Дар ибтидои гузариш ба ҷомеаи навин солҳои аввали соҳибистиқлолии кишвар ба саҳнаи сиёсии кишвар як қатор равияву гуруҳҳои манфиатҷӯй ба вуҷуд омада буданд. Дар ин ҳолат Тоҷикистонро ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ фаро гирифт ва бародар бо бародару дӯст бо дӯст бо якдигар дастбагиребон шуданд. Нафароне, ки аз таъриху сиёсат бохабар буданд яқин тахмин мекарданд, ки ин давлату миллат бо ҳамин ҷанг ба нестӣ расида, дигар дар фазои геопалитикии дунё давлате бо номи Тоҷикистон боқӣ намемонад.

Аммо хушбахтона, Иҷлосияи тақдирсози 16-уми Шурои Олии Тоҷикистон ба ин хотима бахшид. Ин иҷлосия аз 16-уми ноябр то 2-уми декабри соли 1992 дар шаҳри Хуҷанд доир шуда, дар таърихи сиёсии халқи тоҷик дигаргунии куллӣ ба миён овард. Даъвати он иҷлосияи таърихӣ аз дарку зарурати ҳалли бетаъхири масъалаи муътадил сохтани вазъияти ҷамъиятию сиёсӣ ва пешгирӣ намудани моҷарои ҷанги шаҳрвандӣ шаҳодат медод. Ба кор шуруъ намудани ин иҷлосия халқи шарифи тоҷикро аз фаношавӣ ва давлати навини тоҷиконро аз парокандагӣ наҷот додааст.

Ба ин маънӣ, он рӯзҳои вазнини соли 1992 қуввае лозим буд, ки ҳарчи тезтар пеши ҷанги бародаркушро бигирад. Ба сифати чунин қувва намояндагони халқ дар Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон маҳсуб меёфтанд. Онҳо тавонистанд, ки бо такя ба бедории мардуми шарифи тоҷик ва ба чунин ҷунбиши саросарии Тоҷикистон алайҳи ҷаҳолат, роҳи халосиро аз бадбахтӣ дарёбанд. Бояд қайд кард, ки Шӯрои Олии Тоҷикистон даъвати дувоздаҳум сарфи назар аз он мавзуъ ва моҷароҳое, ки дар ҷаласаҳои он вуҷуд дошт, намунаи хислати демократии ҷомеаи Тоҷикистон маҳсуб мешуданд. Маҳз ин мақом, мартабаи олии намояндагӣ дар вазъияти бӯҳронӣ қудрат пайдо кард, ки ихтиёри давлатдориро ба даст оварда, пеши роҳи хатари нобудшавиро гирад.

Он на дар пойтахти мамлакат шаҳри Душанбе, балки дар шаҳри Хуҷанд баргузор гардидани иҷлосияи 16-ум аз он гувоҳи медод, ки дар мамлак, аз ҷумла дар пойтахт вазъият ниҳоят пурхатар буд, эътимод ба амният мавҷуд набуд. Мақомоти ҳокимият, аз ҷумла ҳокимияти қонунгузор низ ором фаъолият карда наметавонист. Он рӯзҳо ақлу хирад ва чашми баъзеҳоро ҳисси молу манфиат, мансабталошӣ кур карда буд. Барои онҳо аз гиряву нолаи тифлони бепадару бемодар, аз мотами волидайни ҷигарбандгумкарда дида, вазифаю мансаб ва дороию сарват афзалтар буданд. Ба ин маънӣ, вакилони мардумӣ ба ҳаммаи ин нооромиҳо нигоҳ накарда, ҳарчи зудтар сарҷамъ гардидани вакилону аз байн бурдани моҷарои ҷанги шаҳрвандӣ ва муайян намудани сарвари давлате, ки ҷомеаро сарҷамъ намояд, пешаи хеш намуданд.

Ҳамин тавр, иҷлосия фаъолияти пурсамари худро натиҷагирӣ карда, 186 нафар намояндаи халқ ба тарафдории вакили мардумӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон овоз доданд. Гуфтан ба маврид аст, ки тамоми мардуми кишвар интихоби ин ҷавонмарди миллат Эмомалӣ Раҳмонро ба вазифаи масъули Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо умедворӣ ба оянда пешвоз гирифтанд.

Аз ин бар меояд, ки таҷрибаи рӯзҳои гузашта нишон медиҳад, ки вакилони мардумӣ дар иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар интихоби сардори давлату миллати худ хатто накарда будаанд. Вақте он рӯзҳои пуртаҳлукаро бо ин рӯзҳои амну осоишта муқоиса мекунем, дигаргуниҳои азим пеши назарамон пайдо мешавад.

Ба ин маънӣ, аз хотираи баъзе иштирокчиёни он ва мардуми ҷумҳурие, ки он лаҳзаҳоро аз тариқи намоиши телевизионӣ бо чашмони хеш дида буданд, метавон хулоса баровард. Чунки ин сатрҳои ҳамон рӯзҳо интишорнамудаи воситаҳои ахбори омма ба мисли ҳуҷҷати таърихӣ лаҳзаҳои интихоби Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон-сарвари давлати тоҷиконро сабт кардааст.

Баъди он, ки Пешвои муаззами миллат Эмомалӣ Раҳмон Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардид дар муроҷиатномаи худ ба халқи шарифи Тоҷикистон иброз доштанд:

“Ҳамватанони азиз!

Падарону модарони меҳрубон ва хоҳару бародарони гиромӣ! Халқи мо имрӯз душвортарин ва фоҷианоктарин давраҳои таърихии хешро аз сар мегузарнад. Ҳақиқат талх аст, вале мо бояд иқрор шавем, ки қувваҳои муайян сабабгори фоҷиаи миллат гардиданд. Дар натиҷа будан ё набудани ҷумҳурии соҳибистиқлоли мо зери хатар мондааст. Ранҷбарону деҳқонон ва равшанфикрони миллат, ки дар фазои дӯстию рафоқат бо ҳам мезистанд, гирифтори фишору таъқиб шуда, ниҳоят иҷборан ба даст яроқ гирифтаанд. Натиҷаи ҷанги бародаркушӣ ба ҳама маълум аст. Даҳҳо ҳазор одами бегуноҳ шаҳиду маҷрӯҳ шуд. Имрӯз халқи тоҷик дар Ватан номи гурезаро касб карда, садҳо ҳазор одамон бехонаву дар ва сарсону саргардон шудааст. Таърих ёд надорад, ки халқи тоҷик хонаашро бо дасти худ оташ зада, деҳу деҳкада ва шаҳристонҳоро ба харобазор табдил дода бошад. Фоҷиаи падарон, модарон ва хоҳарони мо фоҷиаи миллат аст. Ҳамон миллате, ки ҳазорсолаҳо ин ҷониб ботамаддуни оламшумули хеш ва фарзандони нобиғаи худ машҳури ҷаҳон гардида буд. Имрӯз ҳар яки мо ба худ суол медиҳем: Чаро ва аз баҳри чӣ ин фоҷиа ба сари халқи мо омад? Ҷавоби савол ба ҳама маълум аст. Мубориза баҳри мансабу ҳокимият. Ин мубориза бо кадом роҳ пеш бурда шуд, ба халқ маълум аст”.

Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба аҳзоби сиёсӣ, ҳаракату созмонҳо, ба тамоми шаҳрвандони ҷумҳурӣ муроҷиатнома пешниҳод намуда, хусусан дар бораи пешомади Тоҷикистон изҳорот қабул карда буд. Ташаббускорона асосгузор, таҳия ва татбиқи амалии ҳамаи ин ҳуҷҷатҳои муҳим бевосита аз Раиси Шӯрои Олӣ вобаста буд. Раиси навинтихобшудаи Шӯрои Олии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон нахустин сухани худро аз ин оғоз мекарданд, ки: “Ман кори худро аз сулҳ сар хоҳам кард. Мо бояд ҳама ёру бародар бошем, то ки вазъро ором намоем. Ҳарчӣ аз дастам меояд, дар ин роҳ талош хоҳам кард”.

Аввалин изҳорот ва аввалин баёнияҳои Раиси Шӯрои Олии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон аз ояндаи нек башорат медоданд: “Ман ҷонамро барои осоиши кишвар фидо мекунам”, то охирин гурезаро ба ватан боз нагардонам, ором намешавам”, мо Тоҷикистони демократӣ, ҳуқуқбунёд ва дунявӣ барпо мекунем” мегуфтанд.

Қадамҳои аввалини Раиси Шӯрои Олӣ, суханрониҳояш ва муносибаташ дар ҷараёни маҷлис боварибахш буданд ва мардуми Тоҷикистону сиёсатмадорони дунёро эътиқодманд мекарданд. Махсусан, дар барқияе, ки дар он давра аз Созмони Миллали Муттаҳид омада буд, таъкид мешуданд, ки: “Мамоликӣ аъзои СММ бо диққат ба кори шумо назорат мекунад. Дар доираҳои асоси чунон мешуморанд, ки маҳз шумо масъулияти таърихиатонро эҳсос намуда, ҳамчун узви комилҳуқуқи Созмони Миллали Муттаҳид мемонед ва минбаъд ба Оинномаи СММ, ба ғояҳои озодӣ, сулҳ, адолат содиқ хоҳед монд. Ба анъанаҳои инсондӯстона ва наҷибонаи халқи тоҷик садоқат зоҳир намуда, барои дар саросари Тоҷикистон фароҳам овардани сулҳу осоиш тамоми корҳои аз дастатон омадаро ба ҷо меоред, номи неки халқи тоҷик ва обурую эътиборашро барқарор месозед. Мо созмонҳои ҳуқуқи башар тайёрем, ки дар ин раванд бо шумо кӯмак расонем”.

Дар заминаи чунин дастгириҳои созмонҳои башарӣ, дар ин фазои ноороми сиёсӣ ба сари давлат омадани муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон на танҳо ба бесарусомониҳои ҷанги бародаркушу азбайнравии миллати тоҷик хотима бахшиданд, балки дар ин давра ҳукумати қонунии ҷумҳуриро ташкил намуданд, ки боиси ба эътидол омадани вазъи сиёсию иҷтимоии кишвари азизамон гардида буд.

Расо 32 сол шуд, ки ҷумҳурии соҳибистиқлоламон таҳти роҳбарии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллати тоҷик, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон фаъолият дораду баҳри аз буҳрони амиқи иқтисодӣ ва иҷтимоӣ раҳо кардани Ватани азизамон, инчунин ба роҳ мондани алоқаҳои зич бо мамлакатҳои аъзои ИДМ ва дигар кишварҳои дунё сайъу кӯшиши зиёд ба харҷ дода истодаанд. Зеро шароити кунунии Тоҷикистони мустақили мо тақозо менамояд, ки ҳама аз як гиребон сар бароварда, ба манфиати халқу Ватани маҳбубамон ҳамдилона меҳнат намоем.

Аз ин рӯ, ҳар фарди ин ҷомеа комилан тарафдори ҷашнгирии солгардҳои бузурги Иҷлосияи тақдирсози Шӯрои Олии Тоҷикистон буда, ин рӯзро бо шукуҳу шаҳомати хосса таҷлил менамоянд. Чунки, Иҷлосияи таърихии 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҳаёти мардуми шарифи мо аҳамияти сиёсию стратегии муҳим дорад. Хусусан, он барои Тоҷикистону тоҷикистониён пеш аз ҳама умедҳои барбодрафтаро бозпас гардонид. Дар дилҳои мардум боварӣ ба ояндаи орому осударо аз нав бедор намуд. Бо баргузории ин Иҷлосия дар таърихи давлатсозии мо саҳифаи нав боз шуд, ки ин санаи муҳими рӯзгори халқи тоҷик дар он бо хатҳои заррин сабт гардид. Хиради азалии мардуми тоҷик, тамаддуни баланди миллат, таҳаммулпазирӣ ва рӯҳи муқаддас сабаб шуду вакилони мардумӣ бо якдигарфаҳмӣ қарорҳои лозимиро қабул карданд. Имрӯз баъди сипарӣ гаштани 32-сол мо ин рӯзи таърихию сиёсии миллатамонро ба некӣ ёдовар мешавем.

Аз ин рӯ, ҳамаи ин нуқтаҳо таърихи сиёсии кишвари навтаъсисамонро ифода менамоянд, ки онро бояд ба насли ҷавон омӯзонем ва ёдрас кунем, ки миллати азиятдидаи мо чунин рӯзҳои сахту мудҳишро аз сар гузарондааст. Дар ин замина доимо онҳо ҳушёриву зиракии сиёсиашонро аз даст надода, ба қиммати заҳматҳои сарвари давлатамон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон расида, сулҳу субот ва амнияти кишвари азизамонро чун гавҳараки чашм эмин нигоҳ доранд. Ҳар фарди солими кишвар ҳамеша дар ёд дошта бошанд, ки Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон оғози ба сулҳу салоҳ расидан ва сарманшаи давлатсозии навини тоҷикон маҳсуб меёбад.

Ғайратов Ш. А., - мудири кафедраи ҷомеашиносии Коллеҷи кӯҳии ба номи С. Юсупова

Бо ибтикори роҳбарияти Коллеҷи омӯзгории ба номи Хосият Махсумоваи шаҳри Душанбе дар кинотеатри “Ватан” бахшида ба Рӯзи Президент ва 32 -юмин солгардӣ Иҷлоисияи XVI - Шурои Олӣ чорабинии идонаи фарҳангӣ таҳти унвони “Пешвои миллат - роҳнамою қаҳрамони миллат" бо иштироки омӯзгорон, кормандон ва донишҷиёну меҳмонон дар сатҳи баланд баргузор гардид.

Дар чорабинии мазкур Шоири халқии Тоҷикистон, устод Муҳаммад Ғоиб, директори Коллеҷ, дотсент Зоир Ғафурӣ ва кормандону донишҷӯёни муассиса иштирок ва суханронӣ намуданд.

Нахуст директори Коллеҷ, номзади илмҳои филология, дотсент Ғафурӣ Зоир ҳозиринро ба муносибати 32-юмин солгарди Иҷлосияи XVI Шурои Олӣ ва Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон табрик гуфта, аз қаҳрамонию фидокорӣ, иқдомоти бузургу таърихӣ ва нақши арзишманди Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар пойдории сулҳу субот ва ваҳдати миллӣ сухан гуфт.

- Аз замони зимоми давлатдории навини тоҷиконро ба даст гирифтани фарзонафарзанди миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон фазилати хоссаи давлатдории тоҷикон бо шаҳомати тоза падид омад, ки муҳаррик ва меҳвари асосии он ҳимояву манфиатҳои олии миллӣ – таъмини истиқлолу озодӣ, тамомияти арзӣ, суботи сиёсӣ, ваҳдати миллӣ ва рушди устувори кишвар мебошад, - чунин изҳор дошт Зоир Ғафурӣ.

Дар идома Шоири халқии Тоҷикистон, Муҳаммад Ғоиб аз фидокориву қаҳрамонӣ, меҳнатҳои шабонарӯзӣ ва ташаббусҳои бузургу ҷаҳонии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ёдовар шуда, дар ситоиши ин абармарди миллат аз осори хеш шеърҳои баландмазмун қироат кард.

Мавриди зикр аст, ки барномаи фарҳангии омоданамудаи бахши фарҳанги назди шуъбаи тарбия ва кор бо ҷавонон иборат фарогири шеъру сурудҳо, рақсҳои мавзун ва дигар бахшҳои муҳим буда, ба чорабинӣ шукуҳи дигар бахшид. Инчунин, дар ин рӯз сарояндаҳои шинохта Тоҷиддин Раҳимзода, Тобиш Ҳилолӣ, Қобилҷон Зарифов ва дигарон ҳунарнамоӣ карданд.

Бо мақсади таҷлили сазовори 32-юмин солгарди Иҷлосияи XVI Шурои Олӣ ва Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Коллеҷ бо иштироки меҳмонон, кормандону омӯзгорон ва хонандагону донишҷӯён ҳамоиши тантанавӣ таҳти унвони “Иҷлосияи XVI Шурои олии Тоҷикистон ва нақши он дар таърихи миллати фарҳангсолори тоҷик” баргузор гардид.

Дар ҳамоиши мазкур ходими давлатию ҷамъиятии Тоҷикистон Мусоева Рафиқа Ғаниевна, шоир, ёвари раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон Акбар Абдулло, мутахассиси раёсати таҳлил ва ояндабинии сиёсати дохилии Маркази тадқиқоти стратегии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Ҷаҳонгири Маҳмадзоир иштирок ва суханронӣ намуданд.

Мавзуъҳои меҳварии ҳамоишро «Иҷлосияи тақдирсоз ва саҳми муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар эъмори Тоҷикистони навин», «Иҷлосия ва рушди давлатдории миллӣ», «Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Ҷашни саодатофар барои мардуми кишвар» ва амсоли инҳо дар бар мегирифт.

Зимни баромадҳо зикр карда шуд, ки Иҷлосияи таърихии 16 -уми Шурои Олӣ барои барқарорсозии сохти конститутсионии кишвар ва давлати демократӣ ва ҳуқуқбунёду дунявии Тоҷикистон оғози устувор бахшид ва заминаи нахустини ҳамдигарфаҳмиву ризоияти миллӣ ва сулҳи тоҷиконро фароҳам овард.

Инчунин гуфташуд, ки ҳанӯз дар лаҳзаҳои ҳассоси Иҷлосияи XVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Хуҷанд Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба қатъият изҳор намуда буд, ки: «Ман қасам ёд мекунам, ки тамоми донишу таҷрибаамро барои дар ҳар хона ва ҳар оила барқарор шудани сулҳ равона карда, барои гулгулшукуфии Ватани азизам садоқатмандона меҳнат мекунам». Дар воқеъ чунинҳам шуд ва Сарвали давлат бо донишу хиради азалӣ барои халқу миллати тоҷик хидматҳои мондагорро иҷро намуда, ба ҳар хонадони Тоҷикистон сулҳу салоҳро овард.

Дар идома қайд гардид, ки муайян гардидани рӯзи 16 ноябр ҳамчун “Рӯзи Президент” асосҳои ба худ хосро доро мебошад зеро аз ибтидои ҳамин рӯзи тақдирсоз ва муайянкунанда ояндаи рушди Тоҷикистон марҳилаи нави муҳими давлатдорӣ оғоз ёфта, Президенти тозаинтихобгардида ба иҷрои вазифа шурӯъ намуданд.

Ҳамзамон таъкид гардид, ки бо дарназардошти эҳтиром ва эътирофи хиради азалӣ, фазилати сиёсатмадориву давлатдории навини кишвар, ба даст овардан ва таъмин намудани сулҳу ваҳдати сартосарӣ ва болоравии обруву эътибори мақоми Тоҷикистони соҳибистиқлоли мо дар арсаи ҷаҳонӣ, ки ин паёмадҳо дар маҷмӯъ ба салоҳиятнокиву фаъолияти босамари Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон вобастагӣ дорад дар қонунгузории кишварамон рузи 16 ноябр ҳамчун “Рӯзи Президент” таҷассум ёфтааст.

Дар қисмати хотимавӣ роҳбарияти Коллеҷ бори дигар ҳозирин ва дар симои онҳо кулли мардуми шарифи кишварро ба муносибати ин ҷашнҳои таърихӣ самимона табрик гуфта, ба меҳмонон ва баромадкунандагон барои пешниҳоди маърузаҳои пурмуҳтаво ва саршор аз панду ҳикмат изҳори минадории амиқ баён намуд, ба кори ҳамоиш хотима бахшида шуд.

Имрӯз бо ташаббуси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Коллеҷи технологии шаҳри Душанбе бахшида ба Рӯзи Президент ва 32-солагии Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар мавзӯи “Тоҷикистон – маркази дипломатияи об ва сулҳи ҷаҳонӣ тавасути ташаббусҳои Пешвои миллат” ҳамоиши илмӣ – амалӣ баргузор гаридид.

Дар кори конфренсия академик Фарҳод Раҳимӣ, раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Рафиқа Мӯсоева, ходимияти намоёни давлатӣ, Рудобаи Мукаррам, раиси Кумитаи иҷроияи Ҳаракати ваҳдати миллӣ ва эҳёи Тоҷикистон, муовинони раиси Кумита, кормандони дастгоҳи марказии Кумита, роҳбарони муассисаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии шаҳри Душанбе ва минтақаи Ҳисор иштирок намудаанд.

Чорабиниро академик Фарҳод Раҳимӣ ифтитоҳ намуда, иброз дошт, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар самти эъмори ваҳдати миллӣ, ки аз рӯзҳои аввали фаъолияти худ ба сифати сарвари давлат ба мардуми шарифи тоҷик изҳор намуда буданд: «Ман кори худро аз сулҳ оғоз карда, ба мардуми азияткашидаи кишварам сулҳу оромӣ меорам», аз ояндаи неки халқи кишвар башорат медоданд.

“Дар ҳаёти осоишта Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон рисолати худро дар бунёди ду арзиши ҳаётӣ - сулҳ ва истиқлол медиданд, ки ҷанбаҳои ниҳоят зиндагисоз доранд. Пайваста дар ҳар як суханронии хеш оид ба ин ду арзиши ҳаётан муҳим ҳама вақт ишора менамоянд. Имсол аз соҳибистиқлол гардидани кишвари азизамон 33 сол сипарӣ шуд. Бо шарофати баргузор шудани Иҷлосияи 16-уми Шурои Олӣ дар ҷумҳурӣ марҳилаи нави ҳаётӣ, яъне гузоштани пойдевори сулҳ, таъмини ваҳдати миллӣ ва дар ин асос ба эътидол овардани самтҳои фаъолияти муҳими ҳаёти ҷамъиятӣ (иқтисодӣ, иҷтимоӣ, сиёсӣ, маънавӣ) оғоз гардид", - гуфт академик Фарҳод Раҳимӣ.

Дар идомаи ҳамоиш Корманди хизматнишондодаи илми Тоҷикистон, ходими намоёни давлативу ҷамъиятӣ Рафиқа Мӯсоева суханронӣ намуда, гуфт, Эмомалӣ Раҳмон шахсиятеанд, ки дар мушкилтарин давраи сарнавиштсози таърихӣ дар худ қувва, мардӣ ва ҷасорат пайдо намуда, барои халқи худ масъул шуда, сарварии давлати мустақили Тоҷикистонро бар уҳда гирифтанд.

«Расо 32 сол пеш, дар Иҷлосияи таърихии 16-ум мо таҳти роҳбарии Сарвари худ Эмомалӣ Раҳмон ба сӯи истиқлолияти комили сиёсӣ рӯ ниҳодем, ояндаи худро офаридем, ки ин орзуи аҷдодону гузаштагони миллати тоҷик буд. Эмомалӣ Раҳмон меъмори сулҳ ва эҳёкунандаи давлатдории миллати тоҷик буда, бо номи ӯ ҳама гуна пешравиҳои давлат ҳамоҳанг аст ва тамоми қарорҳои асосию стратегии муҳиме, ки дар солҳои соҳибистиқлолии давлат амалӣ гардиданд, маҳз бо шарофат ва сарварии ин марди наҷиб роҳандозӣ шудааст. Хотима додани ҷанги шаҳрвандӣ, баргардонидани тамоми гурезагони иҷборӣ ба Ватан, муттаҳидкунии ҷамъияти пароканда, барқарории сулҳ, ҷорӣ намудани принсипҳои демократии давлатдорӣ, пойдор намудани тараққиёти иқтисодии давлат аз дастовардҳое мебошанд, ки бо шарофати муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба даст омадаву имрӯз мо бо ифтихор аз онҳо ҳарф мезанем»,- гуфт Рафиқа Мӯсоева.

Ба таъкиди Рудобаи Мукаррам, бо соҳибистиқлол гардидани Ҷумҳурии Тоҷикистон мутаассифона, миллати тоҷик ба ҳаводиси тақдиршикан-ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ рӯ ба рӯ гардид, ки яке аз омилҳои асосии он дар сатҳи паст қарор доштани фарҳанги сиёсии ҷомеа, ҳувияти миллӣ, суст будани зимоми давлатдорӣ буд, ки роҳбарони ҳукумати онвақта натавонистанд зимоми давлатдориро идора кунанд.

“Хушбахтона, бо талошҳои хастанопазири Пешвои миллат бо такя ба неруи муқтадир ва қудратманди халқи тоҷик тавонистем, ки аз вартаи ноумедию нобасомониҳо миллатро наҷот диҳем, ки ин бурди миллати тоҷик таҳти сарварии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аст. Бо итминони комил гуфта метавонем, ки дар баробари оне, ки Пешвои миллат истеҳкомбахши муқтадири Истиқлолияти миллӣ аст, тавонистанд, ки бо сиёсати наҷибу дурбинона, ҳадафгир, созанда, бо фитрати ҳақталабӣ, имони комил, дидгоҳи васеъ ва дарки мафҳуми бузурги фарҳанги сиёсӣ, адолати иҷтимоӣ, мушкилнописандӣ, таҳаммулгароӣ, масъулиятшиносӣ дар заминаи ба эътидол овардани амнияти давлат ва ваҳдати миллӣ истиқлолияти миллати моро таҳким ва густариш бахшида, мақому манзалати Тоҷикистонро ба унвони як давлати соҳибистиқлол дар арсаи ҷаҳонӣ шарафмандона ҳимоят намоянд”, - гуфт Рудобаи Мукаррам.

Дар интиҳои ҳамоиш аз ҷониби донишҷӯёни Коллеҷи технологӣ ва Коллеҷи омӯзгории шаҳри Душанбе барномаи фарҳангӣ манзури иштирокдорон гардонида шуд.

Бо ба даст овардани Истиқлолидавлатӣ миллати тоҷик баҳри пойдории давлатдории хеш шакли идоракунии Президентиро ҳамчун намуди беҳтари идоракунии давлатӣ интихоб намуда, бо амали сохтани он дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ин ниҳод замина гузошта шуд. Дар Тоҷикистони соҳибистиқлол ин ниҳоди ҷадиди сиёсиву ҳуқуқие мебошад, ки дар он Президент ҳам сарвари давлат ва ҳам сарвари ҳокимяти иҷроия эътироф мешавад. Истилоҳи президент, ки дар Конститутсия Ҷумҳурии Тоҷикистон истифода мешавад ба шакли классикии ин ниҳоди мувофиқ аст. Таъсиси ниҳоди президентӣ дар Тоҷикистон бо назардошти маҳсули сабақҳои таърихӣ ва натиҷагириҳо аз самараи фаъолияти давлатдорони гузаштаи дохилию хориҷӣ ва имрӯза ба ҳисоб меравад.

Дар ин росто дар Ҷумҳурии Тоҷикистон истифода заминаҳои ҳуқуқӣ ба ниҳоди президентӣ эҳтирому манзалат қоил буда, рузи 16 ноябрро ҳамчун Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон эълом доштанд.

Воқеан, таҷлили ин рӯз натанҳо заминаи ҳуқуқӣ дорад, балки ҳамчун нишон эҳтиром ба роҳбари олии давлат инчунин заминаи таърихӣ низ дорад. Чунончӣ дар таърихи давлатдории тоҷикон ин таҷриба дида мешавад. Аз ҷумла тибқи баъзе сарчашмаҳои таърихӣ таҷлили ҷашни Наврӯзро маҳз ба тахт нишастани шоҳ Ҷамшед нисбат медиҳанд. Мутафаккири барҷастаи тоҷик Абурайхони Берунӣ оид ба ҷашни Наврӯз қайд менамояд, ки “...ва боз ид будани Наврӯзро чунин гуфтаанд, ки чун Ҷамшед барои худ тахт бисохт, дар ин рӯз бар он нишаст шуд ва ҷину шайётин онро бардоштанд ва ба як рӯз аз кӯҳи Дамованд ба Бобул омад ва мардум барои дидани ин амр дар шигифт шуданд ва ин рӯзро ид гирифтанд”. Аз ин бар меояд, ки таҷлил намудани Рӯзи президентӣ чун мақоми олии роҳбари меросияти таърихӣ буда, эҳёгари анъаноти аҷдодӣ мебошад.

Ҳамин тариқ, бо таҳлили масъалаи мазкур ба хулосае омадан мумкин аст, ки эълон доштани 16 ноябр ҳамчун Рӯзи Президети Ҷумҳурии Тоҷикистон падидаи фархунда ва талаботи саривақтӣ буда, баҳри таҳкими давлатдории миллӣ шароити мусод фароҳам хоҳад овард.

Мақсад аз рӯзи 16-уми ноябр дар он ифода меёбад, ки ибтидо аз ҳамин рӯзи тақдирсозу муайянкунандаи рушди минбаъдаи бомароми Тоҷикистон марҳилаи нави муҳими давлатӣ, яъне тибқи Конститутсияи давлатӣ, соҳибихтиёр дар Ҷумҳурии Тоҷикистон идоракунии президентӣ оғоз ёфта, Президенти тоза интихобгардида ба иҷрои вазифа шурӯъ намудааст.

Мо он ҳодисаҳои мудҳише, ки дар солҳои 90-уми асри ХХ рӯй дода буданд, ҳеҷ гоҳ фаромӯш карда наметавонем. Чандин модарон аз шавҳар, хоҳару бародар ва ҷигарбандони хеш ҷудо гардиданд, дар хонаву манзили мардум оташи ҷанги бародаркушро аланга доданд, ки ин ба валангор гардидани кишвари тоҷикон ва несту нобуд шудани эҳсоси ватандории мардум оварда расонид.

Ҷомеа боварӣ бар он дошт, ки рӯзе аз байни мардуми бономуси тоҷик фарзанди накӯе чун Рустами достон ба сари қудрат омада, ҳамаро ба якдиливу якпорчагӣ ва ваҳдату ягонагӣ даъват менамояд. Ин бовари амалӣ гардид ва шахсияти ватанхоҳу ватанпарвар Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз миёни халқ ба майдони сиёсат ворид шуда, зимоми давлатдориро ба даст гирифт.

Баробари ба сари қудрат омадани Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қалби зан-модари тоҷик аз нав ба зиндагӣ гарм шуд, зеро ин марди хирадманд тавонист фарзандони ин модаронро аз гурезагӣ баргардонад, бо ҷои истиқомат таъмин намояд, чароғи мурдаи ҳар як хонаи модари тоҷикро аз нав фурӯзон намояд. Ба оилаҳое, ки бе мард-сутуни хонадон монда буданд, сутуни хонадон гардид, то ин ки тавонанд дар роҳи зиндагӣ осуда қадам гузоранд.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун шахсияти сарсупурдаи халқу давлат дар баробари анҷоми рисолати бузургу сангини роҳбарӣ ҷиҳати боло бурдани сатҳи огоҳии ҷомеа ва ёдоварӣ аз хизматҳои фарзандони бонангу номуси миллат пайваста талош намуда, зимнан бо омӯзиш ва офаридани асарҳои илмӣ-тадқиқотӣ бар рушди илмҳои ҷамъиятӣ дар кишвар мусоидат менамоянд. Зимнан, ҳар як давраи нави таърихӣ аз буҳрону мушкилоти амиқе оғоз меёбад, ки барои оммаи мардум фазои тоқатфарсо меофарад. Маҳз дар чунин давраҳо ҷавонмардони ватандӯст бо матонату ҷасорати хоси худ шиносоӣ мешаванд ва давлату миллатро аз бузургтарин офатҳо наҷот мебахшанд. Намунаи барҷастаи чунин шахсиятҳо худи Пешвои миллати тоҷик муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошанд, ки Тоҷикистонро дар давраи гузариш аз сангинтарин буҳрон - ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ наҷот бахшида, миллати ҷафокашидаро ба саодатмандӣ ва ин рӯзҳои нек расониданд.

Хизматҳои Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои халқу Ватан хеле беназир буда, барои ҳар сокини ватандӯсту хештаншинос боиси арҷгузорӣ ва намунаи олии ватандорӣ ба ҳисоб меравад.

Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷони худро барои наҷоти халқаш сипар карда, ба миллат умри дубора бахшида, андешаи миллиро эҳё карда, Тоҷикистонро ободу машҳури дунё ва миллати тоҷикро сарбаланди олам гардониданд.

Мисралиев Ф.Д., ҷонишини директор оид ба корҳои таълимии Коллеҷи муҳандисию омӯзгории шаҳри Душанбе

Дар Коллеҷи технологии ба номи Абдулаҳад Қаҳҳорови шаҳри шаҳри Конибодом бахшида ба Рӯзи Президент ва 32 юмин солгарди Иҷлосияи 16 Шурои Олӣ конференсияи илмӣ назариявӣ таҳти унвони “Президент, Парчам ва садоқат ба арзишҳои миллӣ” баргузор гардид.

Дар оғози конференсия Суруди миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон дастаҷамъона суруда шуд. Директори коллеҷи технологӣ Замирахон Ирматова ба конференсия ҳусни ифтитоҳ бахшида, ҳозиринро рӯзи Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон самимона табрик намуда, дар бораи нақши нотакрору беҳамтои Эмомалӣ Раҳмон дар бунёди давлати навини тоҷикон суханронӣ кард.

Дар мавзуи “Пешвои миллат- кафили сулҳ ва амнияти миллӣ” сардори шуъбаи КДАМ дар шаҳри Конибодом Саидҷон Ҳакимов маърӯза намуд. Қайд кард, ки хизматҳои Эмомалӣ Раҳмон дар эҷоди роҳи сулҳу ваҳдат ҳеҷ гоҳ фаромӯш нахоҳад шуд. Эмомалӣ Раҳмон дар роҳи амнияти рушди Ҷумҳурии Тоҷикистон, бо риояи принсипҳои нигаҳдории сулҳу вахдати миллӣ, якпорчагии Ватан, пешгирии ҷангу ҳифз намудан аз фалокатҳо, тарғиби ғояи худшиносии миллӣ, посдории таърихи бостонии халқи тоҷик, иқдоми ташаббусҳои созанда ва некашон, бо ҷомеаи ҷаҳонӣ муаррифӣ гашта, муносибатҳои судманд барқарор намуда истодааст.

Муовини прокурори шаҳри Конибодом мушовири адлияи дараҷи 2 Собирҷон Ҷӯразода оид ба афзалияти таъмини волоияти қонун дар ҷомеа маъруза намуда иброз дошт, ки саҳми Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистнро дар рушди ҳамаи бахшҳои ҷомеа назаррас аст. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон марди олиму оқилу фозилу хирадмандест, ки давлатро аз фаноёбӣ наҷот дода, мардумро атрофаш мутаҳҳид ва ба қалби мардумаш шӯълаи умедро бедор ва бо қадамҳои қатъӣ ба сулҳу осоиш, рушду суботи минбаъда ҳидоят намуд.

Ҳамчунин, сархатиби масҷиди ҷомеаи марказии шаҳр Аббасхон Аброров, собиқадори мақомоти прокуратура Мавлонхон Наҷмиддинзода оид ба мавзӯъҳои “Президенти мо ифтихори мо”, “Эмомалӣ Раҳмон- паймонгари ҷонфидо дар роҳи Ватан” ва корманди муассисаи таълими Рухшед Тухтаев маъруза намуданд. Номбурдагон афзуданд, ки дар арсаи байналмилалӣ ҳамчун шахси сулҳофару сулҳпарвар, сарҷамъкунандаи миллату мардумсолор, амалисозандаи заҳматҳои ояндабинона баҳри рушду нумӯъ ва ободии Ватану фароҳам овардани шароити арзанда барои мардуми кишвар, ташаббускори ҳалли масъалаҳои глобалӣ шинохта шудани Пешвои миллат, Президенти Тоҷикистонро на танҳо сокинони кишвар, инчунин ҷаҳониён эътироф намудаанд.

Дар фарҷоми конференсия иштирокчиён мубодилаи афкор намуданд.

Яке аз дастовардҳои бузурги Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон барои ҷавонон ин таваҷҷуҳи бевосита ва ғамхоронаи Пешвои миллат ба насли ҷавони кишвар мебошад, ки дар баробари ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ зарурати ташаккул ва амалӣ намудани сиёсати давлатии ҷавононро пеш гирифт.

Ҳанӯз 13 марти соли 1992 Ҷумҳурии Тоҷикистон миёни Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил яке аз аввалинҳо шуда, санадҳои аввалин дар роҳи ташаккул ва инкишофёбии сиёсати давлатии ҷавонон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон, Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи сиёсати давлатии ҷавонон» – ро қабул намуд.

Пешвои муаззами миллат дар яке аз паёмҳояшон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон қайд намуданд, ки «мо бояд барои ҷавонон чунин шароите муҳайё созем ва онҳоро тарзе тарбия кунем, ки фарзандони мо дар зиндагӣ роҳи дурустро интихоб намоянд, илму донишҳои муосирро аз худ кунанд, касбу ҳунарҳои замонавиро омӯзанд ва оянда мақоми арзандаи худро дар ҷомеа соҳиб шаванд».

Дар асоси тағйиру иловаҳои 22 майи соли 2016 ба Конститутсияи кишвар барои ҷавонон вобаста ба иштирок дар ҳаёти сиёсӣ ва идоракунии давлат имконияти васеътар дода шуд, аз ҷумла синни интихоб шудан ба вакили Маҷлиси намояндагон, узви Маҷлиси миллӣ, пешниҳод ба номзадии Президент ва таъин шудан ба вазифаи судяҳои Суди Конститутсионӣ, Суди Олӣ, Суди Олии иқтисодӣ, судҳои Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон, вилоят ва шаҳри Душанбе аз 35 ба 30 поён карда шуд, ки ин барои ҷавонон имконият медиҳад, то онҳо бевосита дар ҳаёти сиёсии кишвар ва идоракунии давлат иштирок намуда, аз ҳуқуқҳои конститутсионии худ истифода намоянд. Пас аз ворид гардидани ин тағйиру иловаҳо иштироки ҷавонон дар ҳаёти сиёсӣ ва идоракунӣ тадриҷан рӯ ба афзоиш оварда, барои интихоб ва таъйин шудани онҳоро дар се шохаи ҳокимият заминаи ҳуқуқӣ фароҳам овард.

Имрӯз таваҷҷуҳи асосии Пешвои миллат дар самти баланд бардоштани маърифати ҷавонон мебошад, зеро маҳз бо ин роҳ ҷавонон аз таъриху фарҳанги халқи тоҷик, арзишҳои милливу умумибашарӣ ва равандҳои глобалии ҷаҳони муосир зиёдтар огоҳӣ пайдо менамоянд. Дар баробари ин, бо мақсади тарғибу ташвиқи баланд бардоштани маърифати илмии ҷавонон бо ташабус ва сарпарастии Пешвои миллат дар кишварамон ҳамасола озмунҳои ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст», «Илм-фурӯғи маърифат» ва «Тоҷикистон-ватани азизи ман» баргузор мегарданд, ки дар онҳо теъдоди зиёди ҷавонон ширкат меварзанд.

Дар маҷмуъ, мо ҷавонони даврони Истиқлол бо сарварии Пешвои миллатамон бо такя ба таърих, забон, фарҳанг, анъана, урфу одат ва маданияти миллӣ барои ҳифзу ҳимояи Ватани азизамон, ваҳдат, ягонагӣ, сулҳу субот, ҳифзи истиқлолият, ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд, таъмини зиндагии арзандаи халқ ва ҳифзи манфиатҳои миллиамон тамоми кӯшишҳоро намуда истодаем.

Фарзона АТОЕВА,

донишҷӯи курси 1-уми факултаи кори ҳамширагии

Колеҷи тибби шаҳри Турсунзода

Мардуми тоҷик дар шахсияти Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон президенти оқилу хирадманд, корозмуда, дорои савияи баланди роҳбарӣ ва ташаббускорӣ, инсони содиқ ба халқу ватанро дарёфт. Ин вафодории Сарвари давлат ба Ватан ва халқ дар он аст, ки аз нахустин лаҳзаҳои роҳбари давлат будан аз барқарор кардани сулҳу амонӣ дар ин сарзамин иқдом гирифтанд. Бо ваъдаи худ - «Ман ба шумо сулҳ меорам!» вафо карда, Тоҷикистонро ба кишвари амн табдил доданд.

Ба сифати Президент корнамоиҳои Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои халқу миллати мо хеле зиёданд, шуруъ аз чаҳор ҳадафи бузурги миллию стратегӣ то шоҳкорию корнамоиҳо ва ташаббусҳои сатҳи ҷаҳонӣ. Шоҳкории аввалин ин аст, ки Президенти маҳбуби мо дар аввалин кӯшишҳояшон мардуми пурҳаросу ҷафодидаро гирди як суфра ҷамъ оварданд, мардуми минтақаҳои мухталифи кишварро, ки ба ҳам кинаву адоват меварзиданд, бо ҳам пайванд сохтанд ва сулҳро дар кишвари ҷангзадаи мо сарбаландона барқарор намуданд. Пас аз иҷрои ин ваъда рисолати бузурги сулҳсозии Сарвари давлат оѓоз шуд. Ҷонибдори сулҳ будани эшон аз дохили мамлакат то минбарҳои сатҳи ҷаҳонӣ ҳувайдо шуд.

Давлатсозии мо бо роҳбарии Сарвари хирадманд аз сифр шуруъ гардид. Роҳбари давлат бо дасту дили гарм ба бунёди давлати навин оѓоз карданду Тоҷикистонро ба мамлакати биҳиштосо таюбдил доданд. Имрӯз кишвари мо яке аз амнтаринҳо дар сатҳи дунё эътироф гардидааст.

Рисолати сулҳофарӣ ва ҷонибдорӣ ба он аз ҷониби Пешвои миллат то ба минбарҳои баланди созмонҳои байналмилалӣ рафта мерасад. Дар ҷаҳон Президенти кишвари моро ҳамчун шахсияти сулҳофар шинохта, эътирофу эътиром мекунанд. Аз ҷумла, 24 сентябри соли 2024 Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар «Ҳамоиши Оянда» дар шаҳри Ню-Йорки Иёлоти Муттаҳидаи Амрико оид ба вазъи давлатҳои гирифтори ҷангу низоъ брози назар карда, пешниҳод намуданд, ки тавассути қатъномаи махсуси Созмони Милали Муттаҳид «Даҳсолаи таҳкими сулҳ ба хотири наслҳои оянда» қабул карда шавад.

«Имрӯз мо шоҳиди афзоиши низоъҳо дар манотиқи гуногуни ҷаҳон ҳастем, ки садҳо ҳазор талафоти ҷониро байни аҳолии осоишта дар пай доранд. Вақти он расидааст, ки мо аз иқдоми муассир барои тақвияти нақши асосии Созмони Милали Муттаҳид дар ҳалли низоъҳо ва барқарорсозии сулҳу субот дар сайёра кор бигирем», -изҳор доштанд Президенти Тоҷикистон.

Ҳамин тавр, Президенти мамлакат дар ҳар як маросиму саммитҳои сатҳи байналмилалии вобаста ба масъалаҳои сулҳ масъалаҳои мубрами ҷаҳониро пешниҳод месозанд, ки қобили дастгирӣ ва ҷонибдорианд. Чунин пешниҳодоти мубраму саривақтӣ бори аввал нест, ки аз ҷониби Пешвои миллат дар сатҳи ҷаҳони ҷонибдорӣ мегарданд. Ин масъала далели он аст, ки сарвари давлатӣ на танҳо ҳомии сулҳ дар кишвари худ, балки дар тамоми мамолики ҷаҳонанд.

Ин хизматҳои муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро ба инобат гирифта, дар роҳи сулҳофарӣ он касро ба унвонҳои сатҳи ҷаҳонӣ сарфароз гардонидаанд. Аз ҷумла, барои нақши бориз доштан дар таҳкими сулҳу истиқрори ваҳдат ба Пешвои миллат «Унвони олии фарҳангию сиёсии ҷомеаи Аврупо – Пешвои асри ХХI», медали тиллоӣ «Барои таҳкими сулҳу ризоияти байни халқҳо» ва мукофоти сулҳи Созмони Милали Муттаҳид тақдим намудаанд.

Дар маҷмӯъ, бояд гуфт, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун рамзи сулҳу амонӣ, бунёдгузори давлати навини тоҷикон, Пешвои тоҷикони тамоми ҷаҳон, ҳомии хал ва шахсияти маорифпарвару сиёсатмадори сатҳи олӣ эътироф шудааст. Бигзор, сулҳи Тоҷикистон бо Сарвари оқилу доно ва маҳбубаш доимо пойдор бошад.

Одиназода Латофат Амиршо,

директори Коллеҷи омӯзгории шаҳри Кӯлоб,

номзади илмҳои педагогӣ, дотсент

Вохӯрии раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон академик Фарҳод Раҳимӣ бо роҳбари Намояндагии Агентии Ҷопон оид ба ҳамкориҳои байналмилалӣ дар Тоҷикистон (JICA) Имай Сэйдзю доир гардид.

Дар оғози мулоқот академик Фарҳод Раҳимӣ дар бораи Кумита, муассисаҳои зерсохтори он, самтҳои фаъолият ва дурнамои рушди соҳаи таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ маълумоти мушаххас дода, таъкид кард, ки бо вуҷуди навтаъсис будани Кумита аллакай як қатор корҳо, аз қабили таҳияву бознигарии санадҳои танзимкунандаи фаъолият, нақшаву барномаҳои таълимӣ, афзоиши шумораи ихтисосҳои коргарӣ, таҳкими равобити байналмилалӣ, ба имзо расонидани санадҳои дуҷонибаи ҳамкорӣ бо шарикони рушд ва дигар корҳои марбут ба самти фаъолият иҷро гардиданд.

Дар идомаи суҳбат раиси Кумита масъалаи навсозӣ, таъмиру тармими муассисаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ, таҳкими пояи моддию техникии муассисаҳо, инчунин бо лавозимоти озмоишгоҳӣ, асбобу анҷом, техникаву технологияи зарурӣ, асбоби аёнӣ, китобҳои дарсиву модулҳои таълимӣ, дастурамалҳои корӣ ва тавсиявӣ таъмин намудани муассисаҳои таълимии таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбиро бо ҷаноби Имай Сэйдзю матраҳ намуд.

Дар рафти мулоқот ҷаноби Имай Сэйдзю ба академик Фарҳод Раҳимӣ ҷиҳати истиқболи гарму самимӣ изҳори сипос намуда, ба сатҳи баланди ҳамкории байни ду кишвар таъкид намуд. Ӯ муҳимияти талошҳои муштараки ду кишварро барои рушди зинаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ таъкид кард.

Имай Сэйдзю афзуд, ки Агентии Ҷопон оид ба ҳамкориҳои байналмилалӣ барои роҳандозӣ ва таҳкими ҳамкориҳои муштарак бо Кумита ҳамеша омода буда, дар доираи равобити дуҷониба омӯзгорони ризокори ҷопонӣ дар муассисаҳои таҳсилоти касбии сохтори Кумита ба омӯзгорону устоҳои таълимӣ-истеҳсолӣ нозукиҳои касбро бо назардошти талаботи пешқадами бозори меҳнати байналмилалӣ таълим дода, табодули донишу таҷриба мекунанд.

Бо таваҷҷуҳ ба он ки беш аз 30 дарсади аҳолии Ҷопон нафарони аз60-сола боло буда, кишвар барои ҷалби қувваи кории хориҷӣ ҳавасманд аст, Имай Сэйдзю иброз дошт, ки ҷиҳати ҷалби хатмкунандагони соҳибкасби муассисаҳои зерсохтори Кумита бо ҷойи кор дар Ҷопон мусоидат хоҳад кард.

Дар анҷоми мулоқот раиси Кумита пешниҳод кард, ки барои рушди ҳамкории минбаъда Кумита метавонад дар муассисаҳои зертобеъ курси омӯзиши забони ҷопониро ба роҳ монад ва ин пешниҳод аз ҷониби намояндагони JICA бо хушнудӣ пазируфта шуд.

Саҳми инсон дар таърих аз умдатарин масъалаҳои омӯзиш, таҳқиқ, арзёбӣ ва хулосабарорӣ мебошад. Ва аз Дунёи Қадим то ба имрӯз мавзуи баҳс интихоб шудааст: магар инсон таърихро офаридааст ё таърих аз хосияти фавқулодаи қонунмандии тараққиёт ва рушду инкишоф бархӯрдор аст?

Дар ҳар сурат, назария ва амалияи тақдири кишварҳои олам омили инсониро ҷузъи муайянкунандаи бунёди давлат ва такондиҳандаи ҳодисаҳои ҷамъиятӣ, аз ҷумла рушди давлатдорӣ, эътироф менамояд. Софокл таъкид мекунад: «Дар дунё қувваҳои бузург бисёранд. Аммо бузургтар аз Инсон дар табиат дигар неруе нест. Ӯ дар олам ғолибона қадам мезанад. Тамоми намуди қувваҳоро тавассути ақлу фаросати одамӣ паси сар карда. Лекин боз зӯрии Ақли Инсон дар он аст, ки ояндаро ҳушмандона пешгӯӣ карда метавонад».

Омӯзиши сифатҳои шахсият воситаи муҳимми дарки воқеияти имрӯз ва ояндабинии ҷараёни рушди ҷомеа мебошад. Ба хотири он ки тибқи таъкиди нобиғагони классик, «таърих чизе нест, ба ҷуз фаъолияти ба мақсад нигаронидашудаи инсон».

Ҳамзамон, бояд донист, ки сарчашмаи асосии мақсадгузорӣ, на шуури инсон, балки раванди воқеаҳои ҷамъиятӣ, олами объективӣ мебошад ва шахсро барои ҷуръат, тасмимгирию амал такон медиҳад. Сафарбар менамояд. Воқеият аст, ки ниёз ба амалро ногузир мегардонад.

Аз лиҳози дигар, ба таъбири академик И. Ковалченко, «ҳар насли таърихии инсоният дар давраи мушаххаси замон аз захираҳои таъйингардидаи моддӣ ва маънавие бархӯрдор аст, ки системаи муносибатҳои истеҳсолӣ, сиёсӣ, ва мадании давр онро фароҳам овардааст. Ва ин насл ҳангоми фаъолият қодир аст, фақат аз ҳамин захираҳо истифода намояд. Фаъолияти худро ташкил кунад.

Дуруст аст, ки дар натиҷаи амали мақсаднок ин захира ва ин имконот метавонанд такмил ва муносибатҳо тағйир ёбанд, аммо амал кардан, танҳо ва фақат дар доираи ана ҳамин имкониятҳо ва ана ҳамин захираҳо сурат гирифта метавонад».

Яъне фаъолияти раҳбари сиёсии ҷомеа, ки бо амри тақдир масъулияти сарвари миллат ба дӯши ӯ меафтад, дар доираи ду омил – моддӣ ва маънавӣ маҳдуд аст.

Таҳлил, баррасӣ ва арзёбии шахсияти раҳбари сиёсӣ аз он ҷиҳат ҳам қобили таваҷҷуҳ аст, ки сарфи назар аз замон ва мушкилоти рӯ ба рӯйи ҷомеа, фазилати ӯ муҳитсоз ва омили ташаккули навъи боварӣ, эътимод, ахлоқ ва маънавиёти табақаҳои гуногуни ҷомеа мегардад.

Яке аз самтҳои омӯзиши сифати шахсияти раҳбар, инъикоси фаъолияти ӯ дар ҳолати динамикӣ – қудрати пешрафт, ҳалли мушкилот ва сарнавишти сиёсии ҷомеа, ки новобаста аз иродаи зимомдори мамлакат арзи вуҷуд кардааст, маҳсуб мегардад.

Насли мо шоҳиди сиёсати амалии Сарвари кишвар дар мушкилтарин даврони давлатдории тоҷикон, охири асри ХХ ва нимаи аввали асри ХХI аст.

Ман, ҳамчун шаҳрванд, шоҳиди воқеӣ ва иштирокдори раванди сиёсати амалӣ зери раҳбарии Қаҳрамони миллати тоҷик, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳастам.

Аз ин лиҳоз, барои мо арзишмандии табиат ва нақши шахсияти Раҳбар дар тулуи мушкилнафаси давлатдории миллӣ, шароити ниҳоят сангини гирдоби таърихӣ, даврони тақдирсоз, қонунмандии ҷараёни тараққиёти ҷамъиятии замон чун оина равшан аст.

Волотарин сифати роҳнамо дар қудрати қабули қарор ва амалӣ кардани он дар чаҳорчӯбаи таъмини суботи миллӣ ва рушду тараққиёти мамлакат аён мегардад.

Нақшаи ба ниёзҳои мардумӣ ҷавобгӯ, тахассусмандона ва дақиқ пешбинигардидаи зина ба зина ба эътидол овардани вазъи мамлакат, нишонаи аслии ин сиёсат ба ҳисоб меравад.

Бузургтарин фоҷиа барои мардумони олам низоъ бар мабнои динӣ – мазҳабӣ ва миллӣ – маҳалгароӣ ба шумор меравад. Бо ангезаҳои умқӣ ва носолими руҳиву равонӣ, ки хосияти ҳамагонии қишрҳои васеи мардумиро касб мекунад, ҳаллу фасли чунин даргириҳо аз мушкилтарин вазифаҳои сарварони кишвар, ҳатто наслҳо мегардад. Ҳамасрони мо шоҳиди чунин воқеаҳои хуношоми тулонӣ дар Сурия, Ироқ, Яман, Сомали, Судон ва даҳҳо кишвари дигари олам мебошанд. Хирадмандии роҳбари давлат, дараҷаи олии тавони ҳаллу фасли мушкилоти инсонӣ, ки дар қазияи фалокати миллати тоҷик зуҳур гардид, аз сифатҳои олӣ ва фарқкунандаи Сарвари Тоҷикистон мебошад.

Дар баробари ин, дар шароити хазинаи холии давлат, кӯшиши умдаи ҳукумат – масъалаи бо нон таъмин кардани аҳолӣ буд.

Тавассути қабули қарорҳои ғайримаъмулӣ ба мардум заминҳои корам тақсим карда шуд. Дигар чораҳои фавқулодаи наҷот аз гуруснагӣ ва касалиҳои марбут ба ин вазъ рухдода, батадриҷ амалӣ гардиданд.

Роҳбари давлат муътақид аст, ки мавҷудияти инсон дар ҷомеа хосияти мухтор надорад. Маҳсули фазо, муҳит, вазъият ва воқеият аст. Рушди инсониро масъалаи ҳаётан муҳим ва замонати тараққии устувори имрӯзу ояндаи миллат эълон ва дар ин самт миллиардҳо сомонӣ сарф кард.

Чунин назария ва усули кор раванди мақсадноки стратегӣ гирифт.

Давлат бо тамоми неру кӯшиш мекунад, ки наврасону ҷавонони мамлакат бо тарбия ва таълими босифат фарогир бошанд. Дар бораи қонунҳои тараққиёти табиат, ҷамъият ва тафаккур тасаввуроти аниқ дошта, роҳ ва усули истифодаи онҳоро омӯзанд. Агар воқеияти объективӣ ба фазои субъективӣ таъсиррасон бошад, субъект низ мебояд ба ҳолати объективии ҷомеа таъсиргузор, фазосоз, аз ҳама муҳим, омил будани худро ба намоиш гузошта тавонад.

Зарурат ба таъкид аст, ки Илм, Дониш ва Маърифат аз ниёзҳои ҳаётан муҳимми ҷомеаи башарӣ ҳастанд.

Кӯшиши Сарвари кишвар, ки мо солҳо шунидем ва дидем, таъкиди он нуктаест, ки «сафарбар кардани тамоми неруи инсонӣ ба самти ягона – рушди донишу маърифат мебошад. Давроне хушбахт ҳисобида мешавад, ки бузургтарин фатҳ – расидан ба қуллаҳои дониш эътироф гардад» (Анри Сен–Симон).

Яке аз нишонаҳои хирадмандии Роҳбари давлат ҷиддан ба инобат гирифтани пешомадҳои фавқулода ва ғайриинтизори иқтисодӣ, иҷтимоии дохилӣ ва омилҳои берунии хосияти табиӣ ва геополитикидошта маҳсуб мегардад.

Муносибати Сарвари давлат дар ин маврид, аз дидгоҳи диалектикӣ бархӯрдор аст. Ӯ ба воқеият аз мавқеъ ва вусъати тағйирёбӣ, дигаргуншавӣ, инчунин, эҳтимоли таъсиррасонӣ ба вазъи иҷтимоӣ ва иқтисодии Тоҷикистон менигарад.

Ба ақидаи ӯ, инсон дар ҷаҳони бесарусомонӣ ва пешгӯинашаванда, бояд низоме коркард ва роҳандозӣ кунад, ки манфиатҳои миллат ва давлатро ҳимоя карда тавонад. Ҷомеаро дар ҳолати рушд ва ҷавобгӯ ба талаби замон нигоҳ дорад.

Ба андешаи мантиқии Роҳбари давлат, дар баробари омили ирсият, инсон маҳсули муносибатҳои ҷамъиятӣ аст. Тарбият, муҳит, донишу маърифат, таҷриба ва таҳлили муқоисавии таҳаввулоти зиндагӣ ва хулосаи дуруст баровардан аз он, барои ташаккули шахсият таъсири муайянкунандагӣ доранд.

Таҳлили назария ва амалияи сиёсии Сарвари кишвар аз он шаҳодат медиҳад, ки идеали асосии ӯ сохтани давлати миллӣ тавассути тарбияи ҳисси хештаншиносӣ ва худшиносии миллӣ, таъмини ваҳдати миллӣ бар пояи баланд бардоштани некуаҳволии мардум аст.

Мо эҳсос мекунем, ки ақидаҳои мазкур аз ҷаҳонбинӣ, маънавиёт ва эътиқодмандии бунёдии ин шахсияти бузург сарчашма мегиранд.

Солҳо, мутобиқ ба иҷрои вазифаҳои хизматӣ, ман Сардори давлатро дар сафарҳо ҳамроҳӣ кардаам.

Барои донистан, ӯ на танҳо одамонро ба ҳузури худ мепазирад, балки борҳо пеши мардум меравад, то шахсан ба аҳвол, кору бор ва рафти зиндагиашон шинос шавад.

Ҳар як сухану амалаш барои он такрорнашаванда ва ҷолиби таваҷҷуҳанд, ки натиҷаи таҳлили таҷрибаи зиндагӣ буда, дарбаргирандаи ниёзҳои рӯзафзун ва тағйирёбандаи талаботи ҷамъиятист.

Мо ҳангоми иҷрои вазифа эҳсос мекунем, ки Сарвари кишвар нисбат ба мавқеъ, супориш ва вазифаҳогузориҳои худ итминони комил дорад. Аз рӯйи зинаҳои ташаккул, камолоти давлат, пуштибонии мардуми одӣ аз ин сиёсат муътақид аст, ки роҳи интихобкардааш дуруст ва адолатхоҳона аст.

Эътиқодмандии Президент ба ормону орзуҳои худ аз асоси воқеӣ бархӯрдор мебошад. Он бар шуурнокии ҳақиқӣ, дарки воқеии вазъ дар дохили мамлакат, минтақа ва кишварҳое, ки тақдири Тоҷикистон бо онҳо алоқамандӣ дорад, асос ёфтааст.

Аз диди Роҳбари давлат, офарандаи таърих инсон аст. Ҳар шахс бояд масъулияти худро дар назди ҷамъият барои имрӯз ва оянда эҳсос кунад. Вазифаҳои худро донад. Онро бо дарки масъулият ва кулли имконоти руҳиву равонӣ ва ҷисмонӣ иҷро намояд.

Дар Осиёи Марказӣ Ҷумҳурии Тоҷикистон ягона кишваре буд, ки аз рӯзҳои аввали Истиқлол ба мушкилтарин шароити сиёсӣ-ҳарбӣ ва иқтисодӣ-иҷтимоӣ гирифтор шуд.

Аз лиҳози қаламрав, мавқеи ҷуғрофӣ, релеф, захираҳои замини корам, канданиҳои фоиданок, дар мавқеи ғайри қобили муқоиса бо дигар давлатҳо қарор дорад.

Дар ин маврид, Сарвари кишвар воқеиятро дарк карда, таъкид менамояд, ки имконоти тараққиёт ва пешрафти Тоҷикистон танҳо дар канданиҳои фоиданок ва мавқеи ҷуғрофиёии он нест. Аз захираҳои маънавӣ, ақл, фаросат, дониш, тахассусмандӣ ва дараҷаи рушди илму маърифат – захираҳои инсонӣ, иродатмандии саросарии миллӣ вобастагӣ дорад.

Роҳбари давлат ба хирад ва касбият чун муҳимтарин воситаҳои истеҳсолот ва такомули давлатдории миллӣ муносибат мекунад. Неруи аслии инсонро на дар мавҷудияти одии ҷисмонӣ, балки дар моҳияти ҷаҳонбинӣ ва руҳи ӯ ба инобат мегирад. Баҳо мегузорад.

Борҳо ман шоҳиди он будам, таъкид мекард, ки ягона маҳаки шинохти инсон – дарки манфиатҳои миллӣ, мувофиқати кору амали ӯ дар лаҳзаҳои барои давлат ҳалкунанда ва ҳаётан муҳим аён мегардад. На дар сухан ва шиорпардозӣ.

Ҳангоме ки мо дар бораи шахсияти Сарвари кишвар андеша мекунем, роҳи тайнамудаи ӯро дар зиндагӣ ба ёд меорем.

Ӯ дар оилаи деҳқон таваллуд ва бузург шудааст. Тамоми зинаҳои ҳаёти худро дар миёни мардуми одӣ дар меҳнат, заҳмат, омӯзиш ва андӯхтани донишу таҷриба сипарӣ кардааст.

Хулосаи мо ин аст, ки бузургтарин устоди Роҳбари давлат таҷрибаи рӯзгор аст.

Ҷомеа ҳамчун ҷузъи табиат дар давраҳои муайян, ҳассос ва хатарзои таърихӣ қудрати худро ба намоиш мегузорад. Таҷрибаи асрҳои аср дар хазинаҳои ирсии маънавиёти миллӣ маҳфуздоштаро аз худ нишон медиҳад.

Ҳамзамон, шахсияти бузург падидае нест, ки ба тарзи алоҳида, мухтор худро ҳамчун қаҳрамони фардӣ муаррифӣ кунад. Не. Баръакс. Шахсияти бузург онест, ки тамоми қудрати хешро барои хизмат ба ниёзҳои мардум равона кардааст.

Аз ҷумлаи сифатҳои инфиродии Роҳбари давлати Тоҷикистон, ки мавриди эътирофи умум гаштаанд, волотарин мақом дар байни аҳли сухан дорад. Болотарин манзалат дар иҷрои қавлу амал ӯрост. Ба ҳамин васила, шуҳрату шарафу обрӯ касб кард. Мардум ӯро Пешво хонд.

Шахсияти гениалӣ ормон, мақсад ва ниятҳои худро дар он шароит амалӣ мекунад, ки чунин нақш ба хислати маънавиёти мардумӣ ва муҳити зиндагӣ созгор ояд.

Эҳёи миллат барои Роҳбари давлат аз масъалаҳои муҳимтарин ба ҳисоб меравад. Маҳз ба ҳамин хотир, бо супориши ӯ китоби «Тоҷикон»-и Бобоҷон Ғафуров нашр ва ба ҳар як хонадони тоҷик туҳфа карда шуд. «Шоҳнома»-и Абулқосими Фирдавсиро чун қуръони Аҷам эътироф ва китоби рӯйимизии ҳар фарди ватанпарвар эълон кард.

Таҳлили сифатии фаъолони ба саҳнаи сиёсии солҳои навадуми асри гузашта воридшуда – яке аз фоҷиабортарин давраи таърихии миллати тоҷик, нишонгари он аст, ки бидуни чунин шахсияти бузурге мисли Эмомалӣ Раҳмон, расидани миллати парокандагашта ба сулҳу субот ва таъсиси давлати ягонаи соҳибистиқлол ва ба пайроҳаи рушд раҳнамун сохтани он, ғайриимкон буд.

Ҳамзамон бо ин, мо ҷонибдори он ақида ҳастем, ки зуҳуроти муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон чун шахсияти фавқулодаи сиёсӣ дар таърихи миллати тоҷик, падидаи ғайриинтизор нест. Ӯ ифодакунандаи рушду камол, хираду андешаи таърихии миллати тоҷик дар роҳи Истиқлоли давлатӣ, маҳсули асрҳост, ки дар нақши ин абармарди сиёсат таҷассум ёфт. Эҳёгари ормону орзуҳои миллат дар ҳазораи ахир гашт.

Ҷойи сипос, хотиррасонӣ ва таъкид аст, ки дар муддати зиёда аз се даҳсолаи ахир, таҳти роҳбарии муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таълимоти назариявӣ ва таҷрибаи амалӣ дар масъалаи таъсис, рушд, инкишоф ва ҳимояи сохти давлатдории миллӣ коркард ва роҳандозӣ гардид.

Аз худ кардан, инкишоф додан ва амалӣ намудани ин таълимот аз муҳимтарин вазифаҳои наслҳои имрӯзу фардо, ҳамчун замонати пойдорӣ, субот ва тараққии миллӣ мебошад.

Хотирот шакли ифодаи мавқеи шахсӣ аст.

Мо ҳамасрон, ҳамкорон, ҳамсафон ва шоҳидони даврони ҳокимияти муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳастем.

Рӯзу моҳу солҳо моли таърих мешаванд.

Чун воқеият шакли субъективии дарки ҳастист, бидуни шубҳа, дар бораи шахсиятҳои фавқулодаи таърихӣ низ, садсолаҳо тафсир ва тавсифномаҳо идома хоҳанд ёфт.

Ин зуҳуроти одӣ ва маъмулии таҷрибаи таърихи инсоният аст.

Насли охири асри ХХ ва оғози нимаи аввали асри ХХI мушоҳидачии фаъоли заҳматҳои бузурги муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар сиёсати амалии давлатдорӣ – ташкил ва раҳбарии ҳукумат, пешбурди кори соҳаҳои ҳаётан муҳим ва тақдирсози сиёсати дохилӣ ва хориҷии мамлакат, коркард ва роҳандозии соҳаҳои ҳаётан муҳимми давлатдорӣ – иқтисодӣ, иҷтимоӣ, амниятӣ, мудофиавӣ, илм, маориф ва фарҳанг мебошад.

«Тасдиқ мегардад, ки истеъдод ва зуҳуроти шахсияти фавқулодаи таърихӣ хосияти модарзодӣ дорад». Ин хулосаи Гегел низ дар сифатҳои муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон воқеияти истисноӣ нест.

Агар бунёдгузори давлати тоҷикон нобиғагии худро дар сиёсат ба аҳли башар нишон дода бошад, шахсияти ӯ низ барои мо ба ҳамин дараҷа омӯзанда аст.

Аммо ҳақиқати таърихиро бояд эътироф намуд.

То замони Истиқлол тадқиқоти мустақили мукаммали бунёдии ба низом даровардашудаи академӣ нисбат ба таърихи қадимтарин, қадим, асрҳои миёна ва нав аз ҷониби олимони маъруфи тоҷик, рус, шуравӣ ва байналхалқӣ анҷом ёфта буд.

Нобиғагии муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар он аст, ки дар натиҷаи тадқиқи мавод ва таҷрибаи таърихӣ, махсусан воқеияти талхи солҳои аввали мустақилият дар ҳаёти халқи тоҷик, муборизаҳои шадиди геополитикии муосир ва зарурати ҳаётии ҳифзи манфиатҳои миллии Тоҷикистон, бо таълифи асар ва суханрониҳои андешамандонаи дар умқи фикр сайқалдида, консепсияи Истиқлоли давлатӣ, масъалаҳои хештаншиносӣ ва худшиносии миллиро илман коркард ва ба ҳамватанон пешкаш кард.

Дар рафтор, гуфтор ва зиндагии муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ҳамчун инсон ман шахсияти поктинат, одӣ, хоксор, фурӯтан, хушсуҳбат, нектабиат, ҳимматбаланд, фарди доно ва роҳбари тавоно, фасеҳгуфтор, марди худогоҳу ватандӯст, эҳёгари анъана ва бузургии ниёкон, таърихофарин, пайвандгари тоҷикон, ангезандаи руҳи миллӣ, муҳофизи Ватан, масъулиятшинос, руҳбахш, пуркору накукору пурсаъю қарин ба одамони меҳнатӣ ва дардошноро дарёфтам.

Ӯ воқеан, меҳнатдӯст ва заҳматқарин аст.

Дар шоҳидӣ ва пеши назари мо садҳо, ҳазорҳо амале ба намоиш гузошт, ки ӯро ҳамчун ҷавонмард, фарзанди баруманди ин сарзамин, ҷонфидо ба хотири сулҳу субот, ваҳдат, якпорчагии Ватан, обрӯ, манзалат ва тақдири таърихии миллат ва давлати тоҷикон муаррифӣ кард.

Масъулияти таъмини амнияти мамлакат, ки солҳо ба дӯши банда гузошта шудааст, воқеан, ҳамарӯза сайқали дониш, таҷриба ва касбиятро тақозо мекунад.

Бояд эътироф намуд, ки Роҳбари давлат ҳангоми баррасӣ, таҳлил ва арзёбии маълумот, дараҷаи баланди истеъдоди фитрӣ, тавони расидан ба моҳияти масъала, дарк кардани тазоде, ки аз аломатҳои зоҳирии маълумот ба қонунмандӣ ва умқи падидаи ҷолиби таваҷҷуҳ мебарад, муносибат мекунад.

Дар қабули қарор иродатмандӣ, солорӣ ва мустақилияти омӯзанда аз худ нишон медиҳад. Моро низ ба чунин муносибат ба ҳама гуна далел водор месозад.

Хирад ва таҳаммулпазирии Роҳбари давлат бо вуҷуди серталабӣ, дар муносибат бо аъзои Ҳукумат, роҳбарони дараҷаҳои гуногуни мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатӣ, дар лаҳзаҳои ҳассос, мураккаб ва гоҳо нобарории иҷрои вазифаҳои хизматӣ, барои ҳама гуна сатҳҳои мақомот намунаи барҷастаи омӯзиш, таҷрибаандӯзӣ, арзёбӣ ва хулосабарорӣ аст.

Дар бораи роҳ, усул, маърифат, назокат, муошират ва фарҳанги волои идории муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон месазад тадқиқоти тахассусмандонаи академии шоистаи илмӣ ба анҷом расад. Ва он ҳамчун мактаби раҳбарии давлатдории миллии намунаи ибрат, мавриди истифодаи наслҳо қарор гирад.

С. ЯТИМОВ

Бознашр аз рӯзномаи "Ҷумҳурият"

Имрӯз Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба сиву як қонун имзо гузоштанд. Қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба ворид намудани тағйиру иловаҳо ба кодексҳои маданӣ, мурофиавии иқтисодӣ, ҳуқуқвайронкуии маъмурӣ, ба қонунҳо «Дар бораи ғалла ва маҳсулоти коркарди он», «Дар бораи ҳифзи муҳити зист», «Дар бораи сайёҳӣ», «Дар бораи кумакҳои унвонии иҷтимоӣ», аз ҷумлаи онҳо мебошанд.

Қонунҳои баимзорасида барои рушди босуръати иҷтимоию иқтисодии кишвар, ҳифзи табиат, қонунияту тартибот ва баланд бардоштани сатҳу сифати зиндагии мардум равона шудаанд.

Қонунҳо дар матбуот нашр карда мешаванд.

Имрӯз дар Коллеҷи технологии шаҳри Душанбе маросими ҷоизасупорӣ ба ғолибони даври ниҳоии олимпиадаи ҷумҳуриявии донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти миёнаи касбии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз рӯйи фанҳои таълимии физика, химия, биология, математика ва технологияи информатсионӣ баргузор гардид.

Дар олимпиадаи мазкур академик Фарҳод Раҳимӣ, Раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Давлатзода Баҳрулло, муовини якуми Раиси Кумита, директорони коллеҷҳо, омӯзгорон, донишҷӯён иштирок ва суханронӣ намуданд.

Дар рафти маросими тантанавӣ қайд гардид, ки олимпиадаи мазкур бахшида ба “Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф” эълон шудани солҳои 2020-2040 ва барои дарёфти “Ҷоми Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон” доир гардид.

Фарҳод Раҳимӣ, Раиси Кумита оид ба таҳслоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, гуфт, олимпиада дар доираи дастуру ҳидоятҳои Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо мақсади рушди тафаккури техникӣ, тарғиби ҷаҳонбинии илмӣ, тавсеаи ихтироъкорию навоварӣ, ҳамгироии илм бо истеҳсолот ва ҷалби бештари донишҷӯён ба омӯзиши фанҳои табиӣ, дақиқ ва риёзӣ баргузор гардид.

Иттилоъ дода шуд, ки даври ниҳоии олимпиада 355 нафар иштирок карда, аз миёни онҳо беҳтаринҳо сазовори ҷойҳои 1, 2 ва 3 шуданд. Азрӯи хулосабарории ҳайати ҳакамон ғолибони озмун аз рӯи номинатияҳоба таври зайл муайян шуданд:

Номинатсияи биология:

Юсуфов Ширинбек - Коллеҷи тиббии шаҳри Панҷакент (ҷойи 1)

Кабирова Ҷонова - Коллеҷи омӯзгории ба номи Х. Махсумова (ҷойи 2)

Умарова Саида - Коллеҷи тиббии шаҳри Бохтар (ҷойи 2)

Набиева Шифо - Коллеҷи технологӣ-фарматсевтии Тоҷикистон (ҷойи 3)

Саидаҳматова Бибиоиша - Коллеҷи тиббии ноҳияи Ёвон (ҷойи 3)

Номинатсияи технологияи информатсионӣ:

Абдуллоев Муҳаммадраҷаб - Коллеҷи технологӣ-фарматсевтии Тоҷикистон (ҷойи 1)

Мақсудов Саидҷалол - Коллеҷи информатика ва техникаи компютерии шаҳри Душанбе (ҷойи 2)

Бобоҷонзода Билолҷон - Коллеҷи тиббии шаҳри Ваҳдат (ҷойи 3)

Номинатсияи математика

Ҷумаев Алишер - Коллеҷи технологӣ-фарматсевтии Тоҷикистон (ҷойи 1)

Қодири Абдуқодир - Коллеҷи техникии ДТТ (ҷойи 2)

Маҳмадизода Салмоншоҳ - Коллеҷи информатика ва техникаи компютерии шаҳри Душанбе (ҷойи 2)

Муродалиев Ҳикматулло - Коллеҷи тиббӣ-иҷтимоии шаҳри Левакант (ҷойи 3)

Холмуродова Фотима - Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ (ҷойи 3)

Номинатсияи физика

Худойбердиева Мунира - Коллеҷи технологӣ-фарматсевтии Тоҷикистон (ҷойи 1)

Ғуломова Меҳрона - Коллеҷи тиббии шаҳри Конибодом (ҷойи 2)

Имомурзоева Дилдора - Коллеҷи тиббии ноҳияи Ёвон (ҷойи 2)

Зобичаева Фарида - Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ (ҷойи 3)

Абдуллоев Зубайдулло - Коллеҷи тиббии шаҳри Кӯлоб (ҷойи 3)

Сайдуллоев Ҳасан - Коллеҷи техникии ДТТ (ҷойи 3)

Номинатсияи химия

Чунаев Арслонбек - -Коллеҷи технологӣ-фарматсевтии Тоҷикистон (ҷойи 1)

Мутрибаи Худоёр - Коллеҷи тиббии шаҳри Кӯлоб (ҷойи 2)

Рустамзода Садриддин - Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ (ҷойи 2)

Шеров Собирҷон - Коллеҷи тиббӣ-иҷтимоии шаҳри Левакант (ҷойи 2)

Шоимардонова Сафина - Коллеҷи тиббии ноҳияи Ёвон (ҷойи 3)

Ба ғолибон, ҷом, диплом ва туҳфаҳои хотиравӣ тақдим гардид. Ҳамзамон, онҳое, ки холи нисбатан баландтар доштанд, бо “Ифтихорнома”-и Кумитаи тадорукот сарфароз дониста шуданд.

Аз рӯи натиҷагирии шумораи бештари ҷоизадорон дастаи олимпии Коллеҷи технологӣ-фарматсевтии Тоҷикистон сазоври мақоми якум, Коллеҷи тиббии ҷумҳуриявӣ соҳиби ҷойи дуюм ва Коллеҷи тиббии шаҳри Бохтар барандаи ҷойи сеюм эълон шуданд. Ҳамзамон, роҳбарони як қатор барои саҳмгузорӣ дар ташкил ва баргузории олимипада бо “Сипоснома”-и Кумита қадрдонӣ карда шуданд.

10 ноябр дар шаҳри Риёз Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳошияи Саммити муштараки ғайринавбатии арабию исломӣ бо Вазири сармоягузории Арабистони Саудӣ Холид Ал-Фолиҳ мулоқот намуданд.

Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид доштанд, ки рушду тавсеаи робитаҳо дар соҳаи тиҷорату иқтисод яке аз самтҳои асосии ҳамкорӣ мебошад.

Баргузории мунтазами нишастҳои Комиссияи байниҳукуматии Тоҷикистону Арабистони Саудӣ ва анҷуманҳои соҳибкорӣ, намоишгоҳҳои маҳсулот ва таъсиси Фонди муштараки Тоҷикистону Арабистони Саудӣ оид ба маблағгузории лоиҳаҳои сармоягузорӣ бар суди кор номида шуд.

Гуфта шуд, ки миёни ду кишвар оид ба татбиқи лоиҳаҳои муштараки сармоягузорӣ дар самтҳои саноати сабук, хӯрокворӣ, металлургӣ, дорусозӣ, инчунин энергетика ва кишоварзӣ имкониятҳои зиёд мавҷуд аст.Бунёди марказҳои логистикии муосир, корхонаҳои муштараки саноатӣ амри зарурӣ дониста шуд.

Роҳандозии хатсайри мустақим дар масири Душанбе-Ҷидда-Душанбе аз моҳи марти соли 2023 натиҷаи хуб барои густариши робитаҳои судбахш арзёбӣ гардид. Изҳори умед карда шуд, ки хатсайри мустақим дар масири Душанбе-Риёз-Душанбе низ роҳандозӣ шуда, дар ин замина сафари сайёҳони саудӣ ба Тоҷикистон афзоиш хоҳад ёфт.

11 ноябр Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар шаҳри Риёзи Подшоҳии Арабистони Саудӣ дар Ҳамоиши муштараки ғайринавбатии арабию исломӣ иштирок ва суханронӣ намуданд.

Президенти кишвари мо муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нахуст ба ҷониби Арабистони Саудӣ барои ҳусни пазироӣ ва сатҳи баланди барпо кардани ин ҳамоиш изҳори сипос карданд.

Сарвари давлати мо баргузории онро барои баррасии вазъ дар Фаластин ва Лубнон иқдоми саривақтӣ ва муҳим шумурданд.

“Шиддат гирифтани задухурдҳои мусаллаҳона ва тамоюли тавсеаи майдони онҳо, инчунин печидатар шудани буҳрони башарӣ дар ин минтақа боиси нигаронии амиқи мо гардидааст”-изҳор доштанд Президенти кишвари мо муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон.

Таъкид гардид, ки бо гузашти зиёда аз як сол аз оғози задухурдҳои мусаллаҳона дар минтақаи Ғаззаи Фаластин ҳама гуна талошҳо дар роҳи эҷоди мусолиҳа миёни ҷонибҳои даргир бенатиҷа боқӣ мондаанд.

Роҳбари давлати мо муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон изҳор доштанд, ки “мо бори дигар аз тарафҳои даргир даъват менамоем, ки ҳамаи ихтилофотро танҳо аз роҳҳои гуфтушунид ва тавассути абзорҳои дипломатӣ бо истинод ба усулу меъёрҳои эътирофшудаи ҳуқуқи байналмилалӣ, бахусус Оинномаи Созмони Милал ҳал намоянд”.

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз тақвияти нақши ҳамоҳангсози Созмони Милали Муттаҳид ва ҳар гуна талошҳои дигари созмонҳои бонуфузи байналмилалӣ, аз ҷумла Созмони Ҳамкории Исломӣ барои ба эътидол овардани вазъ дар минтақа ҷонибдорӣ намуданд.

Дар ин зимн аз ҳамаи кишварҳои минтақа ва ҷаҳон даъват карда шуд, ки бо мақсади пешгирӣ аз як ҷанги доманадор дар минтақаи Ховари Миёна дар рӯҳияи ҳамбастагӣ ва ҳусни эътимоду созандагӣ иқдомҳои бештар муассир андешанд.

Гуфта шуд, ки ҳалли воқеии қазияи Фаластин ва таъмини сулҳи одилонаву пойдор дар минтақа танҳо тавассути иҷрои қатъномаҳои Созмони Милали Муттаҳид оид ба ташкили Давлати мустақилу соҳибихтиёри Фаластин имконпазир мебошад.

“Тоҷикистон аз таъсиси Давлати Фаластин бо пойтахти он дар Байтулмуқаддаси Шарқӣ дар марзҳои соли 1967 ҷонибдорӣ мекунад”-иброз доштанд Роҳбари давлати мо муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон.

Ба андешаи Президенти кишвари мо, ин роҳест, ки тавассути он мардуми Фаластин метавонанд ҳаққи аслии миллии худро ҳамчун субъекти мустақили ҷомеаи ҷаҳонӣ дар асоси усулҳои эътирофшудаи муносибатҳои байнидавлатӣ амалӣ намоянд.

Дар ин замина, дастгирӣ аз саъю кӯшишҳои минбаъда барои аз нав оғоз кардани раванди муколамаи бисёрҷонибаи сиёсӣ барои ноил шудан ба ҳалли қазия муҳим арзёбӣ гардид.

Зарур шумурда шуд, ки дар марҳалаи кунунӣ кишварҳои аъзои Созмон дар асоси нақшаи мақсадноки башардӯстона барои расонидани кумакҳои лозима ва таъхирнопазир ба мардуми Фаластин тадбирҳои муассир андешанд.

Сарвари давлати мо муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид намуданд, ки Тоҷикистон ба қадри имкон дар ин кор саҳм гирифтааст ва дар оянда низ ҳисса хоҳад гузошт.

Президенти кишвари мо бори дигар аз пешниҳоди Тоҷикистон дар ҷаласаи 79-уми Маҷмаи Умумии Созмони Милали Муттаҳид оид ба қабули қатъномаи махсус дар бораи эълон кардани “Даҳсолаи таҳкими сулҳ ба хотири наслҳои оянда”, ки дорои ҳадафи сулҳофарӣ ва ҳалли мусолиматомези низоъҳо дар ҷаҳон мебошад, ёдовар шуданд.

Дар фароварди сухан Сарвари давлати мо муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон изҳори бовар намуданд, ки натиҷаҳои ҳамоиши имрӯза ба раванди мусбати ҳалли қазияи Фаластин мусоидат хоҳад кард.

Имрӯз дар Коллеҷи технологии шаҳри Душанбе дар ҳошияи баргузории олимпиадаи ҷумҳуриявии донишҷўёни муассисаҳои таҳсилоти миёнаи касбии Ҷумҳурии Тоҷикистон озмоишгоҳ-синфхонаҳои таълимӣ аз фанҳои физика, химия ва биология ифтитоҳ карда шуд.

Дар расми ифтитоҳи озмоишгоҳ-синфхонаҳои мазкур академик Фарҳод Раҳимӣ, Раиси Кумита оид ба таҳслоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, муовинони раис ва омӯзгорону донишҷӯёни муассиса иштирок намуданд.

Раиси Кумита иброз намуд, ки синфхона-озмоишгоҳҳои мазкур дар асоси дастуру супоришҳои Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар доираи амалишавии “Бистсолаи омўзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф” эълон шудани солҳои 2020-2040 ташкил карда шудаанд. Озмоишгоҳҳо бо тамоми таҷҳизоту лавозимоти зарурӣ муҷаҳҳаз буда, имкониятҳои гузаронидани корҳои озмоишӣ ва назоратиро дар раванди дарсҳои амалӣ боз ҳам беҳтар менамояд. Таҷҳизоти зарурии замонавӣ ва иқтидори зеҳнию малакаи омӯзгорону донишҷён дар самти омӯзиши фанҳои мазкур ба озмоишгоҳ имкон медиҳад, оид ба муайян намудани хосиятҳои физикию механикӣ ва химиявии масолеҳи мухталиф санҷишҳо гузаронда, рақаму далел ва маълумоти заруриро пайдо намоянд.

Таъкид шуд, ки дар доираи гузаронидани озмоишҳо бо истифодаи таҷҳизоти маъмулии анъанавӣ ва муосири технологӣ бо услуби мухталиф аз интихоб, ҷудо кардан ва дастрас намудани маводи намунавӣ то пешниҳоди хулоса, чандин анвои амалиёти санҷишӣ гузаронида мешавад.

Қайд гардид, ки озмоишгоҳҳои нави ҳамқадами замон низоми таълим ва раванди дарсгузариро дар муассиса ба стандартҳои ҷаҳонӣ мутобиқ гардонида, омили рушди бонизоми муассиса ва боло рафтани мавқеи он мебошад, ки пайваста бо дастовардҳои намоён ба қайд гирифта мешаванд.

Имрӯз дар Муассисаи давлатии таълимии “Коллеҷи технологии шаҳри Душанбе” даври ниҳоии Олимпиадаи ҷумҳуриявии донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти миёнаи касбии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз рӯйи фанҳои таълимии физика, химия, биология, математика ва технологияи информатсионӣ бахшида ба “Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф” барои дарёфти “Ҷоми Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон” оғоз гардид.

Дар расми ифтитоҳи олимпиадаи мазкур Қувватзода Сайдулло, мудири бахши маориф ва илми Раёсати маориф, иттилоот ва фарҳанги Дастгоҳи иҷрояи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Фарҳод Раҳимӣ, Раиси Кумита оид ба таҳслоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, муовинони раис, кормандони дастгоҳи марказии кумита ва омӯзгорону иштирокчиёни олимпиада иштирок намуданд.

Фарҳод Раҳимӣ зимин ифтитоҳ иброз намуд, ки олимпиада дар доираи дастуру ҳидоятҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бахшида ба «Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф» барои солҳои 2020 - 2040, инчунин бо мақсади рушди тафаккури техникӣ, тарғиби ҷаҳонбинии илмӣ, дастрасӣ пайдо кардан ба техникаву технология, тавсеаи ихтироъкорию навоварӣ, ҳамгироии илм бо истеҳсолот, ҷалби бештари донишҷӯён ва дигар қишрҳои ҷомеа ба омӯзиши фанҳои табиӣ, дақиқ ва риёзӣ, дарёфт ва муаррифии истеъдодҳои нав дар байни донишҷӯёни коллеҷҳо баргузор мегардад.

“Олимпиада ба амалигардонии Барномаи давлатии «Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф» ва баланд бардоштани маҳорати касбии хонандагон дар раванди фаъолияти илмӣ ва таълимӣ бахшида шудааст”, - гуфт академик Фарҳод Раҳимӣ.

Таъкид гардид, ки пешрафти ҳар давлат аз захираҳои зеҳнӣ ва рушди тафаккури сокинони мамлакат сахт вобаста буда, дар айни замон илмҳои дақиқ, тафаккури техникӣ, технологияи муосир ва ҷаҳонбинии иттилоотӣ ба омили пешбарандаи иқтисодиёт ва ояндаи ҷомеа табдил ёфтааст.

Иттилоъ дода шуд, ки олимпиада бо ташаббуси Кумита доир шуда, иштирокчиёнро аз 88 муассисаи таҳсилоти миёнаи касбӣ ҷамъ овардааст. Дар даври якуми олимпиада дар шаҳру ноҳияҳои ҷумҳурӣ аз рӯи фанҳои таълимии мазкур бо иштироки беш аз 2000 донишҷӯ баргузор гардида, 355 нафар ба даври ниҳоӣ роҳ ёфтанд. Даври ниҳоии озмун ду рӯз – 11 ва 12 ноябр идома меёбад.

Дар ҷамъбаст ғолибон бо ифтихорнома, сипоснома, ҷом ва туҳфаҳои молию пулӣ қадрдонӣ мешаванд.

Имрӯз вохӯрии раиси Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон академик Фарҳод Раҳимӣ бо офитсери шуъбаи иҷтимоии Бонки Осиёии Рушд хонум Шин Лонг доир гардид.

Дар оғози дидор академик Фарҳод Раҳимӣ дар бораи Кумита, самтҳои фаъолият ва дурнамои рушди соҳаи таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ маълумоти мушаххас дода, роҷеъ ба мушкилоти ҷойдошта дар ин самт, аз қабили тармиму таъмири бинои муассисаҳои таҳсилоти миёнаи касбӣ ва таҳкими пояи моддиву техникии муассисаҳои мазкур ибрози андеша намуд.

Академик Фарҳод Раҳимӣ иброз намуд, ки Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба зинаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ ба сифати яке аз ҷузъҳои муҳими низоми маориф диққати махсус зоҳир менамояд, зеро ин зинаҳо иқтисодиёти миллиро бо мутахассисони баландихтисоси коргарӣ ва миёнаи касбӣ таъмин намуда, дар рушди иҷтимоию иқтисодии кишвар ва баланд бардоштани некӯаҳволии мардум саҳми арзанда мегузоранд.

Илова гардид, ки бо мақсади таҳкими фаъолияти босамар Кумита мушкилоти ҷойдоштаро дар зинаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ муайян намуда, барои ҳалли онҳо пайваста талош менамояд. Масъалаҳои муҳиму ҳалталабе, ки имрӯз Кумита бо онҳо рӯ ба рӯст, ин навсозӣ, таъмиру тармими муассисаҳои таълимии таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ, таҳкими пояи моддиву техникии муассисаҳо, аз ҷумла бо лавозимоти озмоишгоҳӣ, асбобу анҷом, техникаву технологияи зарурӣ, асбоби аёнӣ, китобҳои дарсиву модулҳои таълимӣ, дастурамалҳои корӣ ва тавсиявӣ таъмин намудани муассисаҳои таълимии таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбӣ ба ҳисоб меравад.

Хонум Шин Лонг барои истиқболи гарму самимӣ ба роҳбарияти Кумита изҳори сипосу миннатдорӣ намуда, академик Фарҳод Раҳимиро ҷиҳати дар муддати кутоҳ ба субут расонидани корҳои назарраси соҳа муборакбод намуда, ба натиҷаи корҳои иҷрошуда баҳои баланд дод.

Хонум Шин Лонг афзуд, ки Бонки Осиёии Рушд аз эҳтиёҷоти Кумита ва муассисаҳои зертобеи он ба биноҳои наву замонавӣ ба хубӣ огоҳ буда, омода аст дар робита ба мушкилоти ҷойдоштаи соҳа, аз ҷумла сохтмони биноҳои хуштарҳу замонавӣ, таҳкими пояи моддию техникӣ, асбобҳои аёнӣ, китобҳои дарсиву модулҳои таълимӣ ва дастурамалҳои корӣ ба Кумита муосидат намояд.

Дар идомаи мулоқот бо мақсади амалӣ намудани Фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 31 январи соли 2020, №1445 оид ба эълон гардидани солҳои 2020-2040 ҳамчун «Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф» Бонки Осиёии Рушд дар мавриди сохтани бинои сеошёна бо таҳхона, ки барои фанҳои дақиқ, алалхусус риёзӣ ихтисос дода мешавад, изҳори омодагӣ намуда, гуфта шуд, ки сохтмони бинои мазкур нимаи дуюми соли 2025 оғоз гардида, соли 2026 ба истифода дода хоҳад шуд.

Ҷонибҳо ҳавасмандии худро ҷиҳати таҳкиму густашири бештари ҳамкориҳои муштарак ва истифодаи тамоми имконияту зарфиятҳои мавҷуда изҳор намуда, таъкид доштанд, ки баҳри расидан ба ҳадафу мақсадҳо дар ин замина амалан талош хоҳанд кард.

10 ноябр Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷиҳати иштирок дар Саммити муштараки изтирории арабию исломӣ ба Подшоҳии Арабистони Саудӣ сафар намуданд.

Дар фурудгоҳи байналмилалии Душанбе Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро Раиси Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Сарвазири Ҷумҳурии Тоҷикистон, муовини якуми Роҳбари Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар шахсони расмӣ гусел намуданд.

Дар ин сафар Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро Вазири корҳои хориҷӣ, ёрдамчии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба масъалаҳои робитаҳои хориҷӣ, раиси Кумитаи давлатии сармоягузорӣ ва идораи амволӣ давлатӣ ва дигар шахсони расмӣ ҳамроҳӣ менамоянд.