣ ва либоси миллии халқи тоҷик шинос шуда, ба маҳорату малакаи роҳбарияту кормандон ва хонандагону донишҷӯёни ин муассисаҳо баҳои баланд доданд.

Сипас, дар наврӯзгоҳи муассиса қисмати тантанавии ифтитоҳи фестивал баргузор гардид. Академик Фарҳод Раҳимӣ чорабиниро ҳусни оғоз намуда, иброз дошт, ки имсол мардуми шарифи Тоҷикистон дар як рӯз, яъне 21 март, ду ҷашн - Наврӯзи байналмилалӣ ва Рӯзи байналмилалии ҳифзи пиряхҳоро таҷлил намуданд, ки ҳар ду ҳам аз ташаббусҳои ҷаҳонии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сарчашма мегиранд.

“Маҳз бо заҳмат ва саъю талошҳои пайвастаи Пешвои муаззами миллат ҷашни таърихию аҷдодии миллии мо байналмилалӣ эълон гардид ва баҳри наҷоти аҳли башар бо мақсади ҳифзи сарчашмаи асосии оби тоза дар курраи Замин санаи 21 март Рӯзи байналмилалии ҳифзи пиряхҳо эълон шуд. Агар ҷонибдорӣ гардидани ин ташаббусҳо аз ҷониби ҷомеаи ҷаҳонӣ аз як тараф эътирофи Пешвои муаззами миллати мо дар арсаи байналмилалӣ бошад, аз тарафи дигар ин иқдомот дар роҳи шинохти миллати куҳанбунёд, тамаддунсозу тамаддунофари тоҷик, ки дар рушди тамаддуни инсоният саҳми назаррас дорад, муҳим арзёбӣ мегардад. Яъне, Пешвои миллати тоҷик бори дигар ба ҷаҳониён исбот намуданд, ки мо меросбарони аҷдодони таърихсозу таммадунофари худ ҳастем, ки имрӯз низ дар ин роҳ кӯшиш ба харҷ медиҳем ва дар рушди фарҳанги инсонӣ талош дорем”, - зикр кард академик Фарҳод Раҳимӣ.

Қайд гардид, ки Наврӯз ҷашни кайҳону табиат буда, фаротар аз дину фарҳангҳост ва ҳамин хусусияти волояш боис гаштааст, ки мавҷудияти худро то замони мо аз даст надода, баръакс дар замони давлатдории миллии мо шукӯҳу шаҳомати хоса пайдо кард ва бо талошу заҳматҳои Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷашни байналмилалӣ унвон гирифт. Об бошад, дар баробари хок, бод ва оташ яке аз чор унсури азал муъҷизаи бузургтарин ва сарвати бебаҳотарини кураи арз буда, мавҷудияти ҳаёт дар биосфера маҳз аз вуҷуд доштани об вобастагӣ дорад. Ҳанӯз ҳазорон сол қабл ниёгони фарҳангдӯсту тамаддунофари мо дар асоси мушоҳидаҳои дақиқи нуҷумӣ ба ҷашни Наврӯз асос гузоштанд ва манбаи асосии ҳаёт будани обро дарк намуда, ба он мақоми баланд доданд ва ҳамеша покиза нигоҳ доштани обро таъкид кардаанд.

Сипас, барномаи театрикунонидашудаи фарҳангӣ, ки иборат аз шеъру тарона, рақсу бозиҳои варзишӣ, сеҳргарию афсункорӣ ва сурудҳои тараннумгари наврӯзу ватан, ки аз ҷониби ҳунармандони шинохтаи мамлакат ва донишҷӯёну омӯзгорони муассисаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ садо доданд, пешниҳоди ҳозирини гардонида шуд.

Санаи 04.04.2025 дар доираи сафари кории намояндагони Коллеҷи сохтмонию техникии шаҳри Алмаатои Ҷумҳурии Қазоқистон ба Коллеҷи техникии шаҳри Душанбе бо мақсади ба роҳ мондани ҳамкориҳои мутақобилан судманд байни муассисаҳои мазкур Созишномаи ҳамкорӣ ба имзо расонида шуд.

Зимни мулоқот ҷоннибҳо доир ба фаъолияти муассисаи таълимии худ маълумоти муфассал пешниҳод намуданд. Ҳавасмандии ҷонибҳо оид ба масъалаҳои вобаста ба таҳкиму густариши ҳамкориҳо дар самти гузаронидани чорабиниҳои илмии муштарак, инчунин аз такмили ихтисос ва бозомӯзи гузаронидани омӯзгорону кормандон дар доираи санадҳои меъёрии ҳуқуқии амалкунандаи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Қазоқистон матраҳ гардиданд.

Тарафҳо ҷиҳати ҳамкориҳои мутақобилан судманд дар соҳаҳои зерин созишнома ба имзо расониданд:

1) Таҳия ва татбиқи муштараки барномаҳои таълимӣ ва барномаҳои илмӣ дар соҳаи таҳсилоти касбӣ.

2) Ҳаракати академии донишҷӯён, омӯзгорон ва олимон бо мақсади тайёр кардан, такмили ихтисос ва такмили фаъолияти илмию таълимӣ.

3)Гузаронидани тадқиқоти илмии муштарак, таҳқиқоти илмии фундаменталӣ ва амалӣ дар соҳаи таҳсилоти касбӣ ва татбиқи муштараки фаъолияти инноватсионӣ.

4) Иштироки мутақобила дар гузаронидани лоиҳаҳои байналмилалии таълимӣ, тадқиқотӣ ва илмию техникӣ, конгрессҳо, симпозиумҳо, конференсияҳо, семинарҳо, инчунин мубодилаи адабиёти таълимӣ ва илмӣ.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат ва Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон - шахсияти барҷастаи таърихиест, ки номашон бо истиқлолият, ваҳдати миллӣ ва ободии саросарии Тоҷикистони азиз тавъам гаштааст.

Шахсияти муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун фарзанди содиқи Ватан ва вориси арзандаи анъанаҳои пурғановати миллӣ дар лаҳзаҳои басо ҳассоси таърихӣ масъулияти бузурги роҳбарии давлатро ба дӯш гирифта, бо иродаи қавӣ ва ҷаҳонбинии хирадмандона миллати парешонгашта ва давлатдории вайроншударо ба роҳи ягонагӣ, амният ва рушд раҳнамоӣ намуданд.

Пешвои миллат дар муддати начандон тӯлонӣ тавонистанд, кишварро аз вартаи буҳрону ҷанги шаҳрвандӣ берун кашида, пояҳои давлатдориро аз нав эҳё ва мустаҳкам намоянд. Таъмини сулҳи устувор, оромии комил ва ризоияти миллӣ маҳз бо заҳматҳои бемисли ин шахси фидокор имконпазир гардид.

Бо дили соф, нияти пок, эҳсоси баланди масъулият ва садоқати бепоён ба Ватан, Пешвои миллат - муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон давлатеро, ки рӯ ба таназзул ниҳода буд, ба як кишвари соҳибистиқлоли дорои нуфузи байналмилалӣ табдил намуданд.

Бо талошҳои пайваста ва иқдомҳои созандаи Сарвари давлат, садҳо иншооти азими стратегӣ, аз қабили нақбҳои “Истиқлол”, “Озодӣ”, “Шаҳристон” ва “Хатлон” сохта шуданд, ки онҳо на танҳо василаи пайванди вилоятҳо, балки рамзи “Ваҳдат” ва якпорчагии миллат мебошанд.

Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон роҳбари халқпарвар ва инсондӯст мебошанд. Ҳамеша дар канори мардум қарор дошта, ба ҳар гӯшаи дурдаст сафар карда, аз вазъи зиндагии сокинон огоҳ мегарданд, ба дарду ниёзашон гӯш дода, чораҳои амалӣ меандешанд. Маҳз ҳамин сидқ ва муҳаббат ба мардум аст, ки онкасро бо ифтихор "Пешвои миллат", "Падари Ватан" ва "Ҷони халқ" мехонанд.

Дар самти сиёсати хориҷӣ низ, таҳти раҳбарии Пешвои муаззами миллат, Тоҷикистон мавқеи устувор ва обрӯи баланд касб намудааст. Пешниҳодҳои муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон доир ба масъалаҳои муҳими ҷаҳонӣ ба монади об, иқлим ва амният аз ҷониби ҷомеаи ҷаҳонӣ бо самимият пазируфта шудаанд.

Имрӯз ҳамаи дастовардҳои кишвар сулҳу субот, ободӣ, пешрафти илм, рушди иҷтимоӣ ва иқтисодӣ, натиҷаи сиёсати бунёдгароёна ва хидматҳои содиқонаи Пешвои миллат мебошанд. Бо диди васеъ, ақли расо ва қалби пурмеҳр, Пешвои миллат Тоҷикистонро ба сӯи фардои дурахшон раҳнамоӣ менамоянд.

Бешак, хизматҳои таърихии муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар саҳифаҳои заррини давлатдории навини тоҷикон сабт гардида, барои наслҳои оянда ҳамчун намунаи фидокорӣ, садоқат ва ваҳдатгароӣ хизмат хоҳанд кард. Ӯ раҳнамои миллат ва нури чашми халқанд, симои барҷастае, ки таърих бо ифтихор аз он кас ёд хоҳад кард.

МАҚСУДА БОБОЕВА,ҷонишини директор оид ба таълим ва

тарбияи Коллеҷи омӯзгории шаҳри Панҷакент

Бо ташаббусу ибтикори бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни сафари расмии давлатӣ ба Ҷумҳурии Қирғизистон як қатор санадҳои муҳими давлатӣ миёни ду кишвари бо ҳам ҳамсоя баста шуд, бахусус Шартномаи тарафайни сарҳадӣ, ки ин оғози марҳилаи нав дар рушди ҳаматарафаи ду кишвар хоҳад буд.

Бо боварии комил метавон гуфт, ки ин ҳама аз Мактаби сулҳофарини Роҳбарии олии Тоҷикистон сарчашма гирифтааст, мо халқи тоҷик аз он ифтихор дорем, ки чунин роҳбари хирадманду мардумсолор, дурандешу сулҳофар, наҷотбахшу халқпарвар дорем.

Дар арсаи олам бо сарбаландӣ аз Пешвои сулҳҷӯву ваҳдатофарини худ мефахрему менозем, зеро ин фарзанди фарзонаи миллати тоҷик сулҳу ваҳдат ва дӯстиву рафоқатро дар меҳвари сиёсати дохиливу хориҷии фаъолияти худ қарор дода, бо давлатҳои хурду бузург аҳдномаи дўстӣ баста истодааст, ки ин аз сиёсатмадори сатҳи ҷаҳонӣ будани ӯ гувоҳ медиҳад:

СУЛҲ БО ИМЗОИ МОЁН МАРДУМОНИ ФАТҲЁБ,

МЕНАМОЯД НАҚШАҲОИ ҶАНГҶӮЁНРО ХАРОБ!

Ба имзо расидани Шартномаи сарҳадӣ миёни Тоҷикистону Қирғизистон ин худ оғози марҳилаи нави муносибат миёни халқҳои бо ҳам дӯсту хешу табор тоҷику қирғиз хоҳад буд. Табиист, ки баъди баста гардидани сарҳадҳо додугирифт миёни ин ду халқ коҳиш ёфта буд. Хешу таборон бо ҳам рафтуомад карда наметавонистанд, муносибатҳо канда шуда буданду халқ аз фироқи якдигар азият мекашиданд, ки ин боиси нигаронии тарафҳо гашта буд. Садҳо афсус, ки масъалаи сарҳад миёни ду давлат, боиси муноқишаҳои хунин ҳам гашта буд.

Роҳбари хирадсолори тоҷик, Ҷаноби Олӣ дар рӯзи нахустини ба сари ҳокимият омадан ба халқи тоҷик ваъда дода буданд, ки "МАН БА ШУМОЁН СУЛҲ МЕОРАМ" ва бори дигар ба ваъдаи хеш вафо бинмуда, расман сарҳадро кушоданд ва ба муноқишаҳои миёни ду кишвар нуқта гузоштанд.

Расидан ба ин рӯзи тақдирсозро халқи ду кишвари аз азал бо ҳам дӯст, тоҷику қирғиз солҳои тӯлонӣ интизорӣ мекашиданд.

Бо ташаббуси сарони ду кишвар низоъҳо бартараф ва сарҳадҳо кушода шуданд, ки барои халқи тоҷику қирғиз рўзи хотирмон ва фаромўшношуданӣ хоҳад буд. Сарони ду кишвар аҳди дустии абадӣ бастанд.

Умедворем, ин аҳди дӯстиву рафоқати ду халқи бо ҳам дӯст абадан устувор хоҳад буд. Мо мардуми тоҷик ин аҳдро асло наҳем шикаст ва барои густариш ёфтани муносибатҳо, расидан ба ҳадафҳо, пос доштани анъана ва расму оинҳои тарафайн якдилона азм ҳоҳем кард.

Рухшона ДАВЛАТШОЕВА, директори Литсей касбӣ саноатии насоҷии шаҳри Душанбе

Корупсия зуҳуроти номатлубест, ки эътимоди мардумро ба давлат коста гардонида, обрӯву эътибори онро коҳиш медиҳад барои рӯшди иқтисодиёти пинҳонӣ ва истифодаи ғайримақсадноки маблағҳои давлативу ҷамъиятӣ шароит фароҳам меорад ва дар маҷмуъ, боиси поймолшавии ҳуқуқи инсон ва заиф шудани пояҳои ахлоқии ҷомеа мегардад.